Kobiety jak rękawiczki zmieniałeś
Bo nie chciałeś usłyszeć prawdy
I nierozsądnym, wrednym dla mnie być umiałeś
I nigdy piękna w prawdzie, we mnie nie widziałeś
Chcesz zapomnieć
Przeistoczyć siebie w maski, a historię o mnie, zakopać
Jak najdalej od słońca
Od ludzi
By myśleli, że jesteś świetnym aktorem
Aktorem spalonego teatru, który o sercu zapomniał...