"Its so stressing!"

Simula ng umuwi ako dito sa bahay puro Axel na yung nasa isip ko. Mygosh, Iarrah!

Naguguluhan na ako, is he really jealous? Bakit? Ang daming question sa isip ko today. Why ko ba kasi naisipan na huwag pansinin si Axel? Hello? He's Axel Gray Angeles. A cold VP sa student council lang naman ang kinulit ako kanina -slash, sorry ng sorry sa akin!

Bakit ba ngayon lang 'to nag-sink in sa akin lahat? Does it mean, assuming lang ako na ayaw niya talaga sa presence ko? Does it mean gusto niya na maging kaibigan ako? Just friends?

"Argh! So frustrating!" hinampas-hampas ko yung unan ko. Mukha akong batang nagta-tantrums.

Mukhang napalakas yata yung pagi-inarte ko rito kasi tinitingnan na ako ni Iannah. I just gave her a 'peace' sign, but inirapan lang ako.

Hindi ako naka-tulog ng maayos kagabi dahil sa kaka-isip ko kay Axel. Kahit sa morning class namin ang super lutang ko.

"Huy Iarrah! Hey!"

Napabalik ako sa katinuan nang tawagin ako ni Amber. Its our lunch time na and I feel like na hindi parin ako maka-move on sa nangyari kahapon.

"Hindi mo pala crush ah?"

"Ha? Anong sinasabi mo Amber?"

She raised her brows, "Hello gurl, gising na! Iniisip mo kasi masyado si Axel!" she said and drink her water.

Sinabi ko kay Amber lahat nasa isip ko ngayon. She teased me kasi puro Axel, as usual. But I felt so relieved nang masabi ko 'yun lahat. I want her advice, ayoko ng ganito. This is not me!

"Gosh, iba talaga impact sayo ni Axel 'no?" she laugh but a little bit lang. "Why can't you just accept that you have a crush on him? In that way hindi ka na magiging confused."

"Edi I'm going to be so awkward na sa kanya? I don't want that 'no!" I said.

"Bakit ba kasi parang nag-iiba ka sa kanya? Back to normal duh! Friendly mo kaya, pakikipag-kaibigan kasi ang isipin! Hindi pakikipag-ka-ibigan," she laugh.

"Oo nga! Just friends!"

"Ang defensive mo talaga, hahaha. Then act like a friend, kasi alam mo? You're acting like girlfriend kahit hindi naman, hmp."

Napa-hinto ako sa sinabi ni Amber. She has a point, mali nga 'tong attitude ko ngayon. I just want to be friend kay Axel, pero nung nakikipag-usap na siya sa akin ng maayos. I'm nagi-inarte. I need to say sorry, ang trash ng attitude ko na 'yon. I hate it!

After ng lunch, I decided na pumunta sa room ni Iannah. I want to know kung anong section ni Axel, gusto ko siya maka-usap ng maayos. I just want a closure. Makikipag-friends na talaga ako, at hindi na magiging maarte.

"Why are you here?" mataray na sabi sa akin ni Iannah. She look so shocked nang makita niya ako.

"Ate, alam mo ba kung saan yung room ni Axel? Hindi ko siya makita e," I asked her.

She raised her brows, "Hindi ko alam. Bakit ba sa akin mo hinahanap?"

"Baka lang alam mo, kasi diba magkasama kayo sa---"

She cut me off, "Ano ako? Lost and found? Hanapan ng nawawalang tao?" mataray na sabi niya at tinalikuran na ako.

Napa-buntong hininga naman ako,saan ko ba makikita si Axel? I chatted him, hindi ako mapakali.

Iarrah: Axel, where are you ba? Hindi kita makita today.

He immediately seen my chat, pero wala 'man lang akong na-received na reply. Hala, galit ba siya?

Iarrah: Axell sorry na!! Axel :(((

I smiled bitterly, yeah right. Face the consequence Iarrah, you're so nag-inarte right? I off my phone, at pumasok na sa afternoon class ko.

I received a message, nagpatawag ng meeting yung School Paper Adviser namin. I have no idea about sa meeting, I'm kinda worried.

I'm on my way sa meeting nang makita ko si Axel na kalalabas lang sa ssg office.

"Hi Axel!" Masiglang bati ko sa kanya. Hinarangan ko yung daan niya para kausap niya ako.

Tiningnan niya ako kaya napa-ngiti ako ng bongga. "I didn't saw you kanina. Nasaan ka? I chatted you pero hindi ka naman nag-reply. Sorry ah!" tuloy-tuloy na sabi ko sa kanya.

Nilampasan niya ako pero pinigilan ko yung kamay niya, "Axel," bulong ko.

He look at my eyes coldy at binaba niya ang kanyang tingin sa kamay kong nakahawak sa braso niya. Parang nanghina ako, unti-unting lumuwag yung pagkaka-hawak ko sa braso niya.

He's galit talaga sa akin!

Nang makarating ako sa office namin. Marami na akong naririnig na usapan kung tungkol ba saan 'to. This is unsual kasi na magpatawag biglaang meeting. They all look so bothered na, until our adviser came. She look so fierce, kakaiba kaya nakaka-kaba.

Galit si Ma'am na pinagsabihan kami, I feel so guilty tuloy kasi hindi ko nagawa ng maigi yung task ko. Maraming mga assign for interviews na hindi na-accomplish on time lahat. Lalo na yung interview sa mga ssg officers, kahit representative wala silang na-interview. So frustrating!

