Chapter 6

Chapter 6

Back Hug

I didn't know what happened to me but after we got home last night I couldn't stop thinking about him and the kiss. Naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko naman iyon ginawa noon sa iba kaya bakit kailangan kong gawin sa kanya?

"Ang lalim ng iniisip mo Zee," bulong sa akin ni billy na katabi ko ngayon. We're on a meeting with the team para sa pag gawa ng report para sa linggong ito.

"Excited ka ba sa pag dating nila Drift?" pabirong tanong niyapa.

"Of course, kasama din nila si Faye. I missed them," sagot ko sa kanya.

"Onting oras nalang naman ay andito na sila. And patapos na din naman tayo dito kaya makakapag handa ka pa at pati na din ako kasi diba ipapakilala mo ako?" nangungumbinsing sambit niya. Tumawa naman ako at umiling na lang sa kalokohan niya.

"Bukas na kita ipapakilala para makapag pahinga pa sila mamaya."

Hindi naman sya nag reklamo at naintindihan ang dahilan ko. Gaya nga ng sabi niya ay natapos na din kami sa meeting kaya't nakabalik na din ako kaagad sa aking kwarto.

I was on my robe while relaxing a bit when someone knocked on my door, I opened it to see Ronald holding a box.

"Pinabibigay po ni Sir, ma'am."

"Thanks, Ronald."

"Walang anuman po."

Paalis na sana sya pero nag salita ako kaya't bumalik sya at humarap sa akin.

"Did he go somewhere? I haven't seen him since morning."

"Busy lang po si sir ngayon."

Tumango naman ako sa kanya at nag thank you ulit. Nang makaalis naman siya ay tsaka ako pumasok ulit.

Binuksan ko ang box, puno iyon ng iba't ibang chocolates at isang white rose.

Miss,

How's your day Miss?

I'm sorry I got busy today. Take a rest, here's a treat for you.

Smile beautiful.

- Handsome

I took a picture of it and posted it on my instagram account. Sinimulan ko namang kumain ng chocolates matapos noon.

Nalilibang ako sa pag kain ng sunod sunod na tumunog ang notification sa cellphone ko. Nang tingnan ko iyon ay lahat galing sa kakapost ko pa lang na picture. Duon ko pa lang din narealize na ipinost ko nga ang bigay niya sa akin.

"He's absent today," napairap na lang ako ng basahin ko ang caption ko. What the hell is wrong with me?

I wanted to delete it but I just couldn't since it was already seen by a lot of my friends back in manila. Madami din ang nag comment sa kanila pero wala naman akong nireplyan kahit isa.

Inis kong kinuha ang box ng chocolate at inilagay na lang iyon sa ref. Pumasok ako sa kwarto ko at nilagay sa vase malapit sa kama ko ang rose na ibinigay nya din ngayon.

Umidlip ako at gumising nalang ng tumawag si Faye para sabihin na malapit na sila. 7:00 pm na kaya't finollow up ko nalang ang reservation ko para sa dinner naming tsaka nag bihis ng simpleng denim short at white halter top.

Bumaba ako at nag antay sa lounge area sa pag dating nila. Exactly 7:30 pm when they arrived, I was too excited to mind my workmates and just hug my best friend Farrah when they neared me.

"Hey! I missed you so much."

"I missed you too Zee!"

"You look beautiful as always Faye, ang blooming mo. I thought you're stressed at work?"

"Oh believe me, I am. Anyways you look blooming too!"

"Girls, what are we here? Hello?" napabaling naman ako kay Drift ng sabihin niya iyon. Kasama nga nila ang mga kaibigan niyang sina Luke, Evan, Glenn, Neil at Darren.

"Hi boys! Oh my god, it's been a while" bati ko sa kanila at isa isa silang niyakap.

"It's more than a year, Zee" tumatawang pag tatama sa akin ni Glenn.

"How are you?" Neil asked when I hugged him.

"I'm good you?"

"Good too, you still look beautiful Zee."

"Thanks, Neil. Hey Darren, where's Nica?" I asked him about his girlfriend.

"Canada for work," sagot niya habang niyayakap ako.

"Evan, what's up?" niyakap niya lang ako at pabirong kinurot ang pisngi ko. Hilig talaga niyang gawin iyon kaya't sanay na din ako. Tahimik siya at talagang bihira mag salita pero sweet siya at ang clingy sa kanila.

"Luke!" bati ko sa pinakamakulit sa kanilang mag kakaibigan.

"Yow, Zee. Ang ganda mo nakakahiya ang pangit ng kaibigan ko," biro niya sabay tapik sa balikat ni Drift tsaka yumakap sa akin. Tumawa naman ako at niyakap siya pabalik.

Bumaling ako kay Drift matapos yakapin si Luke. Nakangiti siya sa akin, he's usual smile that keeps me at peace.

"Come here, hug me."

Sinunod ko naman siya at niyakap. Niyakap din niya ako ng mahigpit at iniangat pa ng bahagya.

"I missed you," sabi ko sa kanya matapos akong yakapin.

"I missed you too, Zee" nakangiti paring sagot niya.

"What is this guys? Comeback?" pang aasar ni Luke. Sinapok naman siya ni Faye kaya't nag tawanan kami.

"Inaano ba kita?" inis na tanong ni Luke kay Faye.

"Wag kang intrimitida," asik sa kanya ni Faye.

