Chapter 1

I'm on my way papunta sa office ng School Publication. Medyo nagmamadali na naman ako because we have a meeting for journalism. I don't want naman sana na ma-late but I guess parang I'm already late na.


"Chief! Wait lang sabay na tayo." Napahinto ako when I heard someone na tinawag ako. I gave him a confused look, why Chief? Iarrah is my name kaya.


"Why mo ako tinawag na Chief?" I ask him while nagla-lakad kami.


"Kasi ikaw yung Editor-in-Chief diba? Kaya Chief hehe," awkward na sabi niya.


"Ah yeah right! HAHAHA. You're so talino naman, like sana all po!" I laugh at him.


He looked confused, parang first time niya na makakita ng tumatawang girl. I stop laughing baka isipin niyang I'm baliw 'no, hindi kaya.


"By the way, you're Lopez right? Bagong Photo Journalist?" Naka-ngiti kong ask sa kanya.


"Yes Chief, hehe."


I think he's nahihiya pa, hindi nalang ako sumagot. Nang makarating kami sa office, I feel so thankful wala pa yung adviser namin. Kasi for sure papagalitan ako nun, I'm the Editor-in-Chief pa naman tapos ako yung late.


"Lopez, can I see your sample shots? Tingnan ko if maganda." Naka-ngiti kong approach sa kanya. He's bago palang kasi sa Publication Team, I just want to see his sample shots lang hindi niya pa kasi napapakita sa akin.


He look confused, "Ha? Chief, pina-kita ko na sa inyo kahapon ah?"


"What? I didn't saw you kahapon kaya. First kita ko sayo nung training pa, how come na napakita mo na sa akin?" Nagtatakang tanong ko sa kanya, I swear. I didn't know his name nga.


"Totoo Chief! Mukhang tinarayan mo pa nga ako, parang wala ka nga sa mood kahapon e. " Okay? I don't know kung anong sinasabi niya. He's looking so weird tuloy.


I acted na parang gulat na gulat, "Omg, are you seeing something I can't see? That's scary ha!" Natatawa ko siyang hinampas, I'm feeling close e.


"Totoo Chief! Sabi mo pa nga sa akin, 'Yeah, kinda.'" Pangga-gaya niya raw sa voice ko.


I laugh at him but mahina lang, "Grabe! Hahahahaha, baka you're just nahihilo lang!" He look so confused talaga, parang I want to be friend na sa kanya.


"Chief naman, totoo kasi." Malungkot na sabi niya, pero I'm natatawa lang. He's funny naman!


I stop laughing, "Don't mind it, sabi mo e. But still, patingin ng shots mo." Nakangiti kong sabi sa kanya.


He open his camera and pinatingin niya na yung mga shots niya sa akin. Oh, ang ganda, parang professional. I like it.


"Wow, ang ganda! I'm nai-excite na tuloy." Masiglang sabi ko sa kanya.


"Hehe, thank you Chief. Pero promise, naka-usap talaga kita kahapon. " He has a pinaglalaban talaga that he saw me kahapon.


 He's weird, siguro si Iannah yung nakita at naka-usap niya? Kaso its impossible kasi hindi 'yon namamansin, and nakaka-hiya 'yon if ever. Nevermind, baka I'm just over thinking lang.


"Mygosh Lopez, mag-sit ka nalang diyan, you're just nahihilo lang." Natatawa kong sabi sa kanya.


Magsasalita pa sana siya nang dumating na yung adviser namin. Medyo matagal rin natapos yung meeting, so far maayos yung mga plans. I hope na magawa namin ng maayos. Nagliligpit na ako ng mga things ko, I have a last class pa kasi bago mag-uwian.


"Chief!" Nakita kong papalit si Lopez sa akin, nakasuot sa kanya yung camera niya. He's handsome naman pala, but not my type.


"Hello Lopez!" Masigla kong bati sa kanya. "By the way, what's your name pala? Parang ang awkward kasi if I will call you Lopez, baka buong family mo ang  lumingon char HAHAHHA," I said to him.


May something talaga sa kanya, parang hindi siya maka-paniwala sa akin. He look so weird na tuloy. Baka he's nahihiya to me? Char, mas lalong naging weird.


"Ako si Ryle, Chief!" Masiglang pagpapa-kilala niya. "Akala ko talaga mataray ka, promise, parang hindi ka kasi namamansin," dagdag niya pa.


"Hello, nice to meet you Ryle! I'm not mataray 'no!" Nakangiting sabi ko sa kanya with hampas pa. I look at my watched, "Ryle, I have to go, I have a class pa kasi e, bye!" I just waved and smile at him at tumalikod na.


