Kabanata 18
Malcolm's Point of View:
I smiled as I saw Adelaide wearing her student uniform. She's now a college student and my family helped her to get all the requirements needed to pass. Gusto niyang makapag tapos ng pag-aaral, 'yun ang sabi niya sa akin at sa pamilya niya. She wants to be a painter and she wants to decorate small houses with her art. Sa tulong ni mommy ay nakahanap kami ng magandang school para sa kanya.
"Uh, ang divorce paper ba…kailan matatapos?" tanong niya habang marahan kong sinusuklay ang buhok niya.
"My attorney is doing her job for that. After we end your marriage contract with him, I will change your surname and you will be my Mrs. Frost," nakangiting sabi ko.
She smiled and looked at me in the mirror. She's the most beautiful girl lalo na't bagay na bagay sa kanya ang uniform niya. As she is studying, I'm working as a spy police at minsan lang ako mag trabaho kapag kailangan. I have business to do and my father wants me to run our business. Our real estate business was the popular business we had here in the Philippines. We're handling industrial, residential, commercial and land. Hindi ko alam paano sabay-sabay na inaasikaso ni daddy ang mga 'yon but then again, he have siblings.
"Are you really sure about me? Hindi pa ako tapos sa pag-aaral...gusto mo na kaagad akong pakasalan," mahinahon na sabi niya.
"We talked about this," kalmadong sabi ko. "You will be marrying me…but of course I want you to pursue your dreams. I want you to do everything you want as long as I'm with you."
Humarap s'ya sa akin at hinaplos ang pisngi ko. Hinawakan ko ang kamay niyang nasa pisngi ko at pinagmasdan ang mga mata niya. I smiled when I saw she was teary eye again like I used to see when I'm talking to her. Hindi ko alam kung anong nakakaiyak sa mukha ko o sadyang thankful lang s'yang kasama ako.
"Thank you..." She said softly.
"For what, baby?" I asked and wiped her tears. "Don't cry. You deserve this life I've been giving to you."
She shook her head and smiled. "Thank you for loving me—my flaws and learning my past without judging me."
Napapikit ako nang marahan niyang hinalikan ang labi ko. She smiled at me ngunit hindi naging sapat 'yon sa akin. Kaya naman marahan kong hinawakan ang panga niya para sa isang malalim na halik.
I really love this woman.
"Papasok na ako," mahinang sabi niya. Tinulak niya ako kaya natawa ako at humalik pa sa labi niya. "Malcolm!"
"Easy woman," natatawang sabi ko.
Inayos ko ang uniform niya at ang kanyang buhok. Sabay kaming lumabas sa kwarto at agad na bumaba habang magkahawak ang aming mga kamay. We're living at Miss Adalynn's house. Gusto niyang dito si Adelaide dahil gusto niya pa itong makasama at makausap. Pumayag ako dahil gusto kong kahit paano ay makilala ni Adelaide ang kanyang mama.
"Tita," nakangiting sabi ko.
"Nandito na pala kayo. Wala munang baby ha?" natatawang sabi ni Tita Analynn.
"Mama!" suway ni Adelaide. "Gusto ko pa po muna maging tanyag na pintor tsaka ako magkakaroon ng...anak."
Ngumisi ako at hinaplos ang baywang ni Adelaide na napatalon.
"Fourth year college, pwede na siguro 'yon?" natatawang sabi ko.
Nagtatawanan kaming dalawa ni Tita Adalynn at sabay kaming kumain sa hapag kainan dahil nagluto si Tita Analynn. Nang matapos kaming kumain ay hinanda ko ang kotse ko para mahatid si Adelaide. I looked at her while walking and she looks great and classy when she move. I smiled and open the door for her.
"Get in, princess," nakangising sabi ko.
"Bolero," bulong niya at agad na pumasok sa kotse ko.
I chuckled and hopped in the car. I wear my sunglasses and drive the car. Tahimik sa aming byahe dahil inaayos ni Adelaide ang mga kailangan niya sa school. I love how she handles her works and how she manages her time. Nakita ko kaagad ang malaking building kaya kaagad kong pinarada ang kotse ko sa parking lot.
"Alam ko na sasabihin mo, Malcolm. Hindi ako pwedeng kumausap ng ibang lalaki at hindi ako pwedeng lumabas ng wala ang mga guards mo," nakangising sabi ni Adelaide.
Natawa ako. "Good girl."
"Ilang beses mo ng sinabi sa akin 'yan at malinaw pa sa memorya ko na may mga nakabantay sa akin," naiiling na sabi niya.
I smirked and looked at her. Huminga ako nang malalim at agad na nilabas ang singsing na nasa bulsa ko. Nagtataka niya akong tinignan at napaawang ang labi niya nang makita ang hawak ko.
"Malcolm?" tanong niya.
I sighed. "Hindi ako mapakali hangga't hindi ko nakikitang suot mo ang singsing na 'to. I can't help but to think...and I don't want to pressure—"
Nanlaki ang mga mata ko nang kunin niya ang singsing at s'ya na mismo ang naglagay non sa daliri niya. I gaze at her with an amazement on my face. Ngumisi s'ya at pinakita ang daliri niyang may suot ng singsing na ibibigay ko pa lang.
"It's a yes kahit promise ring pa lang 'to," nakangiting sabi niya.
"Y-yes?" gulat kong tanong.
She smiled and hugged me. She placed her pretty mouth on my ear.
"Magpapakasal ako sa 'yo."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top