Kay leidde me naar beneden en zwaaide me uit. 'Doei, tot morgen!' Riep hij me achterna. Ik keek over mijn schouder heen en zwaaide. Een afscheidskus zat er nog niet in. Hij kon het allemaal nog niet bevatten want, het meisje dat hij zo lang al leuk vond, had hij gekust en het was hem beter bevallen dan hij kon wensen. Ik glimlachte en voelde me voldaan. Ik liep door naar mijn thuis. Van mijn tranen was inmiddels al niks meer te zien. Ik moest voorbij de straat waar Ashton woonde lopen. Ik gluurde heel even die kant op en tot mijn opluchting zag ik niemand. Ik liep snel door. 'Isabell! Wacht!' Werdt naar me geroepen. Ik draaide me om, om te kijken wie het was. Ashtons helder grijze (bijna witte) ogen keken me aan. Ik wilde me omdraaien en weglopen maar hij pakte mijn arm vast. Zijn greep was strak, ik kon hier niet uit loskomen. Ik keek hem kill aan. 'Wat heb je gehoord?' Vroeg hij. Ik negeerde hem en bleef hem aankijken. 'Wat heb je gehoord?!' Vroeg hij agressiever. 'Alles!' Schreeuwde ik uit. Hij liet me los en ik rende weg. 'Isabell! Het is niet wat je denkt dat het is!' Riep hij me achterna. 'Laat me met rust!' Schreeuwde ik over mijn schouder heen zonder om te kijken. Ik rende naar huis. Ik belde aan en mijn vader deed de deur open. 'Waar kom jij godverredomme vandaan!' Riep hij kwaad uit. Hij sleurde me aan mijn arm mee naar binnen waar hij me vervolgens tegen de muur aan drukte en sloeg. Ik kromp in elkaar en sloeg mijn armen beschermend voor mijn hoofd. Te laat, een knal op mijn slaap zorgde voor duizeligheid en even zakte ik weg in duisternis. Ik kwam weer bij en mijn vader stond tegen me te schreeuwen. Het was als een waas. Alsof je een 3D film keek zonder 3D bril...

Ik strompelde naar mijn kamer. Heel mijn lichaam deed pijn en voelde gebroken. Waarom deed hij me dit aan? Ik plofte op bed neer, te vermoeid om nog te gaan huilen of fatsoenlijk na te denken. Ik viel vrijwel direct in een diepe slaap, gevolgd op een nachtmerrie.

Ik werd zwetend wakker. Ik stapte uit bed en zette de douche aan. Ik groop een handdoek van een schap af en hing hem over de ramd van de douchekabine. Ik draaide de badkamerdeur op slot en kleedde me uit. Langzaam stapte ik de douche binnen en liet ik de warme stralen over mijn lichaam glijden. Dat voelde fijn, even rust in mijn lichaam. Een onwillekeurige huivering ging door mijn lichaam toen ik terug dacht aan gister. Ik bekeek mijn lichaam. Blauwe en gele plekken zaten verspreid en ik walgde ervan. Ik bedacht me, mijn vader had me gister ook op mijn gezicht geraakt. Ik had vast weer een blauwe plek erbij. Ik waste mijn haren en draaide de kraan uit. Ik stapte uit de douche en keek in de spiegel, waar mijn vermoeden werd bevestigd. Langs mijn wenkbrauw zat een mega blauwe plek die duidelijk de aandacht trok. Ik zuchtte. Wat had ik een hekel aan die man. Ik droogde me af en kleedde me aan. Ik kamde mijn natte haren en verliet te badkamer. Morgen moest ik weer naar school. Ik had geen zin, vooral nu met die twee blauwe plekken in mijn gezicht. Ik liep naar beneden waar mijn vader op de bank lag te slapen. Ik pakte een dekentje en legde het over hem heen. Het bleef toch mijn vader en ondanks dit gedoe hebben we een leuke tijd gehad. Ik haatte hem niet, dat was een vergissing. Ik maakte ontbijt, daar was ik aan toe nadat ik gister niks meer had gegeten. Ik smeerde een dikke laag chocoladepasta op brood en genoot van de romige chocolade smaak. Ik was dol op chocolade. Eigenlijk op zo'n beetje alles wat ongezond was. Ik nam nog een glas water en dronk dat helemaal op. Ik bedacht me wat ik moest gaan doen vandaag. Misschien zou ik naar Kay kunnen? Of Kay naar mij. Misschien konden we gewoon met z'n allen afspreken. Ik nam mijn telefoon, verbaasd dat hij het nog deed. Ik pakte snel mijn oplader en legde mijn Iphone op de oplader. Ik keek op de display en zag dat ik een paar gemiste oproepen had van Ashton. Ik bekeek mijn appjes en zag dat Sanne me geappt had. Ook had ik een appje van Kay. Ik glunderde bij de gedachten aan onze kus van gister. Dit gevoel was sterker. Sterker dan ik had gevoeld bij Ashton. Toch bleef hij in mijn hoofd zitten. Ik dacht terug aan Kay. Zo mooi, zulke mooie ogen, perfect uitgesneden kaaklijn en dan nog dat kuiltje in zijn kin dat hem onweerstaanbaar maakte. Zijn pas geschoren baartje maakte het af. Hij was leuk, leuker dan leuk en daarnaast zat ik... Ik schaamde me plots voor mijn daden. Voor wat ik iedereen had aangedaan.

