"Επιτέλους να απλωθώ λίγο".
"Ναι σιγά, εγώ τι να πω; Που με στριμώχνουν τελευταία όπου βρουν κάθε χρόνο;"
"Παιδιά εγώ είμαι ραγισμένο εδώ και δύο χρόνια και τρέμω κάθε χρόνο όταν με πιάνει εκείνο το παιδικό χεράκι για να με βάλει στην σωστή μου θέση, να μην δει το ράγισμα και με πετάξει".

Συνέχισε την συζήτηση των στολιδιών που μόλις βγήκαν από την κούτα και περιμένουν να στολιστούν....
Με σειρά εμφάνισης:
Δέντρο, κορδέλα, μπάλα κόκκινη.

(christinalexiou)

"Δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα εσύ! Είσαι το πρώτο στολίδι που αγόρασαν μαζί ως νιόπαντρο ζευγάρι. Σε αγαπούν. Εγώ τρέμω μην και υποκυψουν στις μοντέρνες ιδέες και περάσει κάποιος χρόνος που δεν θα βγω από την αποθήκη, δεν θα τεντωθω..."

Με αυτά τα λόγια, το δέντρο απλώνει όσο μπορεί τα κλαδοχερα του, σαν να θέλει να καταλάβει όσο χώρο στερήθηκε τόσους μήνες.

" Αυτό θα είναι το καλό σενάριο... " λέει η κορδέλα με σοβαροφανες ύφος. 

" Αν δουν πόσο έχεις γεράσει, καημένο μου, μπορεί να καταλήξεις στα σκουπίδια..." προσθέτει, κρύβοντας ένα χαμογελάκι κάτω από τις ασημένιες πούλιες που είναι διάσπαρτες πάνω της.

"Ωωωχ, δεν σταματατε; " ρωτάει η μπάλα, που έχει βαρεθεί να ακούει τους φίλους της να χαζομαλωνουν έτσι κάθε χρόνο. 

" Εγώ λέω ότι πρέπει να οργανωθούμε! Να μην περιμένουμε να μας πετάξουν οι άνθρωποι! Να φύγουμε, για να δουν ότι, χωρίς εμάς, τα Χριστούγεννα τους θα είναι βαρετά... Είστε μέσα;"

(ElliPam91)"Εγώ είμαι μέσα! Δεν θέλω να με παρατήσουν στην αποθήκη ή, ακόμα χειρότερα, να με πετάξουν..." είπε το δέντρο, που τα προηγούμενα λόγια της κορδέλας ενέτειναν το φόβο του.

"Δεν είστε σοβαροί...!" αναφώνησε η κορδέλα. 

"Και που θα πάμε; Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να βρεθούμε σε κανένα κατάστημα με μεταχειρισμένα, στη χειρότερη θα μας βρουν άλλοι άνθρωποι και θα μας πετάξουν. Για να μη μιλήσω για το χιόνι και την παγωνιά εκεί έξω... Όχι, μια χαρά είμαστε εδώ στα ζεστά."

"Εσύ φυσικά και είσαι μια χαρά! Μπορεί να είσαι παλιά, όμως έχεις αρκετές πούλιες πάνω σου και λάμπεις ακόμα. Για να δω όμως, τι θα πεις αν ξαφνικά αγοράσουν οι άνθρωποι καμιά καινούργια κορδέλα και σε αντικαταστήσουν...; Γιατί, κακά τα ψέματα, είσαι λίγο παλιομοδίτικη, φίλη μου..." είπε η μπάλα.

(amarediana)"Παλιομοδίτικη εγώ;Σε παρακαλώ πολύ! Έχω κλασσική αξία και το κλασικό δεν παλιώνει ποτέ" Είπε η κορδέλα ενώ κάποιες πούλιες έπεσαν εκείνη την στιγμή στο πάτωμα.

Η μπάλα, το δέντρο και η κορδέλα κοίταξαν τις πεσμένες στο πάτωμα πούλιες και, μετά από λίγα δευτερόλεπτα σιωπής, ξέσπασαν σε γέλια.

"Ψψτ, κλασική!" είπε παιχνιδιάρικα το δέντρο. 

"Δεν ξέρω αν δεν παλιώνεις ποτέ, αλλά σίγουρα λιώνεις σιγά σιγά".

Η κορδέλα δέχτηκε το πείραγμα του συντρόφου της με ένα καινούριο κύμα γέλιου. Άλλωστε, μαζί του περνάει όλη την ζωή της. Δεν θέλει να είναι τσακωμένοι.Η μπάλα, ανακουφισμένη που οι στολιδοεχθροπραξίες τελείωσαν γρήγορα και αναίμακτα, επαναλαμβάνει την επαναστατική πρότασή της.

"Δεν θα βγούμε στο κρύο! Δεν θα βγούμε καν από το σπίτι!" λέει με ένα αινιγματικό χαμόγελο.

"Τι έχεις βάλει στο πονηρό μυαλό σου...;" ρωτούν ταυτοχρόνως το δέντρο και η κορδέλα.