Ik haalde mijn hand door mijn haar. Dit had nooit mogen gebeuren, nooit. Ik knielde neer en smeekte deze keer het anders te laten lopen. Was het niet zo, je moet genieten van het leven, je hebt maar even? Hoe moet ik genieten als mijn ziel geen rust kan vinden? Ooit zou er een eind komen aan mijn aparte behoeftens. Ooit zou ik verraden worden en zou ik niet kunnen ontsnappen aan het leven binnen de tralies. Ooit zou ik sporen achterlaten, sporen die mensen gaan koppelen, bewijs noemen ze dat. Ik moest gebruik maken van de tijd die ik nog had en zo veel mogelijk genieten, mijn behoeftens vullen. De grote hand van Ashton op mijn schouder liet me schrikken. Ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht waar ik meteen spijt van had aangezien ik mijn blauwe plek raakte. 'Raak me niet aan.' Zei ik hees. Ashtons hand liet mijn schouder los en hij knielde naast me neer. 'Waar heb je last van? Eerst kus je me, wil je me en plots doe je alsof ik een vreemde engerd ben die je kust zonder jou goedkeuring.' Zei hij. Zijn toon beviel me niet. Ik klemde mijn kaken, hopend dat de frustratie wegvloeide maar het werd juist meer. 'Luister Isabell. Ik hou van je.' Ik liet hem niet eens verder praten. Ik groop hem bij zijn keel en drukte hem achterover. Ik gaf hem een harde stoot op zijn neus en keek hem aan. Plots had ik een super erg schuldgevoel. Zijn blik deed me beseffen wat ik had gedaan. Waar ik aan begon, moest ik ook afmaken, letterlijk afmaken. Ik boog me over hem heen. Zijn neus bloedde en er stonden tranen in zijn ogen van pijn. Ik keek medelevend naar hem. Tranen stroomden als gekken over mijn wangen heen. Ik drukte een kus op zijn mond waar hij op reageerde door terug te kussen. Langzaam liet ik hem los en boog ik me terug. Ooit zou dit mooie gezichtje niks anders zijn dan een grijs hoopje levenloze huid. Hij keek me verbaasd aan. 'Wat wil je dat ik zeg?' Vroeg hij. 'Niks, kus me.' Zei ik uitdagend. Ik zag hem vertwijfeld kijken wat me meteen dat schuldgevoel terug gaf. Ik boog me voorover en liet hem iets omhoog komen voor hij me kon kussen. Weer gleed zijn tong langs mijn lip en ik opende mijn mond. We kusten vurig door, vol lust en verlangen. Al kenden we elkaar slechts twee of drie dagen, we verlangden naar elkaar. Het deed me pijn te beseffen hoeveel ik eigenlijk in die korte tijd van deze jongen ben gaan houden. Bijna net zo veel als ik van mijn ex hield, bijna. Tot die klootzak me veraadde. Ik heb het hem betaald gezet en helaas kan hij het niet meer na vertellen. Wat jammer nou...

'Doei!' Riep ik Ashton achterna. Hij liep weg en keek onderweg af en toe achterom. Ik gooide de deur dicht en rende naar mijn kamer waar ik op bed plofte en in slaap viel. Het was al laat, morgen ging ik wel douchen, daar heb ik nu geen zin meer in. Ik moet toe geven, Ashton kan geweldig goed zoenen en ik verlang nu al weer naar onze volgende kus. Ik weet het, het is fout, maar het voeld zo goed. Plots kreeg ik een idee, ik moest genieten, weet je nog? Mijn behoeften vullen. Een gemene grijns speelde om mijn lippen. Ik stapte op van mijn bed en liep naar mijn raam toe waar ik vervolgens omlaag klom. Behendig sprong ik met beide benen op de grond en begon ik te lopen, op zoek naar mijn slachtoffer...