K: Hee x (11.34u)

Ik glimlachte. Dat was het eerste x'je dat iemand ooit naar me gestuurd had.

Ik: Haay x (11.47u)

Mijn wangen gloeiden.

K: Kun je afspreken vandaag? (11.48u)

Ik: Tuurlijk, bij wie? (11.48u)

K: Zeg jij maar. Bij jou? (11.49u)

Ik: Is goed, ik zal op je wachten bij de voordeur ;) (11.49u)

K: Tot zoo xx (11.50u)

Ik: Zie je x (11.50u)

Ik wilde niet opdringen met twee x'jes. Ik legde mijn mobieltje weg, aan de opladen natuurlijk. Langzaam liep ik naar de voordeur. Ik hoorde wat gebrom uit de woonkamer. Mijn hart ging sneller kloppen. Ik hoorde het gebrom luider worden en mijn kant op komen. Toen mijn vader in de woonkamerdeuropening stond keek ik hem bang aan. De alcohol geur schoot mijn neus binnen. Mijn vader liep op me af. 'Je wilde weer weg lopen he? Je leert het ook nooit!' Schreeuwde hij uit. Hij gaf me een dreun voor mijn hoofd. Ik wankelde achteruit en verloor het bewustzijn. Ik voelde alleen nog pijn, angst. Ik was bang voor mijn vader. Ik kon hem niet vermoorden want hij stond boven mij, hij had meer macht dan ik had. Ik zou immers verdacht worden omdat ik geslagen werd door hem. Nee mijn vader vermoorden was geen optie. Ik kwam langzaam bij. Mijn hoofd bonkte en mijn lichaam deed pijn. Ik zag mijn vaders grote voet op me afkomen en een steek in mijn buik volgde. 'Papa, alsjeblieft. Stop nou papa. Ik beloof het nooit meer te doen.' Jammerde ik zacht op de grond. Er werd op de bel gedrukt. Mijn vader deed open alsof er niks was. De ogen van de jongen gingen geschrokken door de gang heen. Bloed zat op mijn hoofd door de klap die ik had gemaakt toen ik op de grond viel. Mijn vader liep weg en liet mijn met de jongen achter. Hij liep de woonkamer in alsof ik er helemaal niet was. De jongen knielde voor me neer. Het duurde even voor ik doorhad wie het was. Kay. Hij zette me overeint. Mijn vader kwam de gang in, keek naar ons en liep naar me toe. Hij schopte me een keer hard, echt hard, in mijn zij en liep toen verward naar buiten. Ik gilde het uit van de pijn terwijl ik Kay geschrokken en verbaasd zag kijken. Hij wist zich geen houding te geven. Hij stond op en deed de voordeur dicht zodat mijn vader niet meer binnen kon komen.