Umattend na ako ng last class ko, there's a break time pa kasi na thirty minutes that's why hindi ako na-late. Our topic is not so mabigat naman kasi halos kaka-tapos lang naman ng mid-term exam, new topic na kaya medyo madali-dali palang.


"Class dismiss," mabilis na nag-ligpit ng things yung mga classmates ko, halatang they really wants to go home na talaga.


Bago ako umuwi, inutusan muna ako ni Ms. Martina na pumunta ng faculty para ilapag yung mga test papers na na-check-an na.  Nang palabas na sana ako sa faculty, I heard na parang may pinapagalitan.


"Mr. Angeles! I'm really dissapointed. Student council, vice president ka, tapos yung subject ko lang hindi mo napasa?"

"Sorry Miss."


I accidentally heard na pinagalitan yung Student Council, Vice President daw. Wow, I'm shocked, may mga nagfi-fail pala na student council? Maybe may problems, out of curiosity, sinilip ko pa kung sino ba yung VP.


Omg!  He's the handsome guy, wow! How come na hindi ko siya kilala?  Student Council, Vice President pala siya. Sumilip pa ulit ako, I'm nacu-curious e.


Napangiti nalang ako nang pilit nang makita ko na siya sa harapan ko. Hala, it so nakaka-hiya, baka isipin niyang nagi-eavesdrop ako. Kahit hindi naman, ahm, slight.


"Ahm, hello?" awkward na pagkaka-sabi ko. Ang cold ng tingin niya sa akin, but still kitang-kita ko yung lungkot sa mga mata niya.


"Tabi." Halos napatalon ako nang marinig ko yung voice niya. Maliit lang pala 'tong hallway, I'm so nadala kaya napunta ako sa gitna. Shocks, you're so nakakahiya Iarrah!


Nakita kong umalis na si Vice President, pero hindi ko alam sa sarili ko kung bakit ko siya sinusundan. Wow, same building pala kami?


"Sinusundan mo ba ako?" Napahinto ako nang mag-salita siya.


"W-what? No ah! That's my building kaya!" Defensive na answer ko. Nauna nalang akong naglakad, thank God same building kami, hindi masyadong naging halata na sinundan ko siya. Kasi naman Iarrah, you're nakiki-echos pa hmp!


Umakyat na ako ng third floor, I left my bag kasi sa room e. Habang pababa na ako, I saw the handsome guy. Ang lalim ng iniisip niya, siguro dahil sa narinig ko kanina? Its so nakaka-sad nga. Academic failure sucks pa naman.


Lumapit ako kay handsome guy, I want to be friend with him. Masyadong mabigat yung atmosphere niya, I want to enlighten it!


"Hi! How are you?!" Masiglang bati ko sa kanya. He look so shocked nang makita niya ako.


"I said hi! What's your name?" Nginitian ko siya ng malaki. But still, tiningnan niya lang ako.


"Hello? Hindi ka ba nakakapag-salita? Kaso hindi. I heard you earlier, narinig kitang mag-salita. " Tiningnan niya lang ulit ako. Siguro I looked so pretty kaya tinitingnan niya lang ako, char!


Okay? Para siyang nagulat sa mga sinasabi ko. "Duh, ofcourse he's magugulat. You're so feeling close kaya! I talked to my inner self.


"Ayaw mo mag-talk? Sige, siguro you have problems. I just want to tell na kahit anong problems mo huwag mo kalimutang maging masaya. Kung hindi ka maka-isip ng rason para sumaya, isipin mo nalang ako hihi." I saw him! He smiled, pinipigilan niya lang! Hala, I'm so kinikilig!


He chuckled, "Parang mas magiging malungkot ako lalo, kapag ikaw iisipin ko."


"Hey! You're mouth is pasmado ah!" Natatawa ko siyang hinampas. Napahinto nang ma-realize ko kung anong yung ginagawa ko sa kanya. "Hehe, sorry!" I smiled at nag-peace sign. I'm so feeling close kasi e, its nakaka-hiya na tuloy sa kanya.


"Hala, what's your name ba? I'm so nagmamadali na rin, nandiyan na yata yung sundo namin hehe. I'm Iarrah." Hindi parin siya nagsasalita. I look at my watch, baka magalit na sa akin si Iannah.


Malungkot ko siyang tiningnan, hindi ba talaga siya magt-talk? "Aw, sige na nga. Just add me on facebook nalang. Iarrah Cervantes, hihi byeeee!" Naka-ngiti kong paalam sa kanya. Hindi na ako nag-effort na lingunin siya, for sure will not talk naman.


Nang makarating ako sa parking, nag-vibrate yung cellphone ko.


Axel Gray Angeles sent you a friend request.

OMG!

---

A collaboration story with Keylalaly

Meet Iarrah Cervantes twin sister and know her story! Kindly check it on Keylalay's account!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top