C H A P T E R 3
Chapter 3
Mahigit limang minuto ang hinintay ko. Kailan pa ba lalabas ang tikbalang na 'to?
Napabuga na lang ako at tumingala sa hangin.
Finally, the door opened and I am sure that he's already done depositing his excreted waste inside.
"'Wag mo akong hawakan, please stay 1 meter away from me." Binalaan ko siya na parang may dalang nakakahawang sakit.
"Pfft, akala mo kung sinong malinis." Pakli niya na akala mo ang linis ng ugali niya. Akala mo kung sinong tao na hindi nagkakamali, lalong tumatagal mas lalong humahaba ang sungay niya! He's handsome and attractive, but he's attitude is unpleasant than the maggots that was exposed for a long time.
"I beg your statement. Malinis ka nga pero ang dumi ng ugali mo!" Akma ko siyang sasampalin kaso mas hamak na mabilis niyang sinangga ang kamay ko. Not good!
"Hoy babae akala mo kung sino kang mabait, hindi mo nga makontrol 'yang labi mo ugali pa kaya?" I don't mind him. I turned my back and covered my ears. Kung kakausapin ko pa siya mas lalong hindi kami magkakasundo!
"Huwag mo nga akong tawaging 'hoy'. I have my own name!"
"I won't stop calling you 'hoy' until you never stop talking loudly!"
Sinasadya ba niya na galitin ako? Pinapakita niya na ako ang mas masama sa amin. I hate him, I hate everything about him!
Kung tatanungin mo ako tungkol sa kanya, lahat ng masama ay bitbit ng kaluluwa niya. Ugali? Mas masahol pa kay Judas. Walang konsiderasyon. Makitid ang utak. At mas lalong mayabang. Hindi kagwapuhan! Hindi gentleman!
"Kung naiinis ka sa bunganga ko, umalis ka, hindi naman kita pinipigilan!" Kaswal ang pananalita ko. Aba, pinagtaasan ako ng kilay ng gago. Pasalamat siya ang kapal ng kilay niya.
"Nagsasawa ka na ba sa kagwapuhan ko? Hindi mo ba ako pipigilan, aalis ako." He beamed at me. He slowly showed his dimple as he kept his hand inside his pocket. Biglang umamo ang mukha niya. Grabe, marunong umakit ang mga mata niya. I thought that I was like a boat that slowly sink in the vasts of Mediterranean Sea.
"Inaakit mo ba ako?" Hindi ko alam kung bakit naitanong ko 'to sa kanya, basta-basta nalang lumabas sa bibig ko.
"Bakit naaakit ka ba o iniisip mo na nilalandi kita?" He smirked.
"Baka ikaw ang nag-iisip na nilalandi kita!?" Gatol ko habang nakapameywang sa harapan niya.
He acted along my presence with a playful look and I didn't even expected that I felt like he was opening my system with unknown gravity. I felt like I was entertained by his whole statement. Parang may kung anong pwersa ang namumuo sa akin. Hindi ko tiyak kung bakit ganito ang pakikitungo ko sa kanya.
"Baka kanina mo pa ako pinagpapantasyahan?" Muli na namang bumuo ang mapaglarong ngiti sa mukha niya.
"Ikaw lang naman ang nag-iisip niyan. Baka iniisip mo na may gusto ako sayo?"
Humakbang siya ng konti. I can't be able to move. I was distracted. Dahil kapag bibitaw ang paningin ko sa kanya, baka iisipin niya na naaapektuhan ako. Walang rason na magkagusto ako sa kanya. Hindi siya gwapo! Hindi rin macho!
"Baka tama nga ang iniisip ko na nagkakagusto ka na sa akin."
"Hindi ka naman modelo sa isang sikat na industriyang Calvin Klein. You can't resists me easily." If he can fool me, I can fool him better than what he had been turned around.
"Kaya nga inaakit kita. If I am on your standard, I can be definitely a Calvin Klein's model."
Kumindat pa ang gago, hindi niya ba naisip na ang badoy niya 'pag nagpapacute siya? Ilang tabletas kaya ng paracetamol ang nilaklak nito? Sarap niyang ihampas sa matigas na pader! Nakakahighblood.
"Kahit kailan hindi ka magiging gwapo sa paningin ko! Never and will never be!"
Tinalikuran ko siya. Mas lalong kumukulo ang dugo ko kapag kausap ko siya. Konsumisyon lang ang binibigay niya sa akin.
"Hoy! Ang bag ko isuli mo bago ka umalis!"