Napailing nalang ako sa kanila tsaka bumaling sa staff na sina Hans para sabihin na dalhin nalang ang gamit niya sa kanilang mga kwarto. Kami naman ay dumiretso sa restaurant para makakain na ng dinner.

As usual they are as loud as before. Panay ang tawanan namin habang away ng away sina Luke at Faye. Natatahimik lang sila kung mapapansin nila na sila nalang ang nag sasalita at nanunuod na lang kami sa barahan nila.

Minsan ay kinakausap naman ako ni Drift. It's already 9:00 in the evening when we decided to take a rest. Halata na din ang pagod sa kanila kaya kahit sinabi nilang mag chill muna kami bago matulog ay sinabi kong bukas na lang.

Kasama ko si Faye sa kwarto kaya't habang nag hahanda kami sa pag tulog ay nag kwentuhan pa kami tungkol sa mga pinag kakaabalahan niya sa Manila. Habang nag bibihis siya ay bumaba ako sa kusina para ipagtimpla siya ng gatas para makatulog siya ng mahimbing. Nang makabalik ako ay saktong kakalabas niya lang sa C.R.

"Here, drink this para makatulog ka ng mahimbing."

"Thanks, Zee."

"No worries."

Nang maubos niya iyon ay agad na din siyang nakatulog. Dalawa naman ang kwarto dito pero mas pinili naming mag kasama dahil matagal din talaga kaming hindi nag kita.

Hindi ko na namalayan na nakatulog ako at naalimpunatan lang ng makaramdam ng uhaw. Lumabas ako ng kwarto at bumaba para makainom.

Pabalik na ako ng kwarto ng magulat sa anino ng nasa terrace. Nilapitan ko iyon at binuksan. Mas lalo lang akong nagulat ng makita si Saturn na malalim ang tingin sa akin.

"Why are you here?" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Ang tagal mo," mahinang sambit niya.

"I didn't know you're here. Anong ginagawa mo dito? Saan ka dumaan?"

"Stop asking."

Napairap ako dahil sa pag susungit niya sa akin. Ano nanaman kayang kabaliwan ang ginagawa nitong lalaking ito?

"I wanna see you," mahina ulit ang boses niya ng sabihin iyon.

"I thought you're busy?" tanong ko sa kanya. Niyakap ko ang aking sarili ng maramdaman ang malamig na ihip ng hangin. Sleeveless night dress ang suot ko at walang roba kaya't mabilis akong lamigin.

"Go back to sleep," seryosong sambit niya ng makitang nilalamig ako. Tiningnan ko lang siya ng may pag tataka imbis na sundin ang sinabi niya. Ang weird niya talaga kahit kailan.

"It's cold, go back to sleep."

"I don't want to. Sabi mo gusto mo akong makita," mahinang sambit ko.

"Nakita na kita kaya ayos na, bumalik ka na sa loob at matulog ulit."

"Are you mad?" tanong ko sa kanya.

"I'm not."

"Why does it feel like you are, then?"

Humugot siya ng malalim na hininga at nakapamewang na tumayo sa harap ko.

"6 boys huh? Alin doon ang nagugustuhan mo?"

Bigla naman akong napangiti ng seryoso at nakakunot noo siya ng sabihin iyon. He came here for that? Baliw ata talaga ang lalaking ito.

"I'm asking miss, why don't you stop smiling at me and just answer my damn question."

"You came here because you're curious about that?" I asked him teasingly.

"Of course not, I told you I want to see you" inis na sambit niya.

"So bakit mo tinatanong ngayon iyan?" hamong tanong ko sa kanya.

"Why are they hugging you?" he asked again instead of answering my question.

"They missed me," I answered.

"And you missed them too, that's why you hugged them back?" he looked even irritated now.

"Of course."

His jaw clenched as he looked at me directly at my eyes. He really looked irritated right now, he really acts weird.

"What?" I asked him. Hindi naman siya sumagot at niyakap ako.

Hindi ako nakakibo dahil sa gulat sa ginawa niya. What the hell is wrong with him? Why is he acting this way?

"Why don't you fucking hug me back? Don't you fucking miss me?" rinig ko ang inis niya ng itanong niya iyon. Napairap na lang ako kahit hindi naman niya nakikita at niyakap siya pabalik.

"I missed you too," I whispered out of nowhere.

Napabitaw naman siya sa yakap sa akin, nakangiti na siya ngayon at parang hindi naiirita kanina. I bit my lower lip as I felt my blood coming to my face. Do I really have to say that? What the hell, Zee?!

"You're blushing," he commented.

Lalo naman akong nahiya kaya't tumalikod ako sa kanya at balak na sanang bumalik sa kwarto kung hindi niya ako biglang niyakap.

"You're cute," he whispered.

He's hugging me from the back.

"Stop," mahinang saway ko sa kanya.

"Are you shy?" he teased.

"Stop it, Saturn."

"Say it again," sambit niya at iniharap ako sa kanya. Hindi ko siya sinunod at ngumuso lang. I called him with his name for the first time.

"Say my name again, please baby."

Hindi ko alam kung bakit tila naging malambing ang boses niya sa pandinig ko ng sabihin niya iyon.

"Saturn," I said, almost a whisper.

"Louder, baby."

"Saturn," sambit ko sa mas malakas na boses.

He then pulled me closer to him and planted a deep kiss on my lips.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top