Chapter 8

"About earlier. Sorry."


Napa-iwas ako ng tingin sa mga mata niya, I can see. He's really sincere.


"Okay lang," mahinang sagot ko sa kanya.


I heard his deep sigh, nahihiya na ako sa kanya. Masyado ko siyang kinukulit lately, siguro we're not 'swak' talaga to be friends.


"Iarrah," he said.


I look at him, walang bago sa mga mata niya. Nginitian ko lang siya ng pilit, I feel so awkward already. Naka-hawak yung kamay niya sa akin.


"Ah, eh," tinanggal ko yung hands niya sa kamay ko. "Hehe, I have to go Axel. M-may class pa ako. Una na ako ah, bye!" Tuloy-tuloy na sabi ko.


Naiwan ko siyang mag-isa dun sa UTMT. Nagmamadali akong bumaba para maka-iwas sa kanya. Mygosh!


Bakit ba ganito yung effect sa akin ni Axel? What was that Iarrah? He say sorry naman pero you're acting so rude. Napa-titig ako dito sa ube shake na hawak ko, hindi 'man lang ako nakapag-thank you.


Nang makarating ako sa bahay, agad na akong nag-bihis ng clothes. As usual in our dinner time, parang si Iannah wala sa mood. But hindi na ako naki-alam.


I looked at my phone, I'm so bothered! Dapat pala hindi na ako naging maarte kanina kay Axel, you're so nakaka-inis talaga Iarrah! First time ka na nga lang lapitan ni Axel, inalisan mo pa? Mygosh!


I saw some shared post about sa 'huwag mong ipilit yung taong may ayaw sa 'yo,' napa-isip ako. What if yung nangyari kanina 'yun na yung sign para tigilan ko si Axel? Hindi ko deserve yung ma-snobb, hindi ko deserve na makipag-kaibigan sa taong ayaw naman sa akin.


Siguro nga. Siguro last na 'yun. I will not going to pansin him na talaga. Siguro naman hindi na ako mab-bother nun? Right Iarrah? Right?


Nang makarating ako sa school. I'm shocked nang makita ko si Axel na nasa tapat ng room namin.


"Iarrah," he said. Kakaiba, walang halong coldness.


"Uy A-Axel!" I tried to act na parang casual. "Why ka n-nandito?"


"Iarrah, sorry."


Sobra yung kaba na nararamdam ko. Why ba ganito? Shocks, hindi nakakatuwa. I feel like anytime pwede ako atakihin sa puso.


"Ah, yes! We're okay 'no!" Hinampas ko pa ng mahina yung braso niya para hindi halatang awkward.


Napatigil ako nang hawakan niya yung kamay ko, "I'm serious." Mata sa mata. He really look sincere, but I said to myself na hindi ko na siya guguluhin.


Kinuha ko yung kamay ko, "Ah Axel, mukhang parating na yung teacher namin. P-pasok na ako hehe," paglilihis ko ng topic.


I didn't bother to look at him, masyadong awkward. Nang makarating ako sa upuan ko nakita ko yung mga tinginan ni Therese. She saw siguro yung pagka-usap sa akin ni Axel. I just smiled at her.


Lunch time. Magkasama kami ngayon ni Amber.


"Kamusta kayo ni Axel? Pinapansin ka na ba?"


Napa-inom naman ako bigla ng water sa biglaang tanong niya.


"Huy gurl, okay ka pa?" nag-aalalang tanong ni Amber. Tumango nalang ako. Ginugulat niya kasi ako e!


"Anong klaseng question kasi 'yan? There's no 'kami'. "


She raised her brows, "Nyi? Suddenly change sis? Crush mo 'yun diba?"


"No ah! You're the one na nagi-insist na he's my crush. Hindi kaya!" Nakaka-inis I look so defensive tuloy. Nag-smile na naman siya sa akin, she's super ma-issue, hmp!


I raised my brows din, "Whats with the look Amber? Sino na namang nakikita mo?" She's didn't answer me, instead she pointed out something using her lips.


I gave her a confused look, "What? Anong nguso-nguso?" I ask.


"Si Axel nasa likod mo," mahinang sabi niya.


"Hindi ako naniniwala, you're just teasing me. I know you."


