Chapter 5

Wala na akong nagawa eh, ayun.. Hinubad ko na nga iyong damit ko, nasa bathroom na kami and I still feel awkward!

What would you feel if a couple of maids saw you naked huh!?

"Wash her!" The head maid ordered, dahan dahan nila akong ipinasok sa bath tub, the bath tub was full of bubbles and some flower petals.

"H-hey I can wash myself, really!" Munting tugon ko, but they never payed attention to me.

"Soap!" Utos nanaman nung head maid, ugh why are they so frustrating! Bakit ba nila ako binabalewala! My blood is starting to boil again, ayokong hindi ako pinapakinggan!

Nagulat nalang kami nung pumutok yung bulb ng ilaw sa loob ng bath room, napatingala kami at sabay sabay na tumingin sa kisame kung nasaan ang ilaw.

And suddenly they all looked at me, sinubukan ko pang lumingon sa likod ko para masigurado kung ako ng ba yung tinitingnan nila, and yeah I was the one they are looking at.

"Me?" Tinuro ko ang sarili ko dahil sa pagtataka, tumango lang naman sila at biglang yumuko nalang, hey tell me what's happening? Bakit sila nagbibigay ng galang ngayon?

"W-were sorry maam" paghingi ng paumanhin ng isang maid, nanatiling poker face naman yung head maid at di sumasabay sa pag bigay galang ng iba.

"Bakit? Anong nangyayari?" Tanong ko naman sakanila, hindi nanaman sila sumasagot sa mga tanong ko.

"And please tell me, have you all lost your tongues? Bakit parang di kayo nagsasalita?" I uttered with a cold voice, I am not that mad naman, I'm just pissed because these ladies doesn't know the word respect!

"S-sorry again maam, we are not aloud to speak to the princess which is you.." nababahalang sagot saakin nung isang maid.

"The bulb is.. its.. it's your temper maam" sabay sabay silang tumango, tumaas naman yung isang kilay ko dahil sa pagtataka, me? Ako ba yung gumawa nun? Imposible naman ata ah!

"Eh, you guys can go now, I'll bathe myself" nakangiting sabi ko, tumango yung iba sakanila bago umalis palabas ng kwarto ko.

"Phew" I sighed in relief, pero kahit naman nakaalis na sila di parin nawawala iyong hiya ko sa sarili, people saw my whole body without wearing anything.

I started bathing myself, ang daming kung ano ano dito na wala namang silbe, katulad ng mga pebbles sa ilalim ng tub and the hanging decorations above the tub, dapat yung sinabit ay kurtina hindi beads!

Pagkatapos ko namang maligo ay pumunta ako sa closet ko, pero nagtaka ako nung may isang pair ng uniform na nakapatong sa isang table doon, am I supposed to wear this?

"Oh" I started reading the note I saw on the table, nakadikit lang ito nung nakuha ko.

"Blah blah blah.. w-what!?" Napasinghap ako nung nabasa ko ang note, "school!?"

No! Not school! Ayokong mag aral! I will never get their topics it's probably some magic stuff!

But I have no freaking choice! Sinuot ko nalang ang uniform ko.

My uniform is a white blouse with a navy blue bow tie on it and a pair of gray skirt that ends on the top of my knee.. meron din akong gray blazer na partner ng skirt, the blazer has a pendant that says.. Questric.

"Questric huh?" Mahinang bulong ko nung nakita ko yung pendant. It must be the school..

I suddenly stopped admiring the school's name when someone at the door knocked, tumakbo ako palabas ng closet papunta sa pinto ko.

"Hey" bungad saakin ng matipunong lalaki sa nasa tapat ng pinto ko, napatitig agad ito saakin mula paa hanggang ulo.

"Shoes" he broke the silence for over 5 seconds.

Itinaas niya ang isang kamay na may hawak hawak na black school shoes and a pair of socks too.

"Leon, please tell me.. why am I gonna go to school?" Tanong ko sakanya habang nakakibit balikat ako, If I am the Princess shouldn't I be staying in the castle and solving other people's problems?

He just shrugged his shoulders, he grinned at me too.. obviously teasing because he sensed that I was lazy.

"Hey I'm not lazy!" Bulyaw ko sakanya, his face became a poker face again at biglang naging pusa ito, dahil naman uto uto ako nacutean ako sa pagiging pusa nito.

"Come here kitty!" I said, nilapitan ko si Leon at binuhat, he seems so light because of his form.

"Meow!" Sigaw saakin ni Leon, kahit di ko naman naiintindihan ang sinasabi niya alam ko paring gusto niyang ibaba ko siya.

"Let me ride you first" I scoffed.

Ibinaba ko siya at naging anyong tao nanaman siya, I even saw him rolling his eyes at me.

"fine!"

"Wear your shoes" malamig na tugon niya kaya ginawa ko kaagad, after that I flinched because he suddenly became a lion and growled at me, giving me a sign that I should ride him.

Di parin ako nakakaget over sa pag iibang anyo ng lalaking ito.

"Finally!" I said while slowly climbing his back, medyo naalog din ako dahil di naman ako sanay na sumakay ng isang lion, "Now go my peasant!" Natatawa kong sabi.

He started walking slowly but after a couple of minutes I was already bouncing on his back, ang bilis na niyang tumakbo.

"C-can y-ou slow do-wn?!" Nahihirapan kong tugon. I am shaking too because I was horrified!

Hindi naman siya sumagot, he started running in a slow pace, Phew finally that's over.

He went outside the castle's gate and just ran for 10 minutes, hindi ba siya napapagod?

"Hey pwede na akong maglakad, ayos ka lang?" Naawa din naman ako dahil ang layo ng tinakbo niya at mabigat pa naman ako.

His head nodded, dahan dahan akong bumaba at siya naman ay nag anyong tao nanaman.

"Woah" I couldn't keep my reaction to myself, he's 10× more handsome now and I didn't know that was possible.

"Walk" I went back to my senses when he talked, "u-uh yeah" nagsimula na kaming maglakad, wala bang sasakyan dito? Bakit parang ang layo layo naman ng eskwelahang sinasabi nila.

While walking I can finally see a big gate, it was white and very shiny.

"We're here" he said.

"Welcome to Questric"



Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top