Hindi ko namalayan na hawak hawak ko pala ang bag niya. Kaya pala ang bigat ng mga kamay ko.
"Ilang ulit ko bang sabihin na huwag mo na akong tawaging 'hoy'? Ang tigas din pala ng ulo mo." Isa pang tawag na hoy, ipapahabol na talaga kita sa daga, este sa aso pala!
"Anong matigas na ulo ang tinutukoy mo, ang nasa ibabaw o ilalim?"
Bastos pala to eh. Akala niya hindi ko naiintindihan ang sinasabi niya. Hindi ako inosente. Dahil ang utak ko parang monggo, maliit pero green!
"Walang ethics! Walang asal! Bastos!" Itinaas ko ang bag niya at tsaka ko siya pinaghahampas ng malakas. Wala akong pakialam kung masasaktan siya. Kagaya rin siya ng ex ko, bastos at manyak!
"Mas bastos ka!"
"Bawiin mo 'yung sinabi mo!"
Hinampas ko ulit 'yung bag sa kanya bago ako nagsalita. Sinangga niya naman na akala mo ay nasa sa loob ng ring at nakikipaglaban sa boxing.
"Isa pang hampas hahalikan na talaga kita!"
Aba, sino ba ang tinatakot niya? Hindi ko siya uurungan, kumbaga sa chess, do all your moves to beat your enemy!
"Come again? I can't hear it clear." Isang malapad na ngisi ang nakaplaster sa itsura niya. Ramdam ko na iniinis niya ako. Kung kaya niyang makipaglaro ng ganito, kaya ko rin siyang sabayan. I can if he can.
"Alam ko iniisip mo eh. Kunyari hindi narinig, kunyari ipapaulit, kunyari pakipot pero gusto lang naman pala."
Siguro kung anong lakas ng epekto niya pagdating sa ibang babae, ganon din kahina ang epekto niya pagdating sa akin. Well, hindi ako katulad ng mga babaeng sampung piso sa isang pasok! Kumbaga sa basketball walang butas ang ring, tanging bola lang ang nilalaruan nito.
"Talagang gusto mong masubukan? Masarap ako gusto mong tikman?"
Sheyt. Parang ako ang nasusuka sa mga sinabi niya. Walang konsiderasyon at hindi niya iniisip na babae ang kaharap niya. Puro lang siya putok nang putok!
"Hindi kita papatulan kahit gaano ka pa kasarap. Fuck your own stick!"
Magkasalubong ang kilay ko at tinignan ko siya ng masama. Hindi pa siya nakuntento. He unbuttoned his uniform and he was only wearing a white sleeveless shirt inside. Aba, akala mo ang laki ng braso para ipakita sa harapan ko.
Unti-unti siyang nagtanggal ng puting polo. Tumikhim siya nang isang saglit para mabasag ang konting katahimikan sa pagitan namin. Lumapit siya ng konti at hindi parin binibitawan ang mga titig na mapang-akit. Naghuhurementado ang kaba ko. Nanunudyo ang buong presensya niya, tipong parang si Romeo na buong buo ang pagmamahal kay Juliet. Ganyan ka pulido ang mga tingin niya, hindi mabasag.
"'Wag kang lalapit. One step closer is equivalent of one kick and two punches." I warned him but still, it didn't make him to stop. He continued playing me with his playful stares.
Lumapit parin siya at parang hindi man lang tumabla ang sinabi ko. I have no choice. Kaya tinapatan ko na rin siya at hindi bumitaw sa titig niya. Do everything what you can. If he's good in that way find another hole where you could make him stop.
Kumapit ako nang mahigpit sa hinahawakan kong bag. 'Wag ka namang ganyan Priya, hindi pa ako handa. Maryosep! Parang gusto kong magtago sa sarili kong kaluluwa. Konting distansiya nalang ay tuluyan nang magkadikitan ang dibdib namin sa isa't isa.
Umusod ako ng konti habang siya ay patuloy na humahakbang palapit sa akin. We are equally inverse with each other. Atras lapit, lapit atras lang ang ginagawa namin.
"You're trapped. Wala ka nang kawala, babae."
Kinakabahan na talaga ako at kulang nalang ay umihi ako. Sobrang lakas ng kaluluwa niya, hindi kakayanin ng kaluluwa ko.
"Isang hakbang pa hindi ako magdadalawang isip na sipain ka."
