Κι ένας μικρός επίλογος !

Πέντε χρόνια μετά

Στο κλειστό γίνεται χαμός . Ή τουλάχιστον γινόταν χαμός μέχρι πριν μερικά δευτερόλεπτα. Όλοι στις κερκίδες ακόμη και στις απέναντι της αντίπαλης ομάδας έχουν ηρεμήσει και κρατάνε την ανάσα τους. Βλέπω την Βαγγελιώ να παίρνει την μπαλα και να κοιτά ψύχραιμα το καλάθι. Όλες οι προσπάθειες της , όχι μόνο οι δικές της αλλά όλων των κοριτσιών απο τις φλεγόμενες ρόδες , έφτασαν μετά απο τόσα χρόνια προπονήσεων σε αυτό το σημείο: Στο σημείο που αν η Βαγγελιώ βάλει καλάθι κρίνεται το χρυσό στους ολυμπιακούς αγώνες. 

Και κάπου σε αυτό το δευτερόλεπτο σιγής μπορώ καθαρά να δω όλη την διαδρομή μας  να περνά μπροστά απο τα μάτια μου, όλα  αυτά τα χρόνια που πέρασαμε μαζί:

Ο γάμος μας. 

Δεν νομίζω να έχει υπάρξει άλλος γαμπρός που έχει κλάψει τόσο απο ευτυχία. 

Η Βαγγελιώ με βαρούσε αγκωνιές να σκάσω μέσα στην εκκλησία αλλά και η ίδια ήταν πολύ συγκινημένη. Όπως όλοι μέσα στην εκκλησία. 

Καλά ίσως η Σταματία να ανταγωνιζόταν κι εμένα στο κλάμμα.

Και μετά χορός ως το πρωί. Ο πατέρας της Βαγγελιώς -και δικός μου πια πατέρας- είχε μεθύσει και είχε βγάλει το πουκάμισο του και χόρευε στα τραπέζια. Πολύ τον συμπαθώ!

Κι επειτα η εγχείρηση μου. 

Η οποία πήγε πολύ καλά. Την έκανα χωρίς φόβο. Η Βαγγελιώ μου έλεγε πως όλα θα πάνε καλά και το πίστευα. Επίσης ένιωθα την μαμά μου στο πλευρό μου. Ήξερα πως με προσέχει. Η Βαγγελιώ μου είπε πως έβαλε και την δική της μάνα για μέσο . Δεν αμφιβάλλω!

"ΜΑΜΑ ΣΑΓΑΠΑΜΕ ΒΑΛΕ ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ"

Οι ζευγαρωμένες φωνές απο τις δύδυμες σπάνε την ησυχία απο το κλειστό και η Βαγγελιώ κοιτά προς το μέρος μας. Μας κάνει το σημείο της νίκης και έπειτα φιλά την βέρα της.

Ρε ..τι γυναικάρα έχω!

Οι διδυμούλες μας...

Τα μαναράκια μας..

Τις κοιτάω με περηφάνια να έχουν καβαλήσει τις καρέκλες και να χοροπηδάνε.

Η μια..η πριγκίπισσα Έλσα..είναι ολοιδια η Βαγγελιώ. Γεροδεμένη κιας είναι μονο τριων. Με καστανά ματάκια όπως η γυναίκα μου. Όλη μέρα είναι ντυμένη πριγκίπισσα και φτιάχνει μαλλί. Για χριστούγεννα ζήτησε γοβάκια και σετ μακιγιαζ. 

Όσο για τον Ροκ, την δευτερη διδυμούλα μου, έχει πάρει τα γαλάζια μάτια μου και το χαμόγελο μου. Λατρεύει τις πολεμικές τέχνες και στο νηπιαγωγείο βαράει όποιον αδικεί τον αλλον. 

"Μπαμπα θα το βάλει?"

"Θα το βάλει" λεω με σιγουριά.

Την βλέπω να κουνά το καροτσάκι ,να το ευθυγραμμίζει και να σηκώνει την μπάλα ψηλά.

Θέλω να φωνάξω πως είναι μεγάλος παίδαρος αλλά η Βαγγελιώ είπε πως αν το ξαναφωνάξω μέσα στο κλειστό θα μου ρίξει ξύλο. Γι αυτό και εγώ ..

"Είσαι παιδαρος..μπορείς.."λεω χαμηλόφωνα καθώς φιλάω την βέρα μου.

....................................

Μετά απο μια ώρα

"Κύριε Λεονίδη πως νιώθετε που η σύζυγος σας κατέκτησε το χρυσό στο μπασκετ?"

"Περήφανος!"

Οι διδυμούλες είναι στο βάθος με την Σταματία και τους κάνω νόημα να με περιμένουν.

"Εσείς πως νιώθετε που το Fortnite σας έκανε skin στο παιχνίδι?"

"Περήφανος!"

Κάνω χώρο να περάσω, ανυπομονώ να δω την γυναίκα μου.

"Πως νιώθετε που έχετε τριπλασιάσει τους ακολούθους σας ?"

"Ωραία" χαμογελάω και σκουντάω τους δημοσιογραφους να περάσω. 

Απο την στιγμή που παντρευτηκα αντι να ξενερώσουν οι ακόλουθοι μου..αυτοί άρχισαν να αυξάνονται με τρελό ρυθμό. Δεν ξέρω γιατί! εγώ έχω κόψει και τις φωτογραφήσεις με τα τιγρε μαγιο και όλα. Μόνο με την γυναίκα μου και τα μαναράκια ανεβάζω πια. Και φυσικά για να διαφημίσω τα παρτυ και τις εκδηλώσεις που οργανώνω. Μυστήριο!

Στο βάθος βλέπω την ομάδα της Βαγγελιώς να βγαίνει και τις δυδυμούλες να σκαρφαλώνουν στα καροτσάκια των κοριτσιών και να τις φιλάνε . 

Στο τελος βγαίνει η Βαγγελιώ. Τα κορίτσια ορμάνε και η Βαγγελιώ ανοίγει τα χέρια της και τις αγκαλιάζει. Κι επειτα τα βλέμματα μας συναντιούνται.

Δεν ξέρω τι έκανα καλο στην ζωή μου και μου δόθηκε τοση ευτυχία.Αλλά νιώθω ευγνωμοσύνη κάθε μέρα γι αυτά που μου δόθηκαν. 

Πλησιάζω με γρηγορο βήμα την οικογένεια μου.

Γονατίζω σε αυτήν και τους αγκαλιάζω όλους.

"Μην κλάψεις "μου λεει η Βαγγελιώ.

Εννοείται κλαίω.

"Δεν κλαίω" λέω καθώς την φιλάω τρυφερά.

"Νικήσατε" κατορθώνω να πω μόνο. 

"Εδώ και χρόνια Δημήτρη . Νικάμε όλοι μαζί "

Μου λεει πλέκοντας το χέρι της στο δικό μου. Κουνάω καταφατικά το κεφάλι.

Ναι . Είμαστε νικητές εδώ και χρόνια. Και έχουμε φτιάξει την καλύτερη ομάδα.

Με την γυναικα μου αγκαλιάζουμε ταυτόχρονα τα χρυσά μας μετάλλια.

Την πριγκίπισσα Έλσα δηλαδή και τον Ροκ!

Tέλος.