Συνέντευξη 42:  

1. Ποιο είναι το όνομα σου και πως βγήκε το όνομα στην εφαρμογή;

Με λένε Γρηγόρη. Στην εφαρμογή χρησιμοποίησα το όνομα που ήδη χρησιμοποιούσα στο προφίλ μου στο Instagram όπου ανεβάζω διάφορα στιχάκια κλπ. Ουσιαστικά η ιδέα προήρθε από ένα στίχο ενός τραγουδιού («εγώ δεν θέλω τον αρμόδιο να παίξω», Β. Παπακωνσταντίνου- Χαιρετίσματα). 

2. Πως βρήκες την εφαρμογή και πότε την κατέβασες;

Την εφαρμογή την βρήκα και την κατέβασα το καλοκαίρι του 2020. Είχα ξεκινήσει εδώ και περίπου δυόμιση χρόνια να γράφω και ήθελα κάπου να δημοσιεύσω (spoiler alert: Δεν ανέβασα τπτ από αυτά που έγραψα εκείνη την περίοδο) και στο ψάξιμο βρήκα διάφορες εφαρμογές και τελικά κατέληξα εδώ. 

3. Τι είδους βιβλία γράφεις;

Αυτή την στιγμή στο προφίλ μου θα βρεις 2 ποιητικές συλλογές και ένα διήγημα. Ωστόσο δουλεύω πάνω και σε διάφορα άλλα βιβλία. Σε σύνοψη, «παλεύω» με 2 εφηβικές ιστορίες, 1 λογοτεχνική και 1 τρόμου. Θα τις τελειώσω ... κάποτε (ελπίζω) και τότε επιτέλους θα σταματήσω να νιώθω σαν την μύγα μες το γάλα.

4. Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη συγγραφή;

Ενδεχομένως θα μπορούσα να σκαρφιστώ μια πιο ενδιαφέρουσα ιστορία, αλλά η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα να γράφω (ποίηση) λόγω μιας κοπέλας που ερωτεύτηκα και κάπως ήθελα όλο αυτό να το εκφράσω. Την πεζογραφία την ξεκίνησα αργότερα (σχεδόν έναν χρόνο μετά) γιατί απλώς ένιωσα πως είχα πολλές ιστορίες στο κεφάλι μου και πως άξιζε να τις γράψω.

5. Από πότε γράφεις;

Ποίηση γράφω από τα 14-15 και πεζογραφία από τα 16.

6. Πόσα βιβλία έχεις γράψει και πόσα από αυτά έχεις ανεβάσει στην εφαρμογή;

Έχω γράψει 5 ή 6 ποιητικές συλλογές και έχω ανεβάσει τις δύο. Έχω επίσης γράψει διάφορα «σκόρπια» ποιήματα και στιχάκια, πολλά από αυτά τα έχω ανεβάσει στο προφίλ μου στο Instagram. Από πεζά παλεύω να γράψω αρκετά βιβλία (5 αν δεν κάνω λάθος), χωρίς όμως να έχω ολοκληρώσει κάποιο και στην εφαρμογή έχω ανεβάσει ένα διήγημα χιλίων λέξεων.

7. Ποια από τα βιβλία σου είναι το αγαπημένο σου;

Πάντα έχω την τάση να αγαπάω περισσότερο το βιβλίο πάνω στο οποίο δουλεύω την συγκεκριμένη στιγμή. Επομένως το αγαπημένου μου βιβλίο αυτή την στιγμή ... δεν έχει τίτλο.

8. Θεωρείς ότι τα αστεράκια και τα σχόλια παίζουν σημαντικό ρόλο;

Κοίτα, εξαρτάται τι εννοείς σημαντικό ρόλο. Τα αστεράκια και οι προβολές όσο να 'ναι σου δείχνουν ότι κάτι κάνεις καλά ή ότι κάτι δεν κάνεις. Όχι απαραίτητα σχετικά με το γράψιμό σου, αλλά με το πως «πουλάς» το βιβλίο σου. Πόσο καλό εξώφυλλο έχεις, αν είναι πιασάρικος ο τίτλος, αν γράφεις σε θεματολογία που έχει κοινό, αν κάνεις σωστή και πιασάρικη περιγραφή κλπ. Επίσης πιστεύω πολλές προβολές και αστεράκια ίσως σου «φέρουν» παραπάνω αναγνώστες καθώς πιο εύκολα κάποιος «ρισκάρει» να διαβάσει ένα βιβλίο που βλέπει ότι άρεσε σε πολλούς και πιο δύσκολα κάποιο που δεν εισέπραξε την ανάλογη αγάπη. Τώρα τα σχολια, όταν είναι στοχευμένα και αν μπορείς να «διαβάσεις» πίσω απ΄τις λέξεις θεωρώ πως σε βοηθάνε. Αντιλαμβάνεσαι τι άρεσε και τι όχι, που κέρδισες και που έχασες τον αναγνώστη και γενικά σε βοηθάνε για το επόμενο βιβλίο σου να βγει καλύτερο.

