'Help me! Help me dan!' Riep ze uit. Ik glimlachte. 'Niemand kan je helpen, niemand!' Ik trok het touw rond haar hals strakker en ik hoorde haar stikkende geluiden maken.
Ik voelde de adrenaline in mijn lichaam. Ze had haar handen rond het touw geslagen om het los te maken. Helaas voor haar, was ze niet sterk genoeg. Ze stikte. Ik grijnsde breed. Ik had het touw aan haar slaapkamer deur gehangen zodat het leek op zelfmoord. Ook had ik haar een afscheidsbrief laten schrijven. Er stond:

"Sorry mam. Sorry pap
Ik wilde jullie dit al langer vertellen maar ik ben in het loverboy circuit geraakt, ik kom er nooit meer vanaf en ik zag geen uitweg meer... Het spijt me dat ik jullie niks kon zeggen.
Sorry dat het zo moet, doei x"

Ik weet, het lijkt harteloos maar alles moest gedetailleerd zijn. Ik maakte me uit de voeten, weg uit dit huis van mijn vriendin die zelfmoord had gepleegd. Ik grinnikte bij het idee dat iedereen er meteen in zou geloven. Ik had haar geslagen, met handschoenen aan natuurlijk, geschopt en verwondingen toegebracht in de dagen dat ik haar in mijn macht had.
Ik botste op de hoek tegen een meisje aan dat in een groepje liep. Ze keken me vreemd aan, toen begon het. 'Hee! Kijk uit waar je loopt stink wijf!' Riep het meisje hard. Ik keek haar kil aan. 'Laten we gaan jongens, dit gedrocht is ons niet waard.' Zei ze overdreven hard. Ik deed een stap in haar richting, greep haar bij haar haar en duwde haar hoofd omlaag waardoor mijn knie "per ongelijk" haar gezicht raakte. Ze begon hard, maar dan ook echt hard, te gillen. Onhandig maaide ze naar mijn hoofd. Ik had tijd zat haar te ontwijken en de volgende klap uit te delen. Ik sloeg haar hard op haar neus en liep weg. Zonder achterom te kijken liep ik naar huis, waar mijn ouders op me wachtte.

Ik drukte op de bel. Mijn moeder deed open. 'Isabell! Waar ben jij geweest jonge dame?' Vroeg ze bezorgt. 'Sorry mam.' Zei ik zo zielig mogelijk. Ze knikte. 'Laat het de volgende keer even weten oke? Je vader en ik waren dood ongerust!' Ik glimlachte liefdevol naar mijn moeder en gaf haar een knuffel. 'Sorry, ik was met Anouk mee naar haar huis en toen ik daar kwam ging ik naar de wc en, en, toen kwam ik terug...' Mijn stem bibberde. Tranen kwamen in mijn ogen en mijn adem stokte. Ik speelde dit geweldig, al zeg ik het zelf. Mijn moeder omhelsde me. 'Ik weet het lieverd... De politie had gebeld. Je vader zei dat je op je kamer was tegen ze. Oh lieverd, zo erg voor je.' Tranen rolden over mijn wangen heen. Dit had me lange avonden gekost om te leren, maar de resultaten waren geweldig. 'Mam ik vind het zo naar. Ik zag haar hangen! Ik ben zo snel mogelijk naar huis gegaan.' Zei ik. Mijn moeder knikte en we liepen naar de woonkamer. Ze zette me neer op de bank en gaf me een glas water. Een nieuwe moord was geslaagd...