"Iarrah, okay ka lang ba?" My mom asked me.

Its our dinner na, tahimik lang ako na kumain. I just smiled at her, hindi ko na sinagot si Mom. I saw Iannah parang she's raising her brows na pa-simple sa akin. I can't move on parin, nawala ako sa mood dahil sa ginawa ni Iannah. But its okay, ayoko ng gulo hindi ko lang maintindihan kung why niya ginawa 'yun.

I washed the dishes today, after ko mag-wash pumunta na ako sa room namin. I saw Iannah na nag-aayos. Saan siya pupunta? Its 7pm palang naman since maaga kaming nag-dinner.

"Saan ka pupunta? Its gabi na ah," Inaayos niya yung small bag niya. She looked at me, habang inaayos niya yung hair niya.

"Magkikita kami ni Sophia. Kahit huwag mo na sabihin kay Mama. "

"Pero---"

"What?" She raised her brows. Tinalikuran na niya ako at lumabas na ng pinto.

I deep sigh, si Sophia naman yung imi-meet niya. Siguro naman hindi siya papagalitan? Mygosh! She's stressing me out!

Hindi nalang ako lumabas ng room ko. I surf sa facebook, I shared some sharedpost I'm so bored na kasi. Suddenly, I saw a post about candy. Naisip ko tuloy bigla si Axel. Hindi ko alam kung bakit parang I'm attached sa kanya, maybe crush ko nga siya? Kaso parang its awkward kapag I crush him. He will not talk na sa akin forever kapag ika-crush ko siya. I decided to chat him, since he's online naman. Sana naman he will reply na.

Iarrah: Hi Axel! Candy ka ba?

I'm shocked when sineen niya agad-agad. He's typing!

Axel: ?

Iarrah: kasi you're so sweet HAHAHAHA. You're so tipid naman mag-reply, hmp.

I waited for almost a minutes but he just seen me! Its not corny naman ah, candy is sweet naman talaga like him. He's so kill joy naman. I tried to chat him pero sini-seen niya na ako. Napaka-sama ni Axel, hmp!

Iarrah: Axel, you're so grabe talaga. You snob me na nga sa personal, pati sa facebook you're so snobber parin!!!

Axel: Why do you chat me?

Iarrah:  Its not obvious ba? Siyempre I want to talk to you!

Axel:Why? Do you have a crush on me?

Aba! Porque I want to talk to him, crush na agad? Siyempre, oo! Char! Just kidding, he's medyo mahangin banda dun kasi.

Iarrah: You're so feeler naman. I want to crashhh you na!

Axel: Haha, baka gusto mo akong i-crush, kesa i-crash.

Iarrah: Hoy!!! Crush your face! Baka ikaw, kaya you don't pansin me kasi you have a crush on me, hmp!

Axel: If you say so.

What?! If I say so?! What kind of answer is that? Does it mean he has a crush on me? Mygosh! Its so impossible naman, hindi niya nga ako pinapansin sa personal tapos crush niya ako?

Mygosh Iarrah you're so feeler!

I just seen his last reply, hindi ako makapag-isip ng maayos, grabe naman 'yon. Biglaang pag-atake. Its so simple words lang naman, pero nilalagyan ko ng meaning! Grabe! Axel, you're so nakaka-inis! Ginugulo mo lagi isipan ko!

Napabalik ako sa katinuan when I heard a knock. Hala, wala pa si Iannah! Pabalik-balik pa akong naglalakad sa room ko, ayoko pang buksan. Wala pa si Iannah! But nung lumalakas na yung katok, kinabahan na ako. Dahan-dahan kong binuksan yung pintuan, I saw Mom.

"H-hi Mom, bakit po?" I tried not to be so nauutal but nililinlang ako ng sarili. Pilit akong ngumiti kay Mom, kinakabahan ako.

Naging confused yung mukha ni Mom,"Why Iarrah? What's wrong?"

"No Mom, wala pong problem hehe," pinipigilan ko yung door para hindi ma-open ni Mom, baka mahalata niyang  wala si Iannah dito.

