Hst 2 (deel 2)
P.o.v Jayden
De zon schijnt mijn kamer binnen en ik open mijn ogen, maar wat ik daar zie is echt SUPER creepy.
Geschrokken deins ik achteruit waardoor mijn hoofd tegen de muur knalt, "Jij bent echt vreselijk Jade!" grom ik en ze lacht. "Ja, ik lig er s' avonds vaak wakker van." zegt ze nuchter en ik rol met mijn ogen, "Jij bent een mafkees." zeg ik en ze steekt haar tong naar me uit.
Ruw trek ik mijn benen onder haar vandaan waardoor ze van het bed rolt, meteen kijkt ze me kwaad aan en ik begin te lachen.
Ik klim over haar heen de uit bed en loop de kamer uit, maar ik wordt meteen door haar tegengehouden.
"Je wilde me gewoon op de grond laten zitten?" vraagt ze pruilend en ik knik, maar daar laat ze zich niet door afleiden. "Je hebt me nu heel erg verdrietig gemaakt." zegt ze en ik zucht, meteen voel ik een steek door mijn lichaam gaan. "Kap eens met ONZE emoties beïnvloeden." zeg ik geërgerd en ze grijnst trots, "Alleen als jij normaal doet." zegt ze en ik zucht.
"Woman! Ik ben gewoon een stuk chagrijn dus laat me!" zeg ik en ze kijkt me geschrokken aan.
^-^-^
Samen met Jade gaan we de andere 'wekken'.
Beide hebben we een emmer met water in onze handen, want dat is blijkbaar grappig volgens Jade. Alleen zie ik de humor er niet van in, want ik ben volgens Jade een levenloos kind dat is bezetten door een super saaie demon of zo iets.
Jade duwt de deur zachtjes open en knikt dat ik als eerste naar binnen moet, maar ik blijf onzeker staan omdat ik haar niet vertrouw. Ze zucht en gaat als eerste naar binnen, waarna ik haar de kamer involg en twee kids zie slapen.
Jade sluipt naar het bed en houdt haar emmer boven hun hoofd, maar ik wacht onzeker bij de deur terwijl ze me geërgerd aankijkt.
Zachtjes loop ik de kamer verder binnen en ga ik naast haar staan, maar blijkbaar is dat niet goed want ze duwt me de andere kant op.
Opeens stopt ze en wijst ze naar het bed, maar ik zie niks.
Verbaasd kijk ik naar de plek waar ze wijst en dan zie het pas, meteen voel ik een enthousiast gevoel dankzij Jade en ik grijns.
Vanuit het niks gooit ze de emmer water over Colton en Brandon heen, "WHAT THE DUCK?!" gilt Colton geschrokken en ze begint te lachen.
Ze duwt de lege emmer in mijn handen en rent hard weg, "Waarom deed je dat?!" vraagt Brandon boos en ik zucht.
"Jade is echt een koe!" zeg ik en ze beginnen te lachen; vanuit het niks hebben ze opeens waterpistolen onder hun bed getoverd en beginnen ze op me te schieten.
P.o.v Amethist
Opeens rent Jade voorbij en ik kijk haar verbaasd na, maar niet veel later komen Brandon en Colton er aan met waterpistolen.
Snel ren ik achter Jade aan en ze kijkt me grijnzend aan, "Wat heb je nu weer gedaan?" vraag ik en ze rolt met haar ogen. "Ik heb ze alleen maar wakker gemaakt." zegt ze en ik zucht, "Met freaking water!" roept Brandon en ik begin te lachen.
Snel ga ik een gang in en de jongens rennen de gang voorbij, meteen hoor ik ze Jade bekogelen met waterballonnen.
Rustig loop ik naar de keuken en de geur van vers brood dringt mijn neus binnen, maar ook de geur van natte hond. Als ik de keuken binnen loop zie ik 3 kletsnatte personen staan en ik begin te lachen, "Jullie zijn echt dom!" zeg ik tussen het lachen door.
Jade kijkt me trots aan en ik begin nog harder te lachen, "Als jullie ouders hier zouden zijn dan..." maar verder kom ik niet.
