sema:
aynı şehirde olmamak canımı acıtıyor
[iletildi]

ömer:
benim de
[iletildi]

sema:
gelsem ya,

sarılsam sana

kokunu çeksem içime

göz kapaklarından öpsem de ağlasam

hiç bıkmamanı dileyerek defalarca "seni seviyorum" desem

gözlerini açsan sonra

orada bana inanmış bir çift göz görsem

imkanı var mı?

mümkün mü ömer?
[iletildi]

ömer:
değil.
[iletildi]

sema:
neden?
[iletildi]

ömer:
bekleyen olmak istemiyorum

ben geleyim sen beni bekle

kollarını aç bana

inanmış gözlerimle sana koşayım

imkanı var mı bunun?

mümkün mü?
[iletildi]

sema:
mümkün olsun lütfen
[iletildi]

ömer:
içimden bir ses ona son defa inan diyor
[iletildi]

sema:
dinle onu

ve beni
[iletildi]

ömer:
susarsan bozuşuruz
[iletildi]

sema:
bozuşmak yok bozuşmak yok
[iletildi]

ömer:
yok dedin de,

bakalım en yakın tarihe bilet var mı?
[iletildi]

sema:
kalpten gideceğim şimdi

sen 

buraya 

geleceksin
[iletildi]

ömer:
evet

bekleyen sensin ve ben seni daha fazla bekletmek istemiyorum

artık daha fazla uzaklık yok sema

yeter artık

katlanamıyorum buna
[iletildi]

sema:
artık daha fazla uzaklık yok ömer

seni kalbim yerinden sökülürcesine bekleyeceğim
[iletildi]

*ömer'in dilemması artık son bulur.
-dilemmaları olan herkese ithafen-
son bir şansı hak eden birileri her zaman vardır.

vicdanınızın görevini yapmasına izin verin [yerinde ve zamanında]

sevgiler

d i a.