-part 8- (TAMAT)

Part 8 (TAMAT)

Selesai solat, Chen pun dah solat, dia duduk kat depan aku dan pegang tangan aku tak lepas.

"Awak dengan Dr Rafique tak ada apa-apa?" Soal Chen. Aku menggeleng kepala. Tiba-tiba aje dia ungkit nama Dr Rafique.

"Betul ni?"

Aku mengangguk pula.

Chen menghela nafas dalam. "Tapi husband Lani kata, Dr Rafique sukakan awak."

"Bila masa pula dia sukakan saya?"

Chen mengeluh. Sedikit pelik mendengar keluhan Chen sebab selama ni dia hanya reti merengus, tak pernah pula dia mengeluh. "Macam mana awak tak tahu orang sukakan awak, Isara? Awak bodoh sangat ke?"

Eh, menyirap balik darah aku yang dah normal bacaannya tadi.

"Ayat awak tu tak boleh manis sikit eh, Chen?" Aku merungut.

"Dia sukakan awak." Chen ulang.

"Manalah saya tahu."

"Saya sukakan awak. Tahu ke tak?"

Aku memandang Chen lama. Mencari keikhlasan di seraut wajah itu.

"Tapi kenapa awak macam benci kat saya?"

"Saya tak kahwin dengan orang yang saya tak nak."

Tiba-tiba mata aku berair. Tiba-tiba rasa bersalah kat dia.

"Memang awak perlu rasa bersalah." Dia boleh baca apa yang terlintas dalam fikiranku.

"Awak tak tahu apa yang saya alami beberapa minggu ni, jadi jangan sesekali kata yang awak nak bercerai dan berpisah." Dia sambung lagi.

"Kira okeylah awak tak pernah cari saya pun, maknanya rasa sayang awak kat saya tak sedalam rasa sayang saya pada awak."

Chen mengeluh buat kali yang kedua.

"Awak nak saya mati baru awak boleh percaya?"

Tak kan la sampai mati pula... Aku tak la kejam teruk. Dia ni agak-agaklah.

"Tak apalah kalau macam tu. Saya nak buat breakfast untuk awak sebelum turun kerja."

"Saya dah ambil cuti hari ni."

Aku mengerutkan dahi. "Cuti apa?"

"Cuti nak pujuk awak."

"Pujuk pun kena cuti ke?" Aku menggaru pipi. Chen semakin tajam mencerlung ke arahku.

"Pujuk tu pujuk je la. Telefon ke, mesej ke..." Aku menambah.

"Perempuan, kalau kita telefon kata tak serius. Bila nak pujuk betul cakapnya tak perlu." Chen menggumam. Tapi aku dapat dengar. Dia dah start annoy balik kat aku la tu.

"Chen, you call je cakap, Isara balik. I akan balik punya. As simple as that. Awak tak perlu mengayat lebih." Aku pula yang bagi cadangan kat dia.

Chen ketawa tiba-tiba. "Saya yang bodoh dengar sangat suggestion dia orang. Saya lupa awak Isara, orang yang sama 4 tahun yang lepas."

Aku buat muka. "Siapa buat suggestion kat awak?"

"Kawan. Dia orang kata jangan ganggu perempuan yang tengah bad mood. Bagi time sampai sejuk baru pujuk betul-betul."

Aku senyum kecil. Betullah tu dah. "Dia orang ada bagitahu tak kena cakap kat isteri sekali sehari yang awak sayangkan dia. Dan kena romantik untuk jaga hati isteri."

Chen sambung senyuman. "Benda tu, awak yang cakap."

"Saya nak buat breakfast sekejap." Aku nak bangun dari duduk tapi Chen halang.  Dia siap tarik dan rebahkan aku ke karpet macam nak usik anak kucing pun ya juga.

"Tak payah la. Bagi I rehat. Dah berminggu I tak tidur nyenyak."

"Tapi, Chen..." Aku tolak muka dia yang dah hampir tu. Chen pandang muka aku dengan renungan keliru.

Aku menebar sengihan lebar. "Saya kena kerja."

Dia buat muka dan aku tak mampu nak describe kecomelan reaksi Chen. Rasa nak gelak tapi aku tahan.

Dalam diam, aku bersyukur sebab jodoh kitorang panjang lagi. Yang penting dia semakin open dengan aku, sebab ni pun kali pertama aku dengar suara dia sebanyak ni.

"I miss you, Isara." Dia buat muka kecewa.

"Takkan nak suruh saya ambil cuti?" Soalku mengusik.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top