Kabanata 12

Malcolm's Point of View:

I woke up and Adelaide's not on my side. Napabalikwas ako at agad na bumangon para tingnan kung nasaan s'ya. Nakahinga ako ng maluwag nang makita s'yang nasa labas at mukhang may iniisip. I slowly walked towards her and hugged her from behind making her jump. I chuckled and kissed her neck. Narinig ko ang mahina niyang tawa at tinapik nang marahan ang pisngi ko. 

"I like you," bulong ko. 

She froze and stopped tapping my cheeks. Mahigpit ang yakap ko sa kanya at marahan kong hinaplos ang baywang niya papunta sa kanyang tiyan. 

"I…I don't want to say this because I know for sure that you will avoid me again," bulong ko. "I want to make sure that if I say this, 'yung tayong dalawa lang."

"I have a husband, Malcolm. Hindi ako nakapagtapos ng pag-aaral. Mahirap lang ako at walang bahay kaya bakit mo sinasabi na gusto mo ako? Dahil ba sa katawan ko?" sunod-sunod na sabi niya. 

"No… it's not about your body. I really like you and your soul. I know, we've been seeing each other for a month but I know…this is what they call love at first sight? I guess?" I chuckled nervously. 

She moved away from me and looked at me. Hinaplos niya ang buhok ko at ngumiti kaya pinagmasdan ko s'ya. Ang mga mata niya ay maraming sinasabi na sa tuwing titignan ko ang mga 'yun, I can't help but to fall in love with her eyes. I just don't care what others will say about our relationship. Ano ngayon kung may asawa s'ya? Kayang-kaya kong gawin ang divorce papers.

I will marry her in Germany. 

"Magbabago rin ang nararamdaman mo kalaunan. Hindi ako 'yung tipo ng babae na kayang ipagmalaki. Ito lang ako, hindi ako nakapagtapos ng pag-aaral. Magulo ang buhay ko dahil laki ako sa mahirap na buhay kaya ang sinasabi mo...napaka impossible para sa akin," nakangiting sabi niya at umiling nang dahan-dahan. 

"Adelaide," mariin na tawag ko. 

She smiled. "Let's eat? Nagluto ako para sa atin."

Napatingin ako sa lamesa at nakitang maraming pagkain. Inalalayan niya ako at gulat naman akong napatingin sa mga kilos niya. I can't help but to wonder why she is acting weird today and I'm nervous as hell sa mga ginagawa niya. She will leave me? Ano na naman ang nasa isip niya? Huminga ako ng malalim at napailing. Hindi ko dapat iniisip ang mga bagay na 'to. 

"Kumain ka na. Masarap ang mga 'yan," sabi niya. 

"You're so weird today," naguguluhan na sabi ko. "But anyways, I have work to do after we eat. May mga gusto ka pa bang gawin bukod sa kumain?"

Umiling s'ya. "Gusto ko lang na manatili dito kasama ka."

Napa ubo ako at agad na kinuha ang tubig para uminom. Naging malakas ang pagtawa niya at nang-aasar ang kanyang tingin kaya napailing ako. She helped me to wipe the excess foods on my lips and my heartbeat fast when she looked at me. Tumayo ako nang kaunti at inabot ang labi niya gamit ang labi ko. 

I kissed her smoothly and passionately until we both ran out of breath.

"Malcolm!" nanunuway ang boses ni Adelaide. "Nasa harap tayo ng pagkain!"

"What's wrong?" natatawang tanong ko. "We can kiss all day if I want—Okay!"

Natatawa kong tinaas ang dalawang kamay ko at tumatawang pinagmasdan si Adelaide na namumula ang pisngi. I really like her morena skin type and beauty and that's definitely my type. After we ate we watched the sea and while drinking wine. I really appreciate the sea kaya madalas ay kapag wala akong ginagawa ay pumupunta ako sa dagat. 

"I want to live here," mahinahon na sabi ko. "Sinabi ko na kay Miss Adalynn na gusto kong magkaroon ng bahay dito."

She smiled. "May mga kaibigan ako na nandito. Sila Elora, Mayumi, Ana, Maria, at si Nathaniel. Gusto rin nila dito ngunit may mga importante silang ginagawa. Gusto ko rin tumira dito."

"What if we make a plan to build a house here?" nakangiting tanong ko.

She chuckled. "Wala akong pera."

Napailing ako at tinignan ang daliri niyang may suot ng singsing. Pinagmasdan ko 'yon at tahimik na tinignan at napansin niya 'yon kaya napatingin rin s'ya doon. 

"I will change this ring…" mahinang sabi ko. "We will never leave this island without a new ring."

"Malcolm…" She said softly. 

I smiled and kissed the back of her palm. I looked at her and hugged her. Sabay naming pinanood ang dagat at nang dumating ang hapon ay nagkaroon kami ng banana boat at nag-enjoy sa harap ng dagat. She hugged me while kissing my lips and I hugged her waist while she was on my lap. We are both hungry as we kissed each other. 

"Malcolm…" She whispered. 

I held her boobs and guided it through my mouth. Her body arched and brushed my hair  while closing her eyes.

"I love you," I whispered softly. "I really love you."

We're both panting while covering our naked bodies. I hugged her and kissed her head while she was looking at me. I smiled and gently massaged her tummy. 

"I don't know what I'm feeling about as if you will leave me," bulong ko. 

"No," she whispered. "No…kung iiwan man kita, may malalim 'yong dahilan."

I hugged her tight. "Please, don't leave me after this."

She smiled and gave my lips a smooth kiss. Nilagay ko ang ulo ko sa braso niya at agad na niyakap ang baywang niya. She smiled and brushed my nape up to my hair para lang makatulog ako. Huminga ako ng malalim at pumikit habang yakap ang maliit niyang baywang. 

"Malcolm!" 

"Wake up, bro!"

"Fuck what the heck!" 

Nagising ako sa maingay na boses ng mga kaibigan namin. Akmang gagalaw ako nang maramdaman na may tali sa buo kong katawan. Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto na nakatali ang buo kong katawan sa kama. 

"What's happening?" tanong ko. 

"Bro, hindi mo ba talaga naramdaman huh? Adelaide is missing! Ninakaw niya lahat ng pera mo. Damn you. I told you not to trust her!" sigaw ni Zeraphine. 

"What?" Gulat akong napatingin sa kanilang lahat. 

Tinignan ko ang buong paligid at nakitang magulo nga ang kwarto. Tinanggal ko ang tali sa paa ko at agad na tiningnan ang mga gamit ni Adelaide. She's missing. Wala rin ang pera ko at ang iba kong damit. Bakas ang dugo sa kama ko na hindi ko maintindihan kung para saan. 

"Malcolm!" 

Napatingin kami sa pinto at nakita ang nagmamadali na si Alisha. 

"I need your help," nanginig ang boses niya. "Her husband went here and he kidnapped Adelaide. Hindi ko alam saan sila pupunta… I'm sorry."

Napatayo ako at mabilis na kinuha ang mga damit ko. Natigilan ako sa huli niyang sinabi. 

"Iligtas mo si Adelaide hangga't may oras pa. Hangga't kaya niya pa."

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top