Ik werd uitgerust wakker. Ik voelde me blij, vrolijk en niets kon mijn dag nog stuk maken. Ik bedacht me de oogbal en de stangen onder mijn bed. Die moest ik bewaren tot de politie klaar was met de buurt uitkammen. Gelukkig zou ik niet verdacht worden, ik was immers aan het slapen, toch? Ik zuchtte en een angstig gevoel bekroop me. Ik ademde diep in, en uit om de spanning van me af te laten glijden. Niet kan deze dag nog verpesten...

'Isa! Isa kom je eten?' Riep mijn moeder. Ik rook heerlijk warme broodjes uit de over. Ik rende naar beneden opweg naar mijn ontbijd. Dat had ik wel verdient na deze lange nacht. Mijn maag begon te knorren en ik schoof aan aan tafel. Ze keek me uitgeput aan en er zaten wallen onder haar ogen. Mijn vader zag er ook mokkig uit, een kater waarschijnlijk. Ik er ging een onwillekeurige huivering door mijn lichaam. Ik keek hem strak aan en begon het nog te hete brood te eten. Ik negeerde brandende pijn in mijn mond en bleef mijn vader kill aankijken. Ik was woedend door wat hij me had aangedaan. De blauwe plek in mijn gezicht was iets gaan helen waardoor het nu eerder groen leek dan blauw. Ik at stevig door om snel weer weg te kunnen gaan. Gelukkig stond mijn vader op en liep naar de koelkast. Hij pakte een fles rum en cola en mixte dat met elkaar. Hij kwam terug en zette zichzelf tegenover me neer. De zoete maar scherpe alcohol geur drong mijn neus binnen. Mijn moeder kwam naast me zitten en at gulzich haar broodje op. Ze schraapte haar keel, ik wist wat er ging gebeuren. Dat deed ze namelijk altijd voordat ze aankondigde dat ze weg moest, weg, ver weg, naar het buitenland of zo. Een betere timing had ze niet kunnen kiezen. 'Lieverds ik moet weg.' Kondigde ze aan. Mijn vader keek haar versuft aan. Waarschijnlijk zat er meer rum dan cola in zijn glas. Ik keerde me geërgerd naar mijn moeder en keek haar aan. Ze ging verder. 'Ik moet naar Afrika.' Ik onderbrak haar. 'Afrika! Ben je gek of zo?! Je laat mij hier achter met hem!' Riep ik woedend uit terwijl ik naar mijn vader wees. Hij rolde met zijn ogen en sloeg met zijn vuist op de tafel. 'Sla niet zo'n toon tegen me aan!' Riep hij uit. 'He!' Schreeuwde mijn moeder. Mijn vader en ik keken haar aan. 'Ik ben maar voor twee weken weg, jullie kunnen elkaar toch wel twee weken met rust laten?' Vroeg ze. Ik zuchtte en knikte. 'Ja mam.' Mijn vader keek van mij naar mijn moeder en bromde wat. 'Ja.' Mompelde hij. Ik stapte van tafel en gaf mijn moeder een knuffel, wetend dat dit de laatste zal zijn voorlopig. Ik liep naar mijn kamer en maakte me klaar om naar Ashton te gaan. De bel ging. Plots kreeg ik het warm. Wat nou als het de politie was? Dan was ik er gloeiend bij... Ik hoorde mijn vader wat brommen. Ik hoorde wat gemompel gevolgt door voetstappen die de trap op liepen. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik schrok van het gebonk op mijn deur. Ik deed de klink omlaag en keek recht in het geschrokken gezicht van Ashton. Van opluchting vloog ik in zijn armen. Hij stapte ongevraagd mijn kamer binnen met een verdietige blik in zijn ogen. Ik keek hem aan. 'Wat is er?' Vroeg ik aan hem. 'De moordenaar heeft opnieuw toegeslagen...' Bromde hij. Ik keek geschrokken, geforceerd natuurlijk. 'Weet je zeker dat het een man is, geen vrouw?' Vroeg ik aan hem. 'Geen idee, maar een vrouw zou zoiets toch niet doen, of wel?' Vroeg hij twijfelend. Ik haalde mijn schouders op. 'Hebben ze al iets gevonden?' Vroeg ik maar. Hij schudde nee. 'Niks, hij of zij is te goed.' Zei hij. Ik gaf hem een speels duwtje tegen zijn gespierde arm aan. 'Kom, niet zo mokken. Ik was net nog super vrolijk en nu word ik weer chagarijnig.' Zei ik. Hij keek me aan en bracht zijn hand naar mijn gezicht. Zacht streelde zijn duim mijn kaaklijn en hij drukte een kus op mijn mond. Ik kuste hem terug en al snel gingen we verder.

Ashtons handen gleden onder mijn shirt door. Een prettig gevoel vulde mijn lichaam. Zijn hand streelde mijn buik. Ik giegelde zenuwachtig en streelde met mijn handen over zijn rug heen. Verder dan dit wilde ik nog niet gaan. Ik was wel al ontmaagd, door mijn ex natuurlijk. We lagen op mijn bed, al ruim een half uur. Ashton lag boven op me en streelde me zacht. Hij keek me aan met een intense blik. Ik woelde met mijn handen door zijn haren en kuste hem opnieuw. De deurbel ging. Ashton mompelde wat toen hij van me af ging. Hij had een ontbloot bovenlijf en zijn sixpack was enorm aantrekkelijk. Misschien moest ik me maar overgeven aan de kracht van de liefde, ik zou wel weer over een gebroken hart komen. Ik stapte uit bed en liep naar beneden terwijl ik mijn kleren recht trok. Ik schraapte mijn keel en maakte de voordeur open. Ik keek in het gezicht van Sanne. Ze had tranen in haar ogen en stormde mijn huis binnen. Ik keek haar verbaasd achterna. 'San wat is er gebeurd?' Vroeg ik aan haar. 'H-het is die nieuwe.' Snikte ze. Een knoop vormde zich in mijn maag. 'Wie? Ashton?' Vroeg ik. Ze knikte. 'H-hij, hij heeft me...' Ze kwam niet meer uit haar woorden. Ik nam haar mee naar boven, mijn kamer op. Ashton keek ons verrast aan. Sanne begon harder te huilen toen ze hem zag. Ik nam Ashton apart op de gang en liep Sanne op mijn kamer alleen. Ik sloot de deur achter ons en keek hem aan. 'Nou, leg het eens uit.' Zei ik. 'Wat?' Vroeg hij. 'Waarom ze huilt verdomme!' Riep ik boos uit. Ik mocht Ashton wel leuk vinden, Sanne was mijn beste vriendin. Sanne ging voor en zat voor mij boven iedereen. 'Ik kan het uitleggen.' Zei Ashton kalmpjes. Ik keek hem kill aan. 'Dat is je geraden.'