Dali-dali akong bumaba sa taxi nang makarating ako sa address na ibinigay sakin gamit ang numero ni Jake kanina.

San ba 'to? Gabi na pero ang dami paring tao.

"Excuse me po. Kayo po ba 'yung Ash?" Tanong ng isang lalaki na kung hindi ako nagkakamali ay siya yung kausap ko kanina.

"O-Opo, nasan po si Jake? Ayos lang po ba sya?" Nag-aalala kong tanong.

"Nandon po siya sa loob, tara po," aya ng lalaki na agad ko namang sinundan.

Jake's POV

"Hey handsome, kanina ka pa umiinom mag-isa dyan ah. Want my company?" Pang-aakit ng isang morenang babae na kukang nalang ay 'wag na mag damit sa iksi ng suot niya.

"Scram."

"Aww~ You're so cold. I like you even more now."

"And now I hate you even more. Get out of my sight, b*tch!"

"What the—hmph! Gwapo nga, ang sama naman ng ugali!" Sigaw ng babae sabay layas sa tabi ko.

"Hey, give me another one of this," utos ko sa bartender.

"S-Sir, I suggest that you—"

"I said give me 'nother f*cking drink! Kanina ka pa ah. Kung 'di mo ibibigay ang gusto ko, mag quit ka n—Ahh! What the heck! Sinong kumutos sa...kin?"

"....."

"A-Ash, anong ginagawa mo dito?"

"....."

Napakamot nalang ako sa batok. Mukhang galit si Ash, 'di ako kinikibo eh.

"Magkano po 'yung bill niya?" Maya-maya ay tanong ko sa bartender.

"F-Fifty-six thousand seven hundred po, sir."

"Sya lang uminom lahat ng 'yon?" Muling tanong ni Ash na 'di naman agad nasagot ng bartender dahil sinesenyasan ko siya ng tingin.

"Ahh!" Piningot ako ni Ash.

"Pay your bill then let's go," malamig na sabi ni Ash.

Tumango naman ako at dali-daling nilabas ang isang credit card ko sabay hagis nito sa bartender. Babalikan ko nalang 'yon bukas, nauna na si Ash eh, kaaya hinabol ko palabas ng bar.

"Ash," tawag ko sa kanya kahit na hindi alam ang sasabihin.

"Kanina kapa daw tanghali umiinom?"

"....Oo"

"Ilang beses ka nadaw nakatulog dahil sa pagkalasing pero ayaw mo parin maglubay?"

".....O"

"Marami ka nang naka-away at marami ring customer ang nireklamo ka."

"....."

"Pinagbibira mo pa daw lahat ng guard at staff na gusto magpa-uwi sayo?"

"Ah...eh." Napakamot nalang ako sa ulo dahil totoo lahat 'yon.

"Nasisiraan ka na ba!? Akala ko si tatay lang ang lasinggero na iintindihin ko tapos dumagdag ka pa? Mas malala ka pa pala!"

"Sorry..."

"Ayan ka nanaman sa sorry-sorry mo! Hindi sa lahat ng oras makakalusot ka okay? Ano ba kasing problem mo?"

"....."

"You won't tell me? Akala ko ba nagbago ka na? Mukhang 'di naman, kasi hanggang ngayon, outsider parin ako sa buhay mo."

"'Di totoo 'yan!"

"Then why!? Why do you always hide things from me? Diba mag-bestfriend tayo? O baka ako lang nag-iisip non?"

"Of course not!"

"Then why won't you tell me anything? Hahayaan mo nalang ba ako mag-overthink palagi? You're always worrying me Jake... I'm always concerned about you but you kept on pushing me away. Am I not worthy enough for you to rely on?"

Kumirot ang puso ko nang bigla nalang magbagsakan ang luha ni Ash. He's crying because of me; seeing that, a small part of me felt bad, but most of me felt glad, because at this moment, I can see that someone genuinely cares for me. The care that not even my own parents have ever provided.

Ahh...this is bad. Pano makaka-move on 'tong tao nato sayo Ash?

In this bustling street filled with people, tiny raindrops started to fall. It's as if time have slowed down around us. Clichè yes, but that's indeed what is happening right now.

I can't help but stare at Ash' glistening tears sliding down from his eyes to his cheeks, passing by his frowning but still attractive lips. Damn, I want to kiss him, I really do. But for now, a hug is all I can offer, aware that my feelings are likely to not go through. He's already with someone, after all, while I'm supposed to be in love with somebody else too.

There's only two ways this story could close; it's either a tragedy or a bitter end.