Chapter 1:
a/n: Support. Don't forget to vote.
______________________________________________
His POV.
"Make sure you will going to fulfill your tasks perfectly or else, you knew what will happen next." She said while her eyes were giving me a warning looked.
This old lady is really something. Tsk. Nakakaumay na sa tainga.
Hindi ba siya nagsasawa?
"Yeah. For how many years, I already kept that in my mind. And you knew I never failed, even once in this line. I hate perfect but I won't love to failed either." I told her with a boredom expression.
For how many times, I already used to this situation with her. She was so strict when it comes to works. He really understand her, but then one time darating ka nalang sa puntong magsasawa ka na. She wants everything to be perfect. At doon kami nagkaiba ng prinsipyo dahil tinatapos ko ang trabaho disregarding the perfections.
"Go and keep your words with you as always." She answered as she turned her back on me.
I nodded and smirked as I go out of that old building. Maingat at maangas niyang tinahak ang madilim na daan palabas doon ng walang anumang halong takot na nadarama.
I have a mission again.
Pinindot niya ang buton ng maliit na headset na palihim at maayos na nakatago sa gilid ng kanyang tainga.
"Masterrr! Anong nangyari? Are you alright??!" Isang nakakagagong boses ang nagsisigaw sa linya.
Dam*
dam*
dam*
Naiiritang napahawak siya sa tainga habang napapamura.
This can't help. Kung sino man ang kinuhang kapalit ng old lady na yun sa rumetirong partner niya ay hindi niya mahahayaan.
"Who the hell are you?!" Pabalang na sigaw niya roon.
Walanghiya. Muntikan ng masira ang eardrum niya sa boses na iyon. Kalalaking tao, napakaingay.
Humanda ito. Sisisantihin niya ito kaagad at sisiguraduhing pagsisisihan nitong iritahin ang tainga niya.
"A-amo. He-hello? W-walang signal?" At tuluyan siyang pinatayan nito.
"Aba. Matalino ang loko a. Nakapagpalusot pa na nawala ang signal. Dam*" Nawawalan na siya ng pasensya.
Salubong ang kilay na tinahak niya ang lagusan at mabilis na sumakay sa kanyang sariling sasakyan.
Kung meron mang maaasahan niya at mahal na mahal niyang katrabaho yun ay walang iba kundi si Dambi niya.
"Let's go Dambi." Maangas na sinakyan niya ang kanyang sasakyan na si Dambi at maingat na na pinaharurot ito sa katamtamang bilis. Habang maangas na isinuot din ang kanyang shade.
END
~~~
A/n: Newly introduced. Haha. Biglang kaik-ikan lang ni author. Lol. Kaya pasensya na ha if hindi maganda. *Winked
P.S. I want something new. Something unique. Kaya magsusulat na ako ng sariling action/fantasy a.k.a. historical fiction story ko. So support support para mainspired si author mag-update. HAHA. Pramis! Maraming pasabog. :)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top