"Huy gurl! Lutang ka na naman!"

Napabalik ako sa katinuan nang sitahin ako ni Amber. She's my bestfriend, but we're magkaiba ng strand. I'm from HUMSS and she's ABM student like Axel.

"Sorry, I'm just thinking lang," I said and I drink my water.

"So? Anong iniisip mo? Care to shareee?" sarcastic na say niya. "Ikaw ha, hindi ka nagsasabi. Simula nung natapos 'yung birthday mo pre-occupied ka na lagi. Hmp!" nagtatampong tone niya raw, ang cutie.

"Ang arte naman ng 'hmp'," natatawa kong sabi sa kanya. She glared at me, but I'm natawa lang. Its not nakakatakot naman kasi. "Basher, hmp!" She said.

"Char! You know the VP? Axel Gray, yung sinasabi ko sayo na ini-ignore ako palagi." Tumango lang siya, "Siya iniisip ko, hehe." I said in awkward tone.

"Omygosh! Crush mo na talaga siya 'no? Bakit mo na siya iniisip?" She said in 'ma-issue' tone.

I give her a smile na pilit, "Hoy! I don't have a crush kaya sa kanya," she just smiled at me. Mukhang nangangasar. "Duh! I know your smile, hindi ko nga siya crush okay?"

"Hmp, you're so defensive naman," pag-gaya niya sa voice ko.

May tinitigan niya sa likod ko kaya I raised my brows sa kanya, "Oh, lingon ka nandiyan si Axel yung crush mo." Nang marinig ko yung sinabi niya, para akong naging si flash. Ang bilis ko lumingon, wala naman si Axel, hmp!

"Amber!" She is laughing so hard, inaasar niya na ako kay Axel, he's not my crush naman e. Hindi niya lang ako pinapansin kaya ko siya kinukulit. I just want to be friend with him lang naman, nothing more, nothing less. Just friends! There's no issue naman dapat, hmp.

"So nakakatawa 'yon?" I raised my brows, pero charot-charot lang.

"Attitude? Hmmm," Kunwaring nagi-isip siya, pero tumawa lang din siya after. "So ayaw mo pala sa STEM? Ayaw sa ibang strand? ABM pala ang hanap, HAHAHAHAHA." Wala na! Aasarin niya na ako all the time! Axel is not my crush naman e.

Buti nalang nag-ring na yung bell kasi for sure, hindi ako titigilan ni Amber. She's unlimited pa naman, naka-tatak na sa brain niya 'yun. Medyo I'm kinakabahan na tuloy, baka she will teased me kay Axel na always.

"Bye Axel, see you sa lunch!" Nakangiti niyang paalam sa akin. "Its Iarrah! Hindi Axel hmp!" I said, but nginitian niya lang ako at umalis na.

Buti nalang hindi niya classmate si Axel. Its so nakakahiya kasi na ma-expose na crush ko si Axel kahit hindi naman!

Natapos na yung morning class namin, papunta ako ngayon sa cafeteria sabay kasi kaming magla-lunch ni Amber today. Naramdaman kong nag-vibrate yung phone ko, I received a message from Amber.

From: Amber

Gurl! Wait mo ako ha, pinagalitan kami! 12:30 pa kami lalabas huhu, sorry!  Takas lang 'to.

Nag-reply ako sa kanya ng 'okay'. Medyo maaga-aga pa, kaya naisipan ko muna na tumambay sa garden malapit sa canteen.

I talked to some of my friends na naka-salubong ko. Konting chit-chats lang, konting kamustahan. I exit myself nang makita ko si Axel. Did he just looked at me?

"Axel!" Tinawag ko siya but hindi niya parin ako nililingon. He's so snobber talaga, hindi ko naman worth ang ma-snobb. Siya kaya yung tumingin sa akin, tapos hindi niya naman ako kaka-usapin. Its nakaka-tampo na ah, char!

Sinusundan ko nalang siya pero hindi naman siya nagrereklamo. "Huy Axel! Grabe ka naman, you're not going to pansin me ba talaga?!" Hindi parin siya natinag, he's naglalakad parin. Like parang normal lang, parang I'm air lang din sa kanya.

Paakyat na kami ng hagdan, saan ba siya pupunta? I'm naka-heels, medyo sumasakit na yung paa ko. Ang bilis niya kasi mag-walked. I can't take this anymore!

"Axel!" Hinila ko yung kamay niya, at hinarangan yung daraanan niya.

"Why ba hindi mo ako pinapansin? Its my birthday kaya kahapon tapos yung gift mo sa akin, 'yang pagiging snob mo? You're so grabe naman!" He just look at me. Wala ba talaga sa vocabulary niya yung magsalita? He's so tahimik.