9. Έχεις εντάξει στις ιστορίες σου κάποια προσωπικά βιώματα;

Θεωρώ πως δεν γίνεται αλλιώς. Γράφω ποίηση (θα αποφύγω να χρησιμοποιήσω την φράση «κυρίως ποίηση») και πεζογραφία. Ειδικά στην ποίηση μου φαντάζει αδύνατο και κυρίως μη ουσιώδες να μην εντάξεις προσωπικά βιώματα. Σε αντίθετη περίπτωση γράφεις απλά ποίηση για την ποίηση, με κενό νόημα, χωρίς να παίρνεις κάτι πίσω και χωρίς να δίνεις κάτι στον αναγνώστη. Εγώ μέσα από την ποίηση εκφράζομαι, ξεδίνω. Μου είναι λοιπόν αδύνατο να μην εισάγω προσωπικά βιώματα. Το ίδιο ισχύει και στα πεζά που γράφω. Δεν μπορώ να γράψω απλώς από φαντασία. Πρέπει να ταυτιστώ με τον ήρωα ή την ηρωίδα μου, πρέπει να νιώσω τον πόνο, τον έρωτα, την χαρά, τον φόβο, μέχρι και την βαρεμάρα τους. Και για να τα νιώσω όλα αυτά μέσα από τον ήρωα πρέπει πρώτα να τα έχω βιώσει (άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο). Δεν μπορείς να γράψεις για τον έρωτα της ηρωίδας και του ήρωά σου αν δεν έχεις πρώτα νιώσει εσύ ερωτευμένος. 

10. Πες μας λίγα λόγια για τον εαυτό σου.

Λίγα λόγια για τον ευατό μου .... μάλιστα. Αυτή είναι μακράν η πιο άβολη ερώτηση που μπορούν να σου κάνουν. Λοιπόν, όπως μ΄αρέσει συχνά να λέω είμαι ένας 17χρονος, σπάνια όμορφος, συχνά βαθυστόχαστος ή έστω αστείος (δεν εννοώ ότι κάνω ρόδες ενώ πετάω και πιάνω κορίνες στον αέρα ή ότι είμαι κάφρος). Μ αρέσει το μπάσκετ και το βόλευ, έχω ασχοληθεί ερασιτεχνικά (σε επίπεδο ομάδας) και με τα δύο αθλήματα. Μ αρέσει η μουσική (και σε ποιον δεν αρέσει θα μου πεις) και μ΄αρέσουν οι ταινίες (προτιμώ τρόμου, κομωδίες, δράσης, και superhero, αλλά ποτέ δεν λέω όχι σε κάτι πιο βαρύ και «ποιοτικό»). Διαβάζω πολλά βιβλία. Έχω ένα κακό να διαβάζω ότι πέσει στα χέρια μου, από βιβλίο με παιδικά παραμύθια μέχρι Καζαντζάκη. Ωστόσο προτιμώ τα βιβλία φαντασίας και τα πιο «σοβαρά»/ λογοτεχνικά. Αυτά ήταν μια σύντομη περίληψη του (όχι και τόσο) υπέροχου ευατού μου. Όποιος ενδιαφέρεται να με γνωρίσει περισσότερο (γιατί για κάποιο λόγο είναι μαζόχας) μπορεί να μου στείλει ένα μύνημα στο Insta μου (

11. Θέλεις να δώσεις μια συμβουλή στους νέους συγγραφείς της εφαρμογής;

Μια συμβουλή; Γράφε όσο μπορείς και πάντα διάβαζε περισσότερο από όσο γράφεις. Διάβασε τα «ιερά τέρατα» του θέματος που γράφεις, για παράδειγμα δεν μπορείς να λες ότι γράφεις λογοτεχνία τρόμου και να μην έχεις διαβάσεις S. King, Bram Stoker ή H. P. Lovecraft κλπ ή να λες ότι γράφεις λογοτεχνία φαντασίας και να μην έχεις διαβάσει τον μετρ του είδους J. R. R. Tolkien ή την J. K Rowling. Επίσης αν γράφεις αλλά δεν δημοσιεύεις, πρέπει κάποια στιγμή να το πάρεις απόφαση και να δημοσιεύσεις την πρώτη σου ιστορία και μετά την επόμενη και μετά την άλλη κλπ. Είναι αγχωτικό. Έγραψα και απέρριψα 3 ποιητικές συλλογές πριν βγάλω την πρώτη μου, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να κάνεις αυτό το βήμα αν θες να λέγεσαι συγγραφέας. Επίσης πολλές φορές ξεκινάμε, γράφουμε μια ιστορία και κάπου κολλάμε. Μην την πετάξετε, έχετέ την στο πίσω μέρος του μυαλού σας και θα έρθει η ιδέα για την συνέχεια. Μην τα αφήσετε κι όλα όμως στην τύχη, βάλτε δουλειά, δουλέψτε πάνω στην ιστορία, «ζοριστείτε λίγο». Πολλοί θα πούνε όχι, ότι πρέπει απλώς να περιμένεις την έμπνευση. Εγώ δεν θα πω τίποτα. Ο Stephen King όμως είπε «Οι ερασιτέχνες κάθονται και περιμένουν να τους έρθει έμπνευση, οι υπόλοιποι σηκωνόμαστε και πιάνουμε δουλειά.», και έχει γράψει 62 βιβλία και πάνω από 200 διηγήματα. Μην ακούτε εμένα λοιπόν, απλά ακούστε τον King.

Σε ευχαριστώ πολύ!

Εγώ ευχαριστώ!