"Are you sure? May tinatago ka ba diyan? Bakit parang ayaw mo akong papasukin?" I heard there's a touch of taray tone yung sinabi ni Mom. Natakot tuloy ako.

Dahan-dahan kong binuksan yung pinto. Tinitingnan ko yung reaction ni Mom, mygosh. Iannah nasaan ka na ba?

Biglang nabago yung reaction ni Mom, "Where's Iannah?" mataray na pagkaka-sabi niya.

"Ahm, nasa Garden po Mom. Yeah, nasa garden po hehe."

"Iarrah. Tell me the truth." Napapikit ako ng mariin, hingang malalim. I saw Mom, ang taray na ng expression niya.

"Iarrah." 

Napa-iwas ako ng tingin sa kanya, "I don't know po talaga, she said imi-meet niya raw si Sophia."

"Call her."

Nagmadali naman akong i-dial ang number ni Iannah. Ringing, hindi niya sinasagot tawag ko. Nag-senyas lang ako kay Mom, na 'wala'. Mygosh, she's galit na. Padabog siya lumabas ng room ko, sinundan ko rin siya agad. She's nag-aalala na talaga!

"Ian yung anak mo! Si Iannah umalis, alam mo ba 'yon!" Nagbuntong hininga si Mom.

"Huminahon ka niya Leonara," kalmadong sabi ni Dad.

"Huminahon? Paano ako hihinahahon?! Wala yung anak mo dito sa bahay, tapos sasabihan mo ako na huminahahon?! Nai-stress ako! Ian, ano ba?!" Nagagalit na si Mom kay Dad. Shocks, Iannah nasaan ka na ba?

Its my fault talaga e, dapat hindi ko hinayaan na umalis si Iannah! I tried to contact her, pero wala parin. Naga-alala na rin tuloy ako. Nakita ko si Dad na pinapahinahon ni Mom, legit na nai-stress talaga siya.

Napatingin kaming lahat kay Iannah na kakarating lang. She looked shocked nang makita niya kaming nasa sala. Pinagalitan siya ni Mom, kasi sobrang pinag-alala sila.

"Buti naisipan mo pang umuwi, hindi ka ba marunong magpa-paalam Iannah? Alam mo ba kung gaano mo kami pinag-alala?"

Tuloy-tuloy sa pagsasalita lang sa pagsasalita si Mom, I noticed Iannah na parang binabalewala lang yung sinabi ng magulang namin. After that tiningnan niya ako ng masama, at padabog na sinara yung pinto ng room namin.

The next morning ang bigat ng athmosphere habang nagb-break fast kami. Halatang galit parin si Mom sa amin, may fault din kasi ako. Hanggang sa makarating kami ng school, parang galit din sa akin si Iannah kasi nag-sabi siya sa akin na huwag siyang i-sumbong pero na-break ko agad.

Maayos naman yung morning class namin. Last subject nalang, lunch time na. I'm excited na sa lunch, I'm so drained nagugutom na ako.

Napalingon ako nang kalabitin ako ni Therese, "Gurl may gwapo sa labas!" kinikilig na sabi niya.

"Nako, gurl. Makinig ka nalang kay Sir."

I'm busy on jotting down my notes, when we heard a knock. Hindi ko na tiningnan kung sino yung kumatok, hindi naman necessary.

"Iarrah Cervantes." Nagulat akong napatingin kay Sir, kinabahan ako dun ah. "May naghahanap sa 'yo."

Napatingin ako kay Therese. "Gurl yung gwapo yung naghahanap sayo! Sana all diba!" Kinikilig na sabi niya.

Hindi ko nalang siya pinansin. Dahan-dahan lang akong lumabas ng room para hindi maka-distract sa class. Then I saw sa man.

"Iarrah."

I'm shocked nang makita ko siya. Hindi ko in-expect na siya 'yung nag-excuse sa akin. Like woah.

"Uy, hi Axel."

---

A collaboration story with Keylalaly

Meet Iarrah Cervantes twin, and know her story! Kindly visit @Keylalaly 's account to know Iannah's story!