Noraine's POV

"I like you, I really do. So please, give me a cha—"

"Thank you," putol ko sa confession ni Ryan. "Pero... sorry ah. 'Di pa kase ako handa makipagrelasyon." Pagsisinungaling ko.

'Di naman sa hindi ko type si Ryan. Actually, gwapong-gwapo pa nga ako sa kanya eh, mabait pa. It's really such a shame that I can't like him back. May naka-angkin na kasi sa puso ko. Hulaan niyo kung sino~

"Ah g-ganon ba? Hahaha... sige. Ayos lang naman... sorry ah." Pagkasabi'y agad nang tumalikod si Ryan at naglakad palayo.

Aww, poor guy. Nakita ko pa ang panggigilid ng luha niya bago siya umalis kaya medyo na-guilty ako.

Sa isang confession kasi, kapag may na b-busted, 'di lang yung nanliligaw yung nasasaktan noh? Syempre apektado rin kaming humihindi. Ang sama kaya sa pakiramdam kapag alam mong nasasaktan o umiiyak ang isang tao ng dahil sayo.

"Miss Pierre? Bakit wala ka pa sa club room? Nagsisimula na sila mag-practice don ah."

"A-ah sir, ikaw pala. May kina-usap lang po ako," Tugon ko kay sir Angelo na bigla nalang sumulpot sa likod ko.

"Ah sige. Sumunod ka nalang don sa club room agad kapag wala kanang gagawin. Mag m-meeting pa tayo mamaya."

"O-okay po sir." Bakit ako nauutal!?

Buti nalang ay agad ding umalis si sir. Feeling ko kasi kasing pula na ng kamatis 'tong mukha ko eh.

"Oh my, what a rare sight. Ngayon ko lang nakitang kiligin ang isang Noraine Pierre ah."

"WH— ano bang pinagsasabi mo dyan, Chelsy?" Bruha na 'to, Bakit ba bigla-bigla nalang sumusulpot ang mga tao ngayon?

"Sus! O-okay po sir, ehe."

"HOY! 'Di ako ganyan magsalita kanina noh? Saka walang 'ehe' yon, OA ka!" Bwisit na bruha na 'to, hinila ko nga yung buhok para magdala.

"Aray!"

"Deserve."

"Ah deserve ah, eto sayo!"

"AHH! aso ka!" Sinabunutan ba naman ako!?

"WHAHAHAHA, ayan deserve," pang-aasar pa niya sabay takbo.

Gagang 'to, humanda ka sakin pag nahuli kita!

..........

Ha... haa.... kala mo ah!" Hingal kong sabi matapos kong maabutan si Chelsy sabay kurot sa pwet.

"WHAHAHA, ang bilis mo tumakbo!" eka naman ni Chelsy.

Inirapan ko nalang siya sabay salpak sa hagdanan. Nasan naba kami? 3rd floor? Kanina pa kasi kami naghahabulan ni Chelsy kaya kung san-san kami nakarating.

Matagal-tagal din kaming nagbawi ng hangin. Grabe kahingal!

"Raine, anong plano mo sa nararamdaman mo?"

"Teacher 'yun eh, estudyante ko. Syempre itatago," sagot ko.

"Sigurado ka bang hindi lang paghanga ang nararamdaman mo tungo kay sir?"

Umiling ako—what I'm feeling for him could never be just a simple crush. "Kilala mo naman siguro ako Chelsy. Hindi ako ma i-in love sa kung sino-sino lang.

"Galing mo ngang pipili eh, yung bawal pa talaga."

"Wow ah, look who's talking."

"WHAHAHA well point made sissy~ Galing nating magkaka-ibigan noh? Yung mga 'di pa talaga pwede mahalin yung mga naging first love natin.

"Totoo, at don pa talaga sa mga taong alam natin na masasaktan lang tayo."

Rome's unrequited love towards her friend, Ash.

Chelsy's secret love that cost her her emotions, forever sealing what she's truly feeling deep within.

... Ang my forbidden love for that person I see everyday, but could only admire from afar.

Don't get me started kay Ash. He has the most tragic first love out of all of us friends. He suffered a lot, cried a lot, got betrayed a lot... still, how can he still smile and laugh contagiously without a care in the world? Such a precious person, and I just know that I have to protect this person's smile at all cost.

This time, he deserves to have a happy story, not a tragedy. So Ricky... please. 'Wag mong sasaktan ang kaibigan namin.