"No, hindi ako nagbibiro---"


Nagulat ako nang marinig yung malumanay na boses niya, "Iarrah."


I was so freezed. Bakit ang unsual feels yung nararamdaman ko sa kanya?


"H-hi Axel, k-kain," I tried to relaxed pero hindi ko kaya.


"Tara," hinila niya ako sa kinau-upuan ko. Sinenyasan nalang ako ni Amber ng 'okay', hala, its not okay na maka-sama ko si Axel.


Nagpahatak nalang ako sa kanya, why did you suddely change Axel? I thought ayaw niya sa presence ko. Bakit biglang umiba yung ihip ng hangin?


"Iniiwasan mo ba ako?" Panimulang tanong niya. He look ay me straight to the eyes.


Umiwas ako ng tingin, "What? Hindi ah, why would I?"


"Really? Why can't you forgive me?" Mahinang sabi niya.


"Okay n-naman tayo e," kinakabahan kong sabi sa kanya.


"Hindi halata. Akala ko iba ka---" umiling-iling siya. "Iarrah, you're making me confused. . ."


Ibang Axel yung nakikita ko sa harapan ko ngayon, he's not the cold VP na kilala ng lahat. Hindi siya yung Axel na nakilala ko na grabe ako hindi pansinin. Iba yung Axel na nasa harapan ko ngayon, why so sudden Axel?


"Sorry, I thought I bother you a lot na. I thought ayaw mo talaga sa presence ko----"


Napatigil ako sa pagsasalita nang may tumawag sa akin.


"Chief! Hi!" Masiglang bati ni Ryle sa akin.


Napa-ngiti nalang ako ng pilit sa kanya. Bakit ngayon pa Ryle? Mygosh!


"Uy hi," kinakabahan kong sabi.


Ryle why now? Bakit ngayon pa?


"Sakto Chief ikaw pala 'yan, nakita kasi kita. Naninigurado lang hehe," masayang sabi niya.


Ang ganda ng mood niya ah? Paki-tanong rin naman ako please. Minsan sarap din batukan nito ni Ryle e.  I'm not in the mood para maging masigla sa kanya, he's panira ng moment.


Hindi na ako nagsalita, I'm a little bit awkward nandito pa si Axel. Kinuha ko nalang yung camera ko sa bag para mai-pahiram kay Ryle. . . at para maka-alis na rin siya!


"Here," inabot ko sa kanya yung digi-cam ko.


Lumaki naman bigla yung smile niya, "Thank you Chief! You're the best!" Tinaas niya yung kamay niya for a 'high five'. Napa-ngiti nalang ako sa kanya ng pilit.


Napatingin si Ryle sa gawi ni Axel, "Chief, kasama mo 'yun?" Bulong ni Ryle habang palihim na pino-point out si Axel.


"Ah oo, actually nag-uusap kami kanina hehe."


His reaction is so OA. Like he's parang gulat na gulat talaga. "Hala Chief! Sorry, hindi ko alam!"


"VP? Sorry hindi ko napansin na nag-uusap pala kayo ni Chief. Ang rude ko sorry!" Nakita ko ang walang expression na si Axel.


"Chief, mukhang galit. Hindi ko talaga alam. Pasensiya na, mauna na ako ah hehe," awkward siyang napakamot sa batok niya at tumalikod na.


Nginitian ko siya at nagsabi ako ng 'ingat.'


Inhale, exhale.  Go Iarrah!


Tiningnan ko si Axel, ibang-iba na ulit yung reaction niya. Mygosh Ryle! I'm biglang na-stress ulit!


"Axel, sorry---"


He cut me off, "No, nevermind. Huwag mo nalang pansin yung sinabi ko kanina."


Seriously? Ano 'yun joke?


"Teka, Axel!"


"Its okay. Back to reality nalang, huwag mo na ako pansinin. . ." mapait siyang ngumiti.


". . . may photo journalist ka naman," mahinang sabi niya, but its enough for me to hear it.


Tinalikuran ko niya na ako na parang walang nangyari.


May photo journalist ako? What? That's a no, no, no way! He's making me confused too! Wait. . .



Is he jealous?

---

A collaboration story with Keylalaly

Meet Iarrah Cervantes twin and know her story! Kindly visit Keylalaly 's account to know Iannah's story!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top