Nagpaliwanag naman sila. Mahirap daw talaga mag-interview ng mga student council.

"Cervantes," napa-angat naman ako nang bigla akong tawagin ni Ma'am.

"Yes Ma'am?"

"Ikaw nalang yung mag-interview sa ssg officer. May mga kakilala ka naman diba? Rush na kasi, kailangan na kailangan. Ikaw nang bahala Iarrah, inaasahan kita," sabi ni man at umalis na.

Nang umalis na si Mam, lumapit sa akin yung mga naka-assign dapat dun sa interview ng ssg.  They keep on saying sorry. I approach them nicely, I even give them some advice na makakatulong sa kanila, at some tips para mas mapadali silang mag-sulat. Bigla kasi silang naging down after our meeting.

Hindi pa masyadong nagsi-sink in sa akin lahat. Hindi pa naman kami okay ni Axel, how can I approach him? Hindi rin kami okay ni Iannah? Sila lang yung kilala ko. I'm in a state of shocked nang puntahan ako ni Ryle.

"Chief! Ayos lang 'yan gulat na gulat ka parin ah. May close ka naman sa ssg officer. Si Sec, tapos mukhang nagkakamabutihan kayo nung VP," tuloy tuloy na sabi niya.

Tiningnan ko siya ng masama. Hindi parin mawala sa isip ko yung ginagawa niya kahapon. He's panira ng moment kaya!

Tinaas niya naman yung kamay niya,"'To naman si Chief. G na G, galit na galit," natatawang sabi niya. "Sorry sa kahapon Chief ah! Kaya mo 'yan!" dagdag niya pa.

I calm ny self. Susubukan ko nalang na kausapin Iannah. Sana pumayag siya.

Sa car palang kinukulit ko na si Iannah na siya nalang yung i-interviewhin ko, and she keeps on saying no. Mukhang mas lalo na siyang badtrip sa akin.

"Iannah, please... ikaw nalang yung interviewhin ko. Kailangan na kailangan na e. . . please,"  halos nagma-makaawa na ako dito.

Nabuhayan ako ng loob nang ngumiti siya sa akin, "No." maikling sagot niya.

Malungkot akong pumunta ng bed ko. Sige na nga, bukas nalang. I'll chat Axel nalang, sana pwede siya.

Iarrah: Axel sorry na! Bati na tayo ah. hihi. See you tomorrow!

The next morning sinubukan kong puntahan si Iannah sa room niya pero nasa office raw siya ng ssg. I'm on my way sa office, sana this time pumayag na si Iannah.

Pumasok ako sa office nila, at buti nalang si Iannah lang yung tao. Napatingin sa akin si Iannah, she immediately raised her brows on me.

"Anong ginagawa mo dito?" mataray na sabi niya.

"Ate, can I interview na ba? Pleaseee!"

Straight to the eyes niya ako tiningnan. "No," iniwas niya yung tingin niya at bumalik na sa ginagawa niya.

"Iannah-"

"Ano ba yung hindi mo maintindihan sa salitan 'No'? Mahirap bang intindihin 'yon?!"

Mukha akong batang pinagsasabihin dito sa ginagawa ni Iannah. I just need to interview her, konting question lang tapos na. Bakit ang hirap?

Napahinto siya magsalita nang may pumasok sa office its. . . Axel. Tiningnan ko siya and no bago. He's cold. Back yo reality nga, but I smiled at him parin.

"A-axel gusto niya lang naman mag-interview pero---"

Axel cut her off, "I don't care."

Nagulat si Iannah sa sinabi niya Axel. Nabaling ang tingin niya sa akin and she immediately pulled me.

"Kita mo kung anong ginagawa mo? Mukhang nagalit si Axel sa akin dahil sa 'yo!"

"What? Wala naman akong ginagawa."

She's really look so pissed, "Anong walang ginagawa? Meron! Kaya pwede ba? Tigilan mo na yung pangungulit sa akin, ginugulo mo yung buhay ko!"

Napatingin nalang ako kay Iannah na naglalakad na palayo. I'm just doing my part. Bakit kasi ganito?

Lahat nalang ba ng tao sa piligid ko hindi ako gusto? Mismong kakambal ko inaayawan ako. I looked at the door of the office. Si Axel nalang yung isa ko pang choice, sana pumayag siya.

Nilakasan ko na talaga yung loob ko, pumasok ulit ako sa office kaya napatingin sa akin si Axel.  Nginitian ko siya ng todo.

"Hi VP!" masiglang bati ko sa kanya. "Pwede ka bang ma-interview? For school paper lang?" I smiled at him. Hindi ko mabasa yung expression ng mukha niya.

"No," maikling sagot niya.

"For school purpose naman po. Pleaseee," he look at me parang hindi siya makapaniwala sa sinasabi ko.

"Sige na nga, thank you VP," malungkot ko na sabi. I smiled bitterly, "Btw, about what happened last time. I'm sorry din, I'm just naging so maarte. Kasalanan ko, sorry."

Tinalikuran ko na siya. Ang lungkot naman, feel ko naging pabaya na naman ako. Its so nakakainis.

Before I leave the office, he called me.

"Wait! Are you free on saturday?"

----

A collaboration story with Keylalaly

Meet Iannah, Iarrah's twin! Kindly visit Keylalaly 's account to know her story!