Ngumisi lamang siya dahil alam niyang mas lamang siya sa larong 'to. Hinawakan niya ang balikat ko. I have nothing to do but to ride with his boat. Doon ko lang napagtanto na nagkadikitan na kami. Parang nang-aakit ang mala mansanas na labi niya. At kitang kita ang pamumula nito sa sobrang hinog. Nag-iwas ako at alam kong namumula na sa kaba ang pisngi ko. Anak ng tipaklong! Ano ba 'tong pinasok mo Faith? Kaloka baka iniisip ng aswang na 'to este Priya, na gustong gusto kong makipagharutan sa kanya. No! I will not be attracted to him!
"Ito ba ang sinasabi mong hindi ako gwapo? Eh bakit parang hindi mo naramdaman na tumutulo na 'yang laway mo?"
Naalarma ako sa sinabi niya. Hinaplos ko 'yung labi ko para malaman na tumulo nga ang laway ko.
"Pakyu, ginagago mo ba ako? Ito sanggain mo!"
Dinuraan ko siya sa mukha. Akala mo ikaw lang ang marunong makipaglaro? Sobrang bastos at parang talampakan ang mukha ng mokong na 'to!
"Fuck you!"
"Pakyu rin!"
"Akala mo kung sinong Birhen! Mamamatay ka sana!"
Alele. Walang taong hindi namamatay. Wala ba 'tong common sense?
"'Wag mo na akong damayin, mas mauna ka dahil habang nabubuhay ka dito sa mundo binabantayan ka na ni Lucifer sa bahay niyo!"
Bigla niyang tinakpan ang bibig ko at ipinatong ang likod ko sa pader. I am not comfortable with his hand covered on my mouth. I can't breath thoughroughly as if I was counting for every oxygen passed on my nostril. Everything wasn't straight.
"Djfdmmmoopssffjfk"
I can't even speak clearly. The tongue of my mouth was muted and I can't uttered even a single word. Tinignan ko siya ng masakit. Kitang kita ko ang mga namumuong hibla ng buhok sa kili kili niya. Gusto ko sanang abutin at hawakan na parang chewing gum na inuunat palayo't pabalik. Kaso hindi ko maabot kaya mas pinili ko nalang ang magpupumiglas sa pagkakakulong niya.
"Dkghjikrdgmnnnjks!"
Until-unting humupaw ang pagkakahawak niya kaya nakahinga ako ng maluwag. 'Pag nakawala ako dito, sisipain ko 'yang baston mo para tuluyan ng hindi kumalat ang lahi mo!
"You are weak like what your body looks like. Sarap mong paglaruan."
Tinignan niya ako ng malapitan. Napapikit ako sa sobrang takot sa susunod niyang gagawin. Tanging ang paglabas pasok nang hininga niya ang aking naririnig. At hindi ko matukoy kung bakit parang umiikot ang laman ng tiyan ko. Sa tingin ko parang naghuhurementado narin ang mga alaga ko na kanina pa kinakabahan. Ngayon, mas lalong humigpit ang pikit ng mga mata ko. Unti-unti kong naramdaman ang paghaplos ng labi niya sa pisngi ko. Parang nagkaroon ng liwanag ang paligid kasabay nang paglitaw ng mga makukulay na fireworks sa kalangitan.
He kissed me on my cheeks. He kissed me without saying any word. He kissed me to make me feel like I want him.
Hindi ako makapagsalita. Hindi ako makagalaw. Wala akong magawa kundi ang tumingin sa kanya na nakakunot ang noo. Wala akong maisip kundi ang tanging labi niyang dumantay sa pisngi ko. Oo, kahit pisngi lang pero bakit ang laki ng epekto nito? Siya lang ang lalaking nagparamdam ng kilig na sobra sa kilig na nararamdaman ko noon.
I thought this is already love. My heart opens for the second time.
"Before I go can I have your name?"
Nakatunganga lamang ako at tumango sa kanya.
I smiled like a queen sitting on her throne.
"Faith Khaftia Acevedo."
Lumiwanag ang mukha niya na parang nakakita ng isang anghel na mula sa langit. My eyes glittered with happiness.
"Faith, I almost have a great day with you. I hope that this is not just a start, I really hope that this is not also the end. I madly, truly, and deeply hoping that we will meet again."
"Priya, yung bag mo."
'Yun lamang ang sinabi ko. Ngumiti ako bilang tugon sa ngiting pinapakawalan niya. Akma sana akong tatalikod nang muli siyang magsalita.
"Faith, I like your cheeks."
Mahina pero sapat na 'yun para marinig ko ng malinaw.
♕
Infidele
(Unfaithful)
Copyright © Claw Marks
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top