I look at his eyes, "Please naman, if you don't want sa akin, kausapin mo ako. You look so rude, I just want to be friend lang naman sayo, " nalulungkot ko na sabi sa kanya. "Its my birthday pa naman kahapon pero you just snob me. Ganun ka ba talaga ka-busy? Birthday gift--"

I stop when he suddenly took my hand. Napatingin ako sa kamay ko na hawak niya, anong meron? I'm biglang naging nervous.

Something took him out if his pocket and gave me a... candy? Napatulala ako sa binigay niya sa akin. Its a 'fres'  candy na may naka-sulat sa likod na 'happy b-day'. Feeling ko namumula ako ngayon.

"Belated happy birthday." I freezed nang batiin niya ako. "Excuse me."

Naiwan akong mag-isa dito sa hallway ng stairs. Did he just greet me? He also gave this candy! "Omg!" I'm so natutuwa, feeling ko kinikilig ako ng bongga! Napa-fake smile tuloy ako nang makita ako ng other students na tumatalon-talom. Mygosh, its so nakaka-hiya!

"Amber! I can't believe it! Binati ako ni Axel, and he gave me this!" Pinakita ko sa kanya yung candy na bigay sa akin ni Axel. I feel so special, may sweetness rin naman pala sa bones.

"Seriously? A candy? Tigpi-piso lang 'yan sa tindahan  e," sabi ni Amber at sumubo ng kanin.

I drink water, "Gurl! Its Axel!  Si Axel nagbigay nito, big deal 'to 'no! First time ko lang kaya maka-kita ng Fres na may 'happy b-day'  na tatak sa likod, hihi." She smiled widely.

"So kinikilig ka na nyan?" she raised her brows.

"Oo! Tapos alam mo ba? Para akong na-freeze nang marinig yung cold niyang voice nung binati niya ako! Mygosh gurl! I can't control my feels!" Kinikilig ko na kwento sa kanya.

"Akala ko ba hindi mo Crush? Aminin!"

Hala? Crush ko ba si Axel? I'm just natutuwa lang naman sa kanya kasi kahit papaano, he knows na its my birthday. Kahit papaano nag-effort siya bumili ng candy na ibibigay sa akin. Ang sweet kaya!

The whole lunch inasar lang ako ni Amber. Hindi niya na ako tinigilan, she's unlimited talaga. Nag-usap lang kami ng mga random stuff, and bumalik na rin sa kanya-kanya naming room. I noticed simula kaninang lunch, feel ko ang light na ng mood ko. Na-relieved ako sa ginagawa ni Axel, eventhough hindi naman siya nag-talked. Atleast naramdaman ko naman na I'm special para sa kanya.

Ang active ko sa afternoon class namin, feeling ko ginanahan ako mag-aral. All time kong hawak yung candy na bigay sa akin ni Axel, its so nakakatuwa kasi. Nakaka-light ng mood!

Hanggang sa maka-uwi ako ng bahay feeling ko super sigla ko. Bumati ako kay na Mom and Dad, at sa iba naming kasama sa bahay. Nagbihis lang ako ng pambahay at pumunta sa garden, hawak-hawak ko parin yung candy.

Hindi ko maiwasang titigan yung candy, parang kahit na simple lang 'yun, ang laki ng value. Naiisip ko si Axel, he's so handsome talaga, tapos he greet me a happy birthday pa. He look so gwapo na tuloy lalo. Kinikilig ba ako? Mygosh! Its so nakaka-kilig kasi for me! 

"You look stupid." Iannah said, aalis na sana siya, pero napalingon siya sa sinabi ko.

"Ate, the Vice President. My sweet side din pala 'no?" I said habang naka-ngiti.

"What do you mean?"

"Even tigpi-piso 'tong candy. I feel so kilig kasi naalala niya yung birthda---"

Nagulat ako nang agawin niya sa akin yung candy. Binato niya at inapak-apakan. "Ate!" She looked so pissed, nakita ko nalang sa peripheral vision ko na umalis na siya.

Mygosh! Dali-dali kong kinuha yung candy sa lapag. Ano bang ginawa ko sa kanya? Its just a candy, pero parang galit na galit na siya. Medyo maayos pa naman yung kalagayan ng candy ko, but I feel so broken parin. Ang special nun para sa akin, isang candy pero grabe yung emotion na meron ako dun.

Napatitig ako sa candy ko. Naka-wrap parin siya pero I feel na basag-basag na siya sa loob.

Bakit ganito? Feeling ko puso ko yung nadurog.

----

A collaboration story with Keylalaly !

Meet Iannah Cervantes, Iarrah's twin! Kindly check Keylalaly 's account to know her story!