De ouders komen de keuken binnen en meteen zijn alle ogen op ons gericht.
"Wie heeft dit gedaan?" vragen ze en allemaal wijzen ze naar mij, maar ik schud wild met mijn hoofd en wijs naar Jade. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat mijn moeder me gelooft en ook de andere, maar Jade houdt vast aan haar onschuld.
Nu komt ook de rest de keuken binnen en ze kijken ons allemaal verbaasd aan, behalve Jayden die ook helemaal doorweekt is. Hij kijkt chagrijnig naar Jade en de jongens die beginnen te lachen, maar Jayden en onze ouders denken daar niet zo over.
"Jullie hebben huisarrest!" zegt oom Isaac, maar tante Isabella rolt met haar ogen en schud met haar hoofd.
"Laat die kinderen plezier hebben." zegt ze en hij wilt er tegenin gaan, maar ze is hem voor:"Jij vermoorde me bijna bij onze eerste ontmoeting dus dit is niet zo erg." zegt ze en hij zucht.
^-^-^
Nadat al het water is weggeveegd gaan we naar buiten.
Ik ril door het koude lentebriesje en Jade begint me uit te lachen, "Aansteller!" zegt ze en ik zucht 'nep' geïrriteerd.
We veranderen naar onze wolfsvorm en rennen het bos in, maar er hangt een bedompte sfeer tussen ons in.
Killua springt op een boomstronk en paradeert trots over de rivier heen, maar opeens ligt hij spartelend in het water.
Adam stoot een blaffend gelach uit en ik rol met mijn ogen.
'Niemand mag mijn broer pesten' link ik naar Adam en hij kijkt me aan.
'Dus ik mag jou wel pesten?' linkt hij en ik schud met mijn hoofd, maar het is al te laat.
Speels wordt ik in mijn poot gebeten en ik grom geërgerd naar hem, meteen bijt ik terug.
Killua is ondertussen uit het water geklommen; hij begint zich uit te schudden en daardoor kijken we hem allemaal boos aan.
We stormen allemaal op hem af en duwen hem weer terug het water in, maar hij trekt me met zich mee het ijskoude water in.
Rillend kijk ik naar de andere die zich dood lachen, maar dat is al snel afgelopen.
Ik nestel me tussen hun in en schud me uit, daarna ren ik snel weg omdat ze me allemaal geërgerd aankijken.
P.o.v Killua
Mijn zusje neemt het voor me op, maar ik trek haar met me mee het water in.
Snel rent ze weg van de groep en ik ga haar achterna, maar de rest blijft bij het meertje staan.
'Ga maar naar het huis' link ik naar de andere, meteen draaien ze zich om en verdwijnen ze in de richting van het packhuis.
Amethist blijft plots staan en ik stop naast haar, 'Rouge' linkt ze en dan dringt de geur mijn neus binnen. 'Het is er een' link ik om Amethist te kalmeren, maar ze staat met een verwilderde blik de geur op te snuiven.
"Mate..." gromt ze en ik kijk haar geschrokken aan, meteen begin ik haar richting het packhuis te porren waardoor ze boos begint te grommen.
'Amethist ruikt iets!' link ik in paniek naar de andere, 'Blijf daar.' linkt mijn moeder en ik kijk naar Amethist die langzaam naar de geur loopt. Snel versper ik haar de weg en ze grom luid, 'Weg! Mate vinden' linkt ze en ik zucht.
Opeens haalt ze naar me uit en een diepe snee vormt zich op mijn flank, meteen rent ze weg omdat niemand haar in de weg staat.
^-^-^
Enkele minuten later staan de andere naast me, 'Waar is ze!' linkt mam paniekerig en ik zucht.
'Ze zoekt haar mate.' link ik en ze kijkt me verbaasd aan, 'Ik ruik niks.' linkt tante Isabella en ik kijk haar geschrokken aan.
'Ik ruik ook niks.' link ik nadat ik Amethist geur heb geprobeerd te vinden.
Mijn moeder loopt op en neer waardoor ik gespannen wordt, 'Mam stop! Het komt wel goed.' link ik en ze kijkt me aan.
Altans, ik hoop dat we haar vinden.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top