Προσοχή, στο κεφάλαιο αυτό περιέχεται σεξουαλικό και μπλα μπλα μπλα περιεχόμενο(😂), όποιος αισθάνεται άβολα παρακαλώ να μην το διαβάσει από το σημείο και κάτω που θα πω. Ευχαριστώ😏

"Λένε τα ωραιότερα πράγματα στην ζωή δεν είναι πράγματα
Για να πιστέψεις αληθινά μην περιμένεις θαύματα,
Γιατί μια όμορφη ματιά και μια αγκαλιά είναι τα σημαντικότερα δώρα που η καρδιά λαχταρά"
Ν.Ο.Ε.- Λίγες λέξεις χαράς ft Mary D.🎶🔝🔝

Πετάρισα τα βλέφαρά μου και λίγο φως τρύπωσε στα μάτια μου, κάνοντάς με να μουγκρίσω ενοχλημένη. Τελικά τα άνοιξα και οι ακτίνες του ηλίου που προερχόταν από τα μισάνοιχτα ρολά του παραθύρου φώτιζαν το δωμάτιο αρκετά ώστε να αντικρίσω έναν μεγάλο σάκο του μποξ κρεμασμένο απέναντί μου και παράλληλα να καταλάβω ότι δεν αποτελούσε το δικό μου δωμάτιο.

Πετάχτηκα απότομα από το ημίδιπλο κρεβάτι του Χρήστου με τη καρδιά μου να χτυπάει δυνατά. Φορούσα ακόμα τα χθεσινά μου, βρώμικα ρούχα αλλά δεν είχα την πολυτέλεια να αλλάξω προς το παρόν. Πήρα το κινητό μου στα χέρια μου από το κομοδίνο και πληκτρολογησα τον αριθμό του σταθερού του σπιτιού μου. Ήταν Σάββατο μεσημέρι και λογικά η μητέρα μου θα το σήκωνε.

<<Εμπρός;>> ακούστηκε η γλυκιά φωνή της από την άλλη γραμμή.

<<Μαμά εγώ είμαι, καλημέρα.>> αποκρίθηκα.

<<Καλημέρα μωρό μου. Πώς τα περνάτε; Είναι εντάξει η Σταυ;>> ρώτησε με ενδιαφέρον και δάγκωσα τα χείλη μου νευρικά. Δεν μου άρεσε καθόλου να της λέω ψέματα.

<<Το...παλεύει...>> περιορίστηκα να πω.

<<Κατάλαβα...το ξέρεις ότι δεν μπορείς να μείνεις όμως για πολύ έτσι;>>

<<Ναι μαμά το ξέρω. Σε κλείνω τα λέμε...>> τότε άκουσα την φωνή του πατέρα μου και τον φαντάστηκα να μπαίνει εκείνη την στιγμή μέσα στο σπίτι.

>>Δώσε χαιρετίσματα στον μπαμπά.>> της είπα τελικά και το έκλεισα καθώς τα μάτια μου άρχισαν να βουρκώνουν.

Δεν είχαν ιδέα τι είχα περάσει τις τελευταίες ώρες και αισθανόμουν απαίσια που έπρεπε να μην τους μιλήσω για αυτό προς το παρόν. Ποιος ξέρει τι ήταν ικανός να κάνει αυτός ο άνθρωπος που με είχε απαγάγει.

Σκουπίζοντας τα δάκρυά μου, ανακάλεσα στη μνήμη μου τη χθεσινή βραδιά με τον Χρήστο και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου. Κατευθήνθηκα προς τη πόρτα, η οποία ήταν κλειστή και την άνοιξα, βαδίζοντας ήσυχα τον διάδρομο που οδηγούσε στο σαλόνι του Χρήστου.

Το διαμέρισμά του δεν ήταν ιδιαίτερα ευρύχωρο αλλά ήταν φωτεινό και χαρούμενο, πράγμα που δεν περίμενα. Το σαλόνι ήταν μικρούλι και ζεστό, καθώς το τζάκι ήταν αναμμένο και συνδεόταν με την κουζίνα, στην οποία βρισκόταν αυτός.

Είχε γυρισμένη τη πλάτη του και μαγείρευε κάτι στο μάτι της κουζίνας. Φορούσε ένα κοντομάνικο μπλουζάκι, αφήνοντας εκτεθειμένο όλο το μελάνι που είχε ζωγραφισμένο στα χέρια του. Καλά χειμωνιάτικα δεν κρύωνε αυτός;

<<Καλημέρα.>> του είπα και το βλέμμα μου έπεσε στο στρωμένο τραπέζι. Μαγείρευε; Θεέ μου πόσο λίγο τον ήξερα.

Γύρισε αμέσως και με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. Χαμογέλασε και στράφηκε ξανά στη δουλειά με το τηγάνι.

<<Καλημέρα σοκολατάκι.>> αποκρίθηκε τελικά με την ακαταμαχητα σεξυ αγουροξυπνημένη φωνή του και γελώντας τον πλησίασα, ανακαλύπτοντας ότι έφτιαχνε τηγανίτες.

<<Δεν ήξερα ότι μαγειρεύεις..θες βοήθεια μήπως;>> είπα αυθόρμητα και εκείνος περιορίστηκε σε ένα χαμόγελο, κουνώντας αρνητικά το κεφάλι του.

Αφού τελείωσε το μαγείρεμα, σέρβιρε και κάθισαμε και οι δύο στο τραπέζι, ο ένας απέναντι από τον άλλον. Εκείνος ξεκίνησε να τρώει λαίμαργα.

<<Γιατί σοκολατάκι;>> τον ρώτησα, δαγκώνοντας μια μπουκιά από τις νόστιμες τηγανίτες. Άφησε το πιρούνι του κάτω και με κάρφωσε με το βλέμμα του.

<<Γιατί είσαι γλυκιά και σκέτος πειρασμός. Προκαλείς προβλήματα υγείας Άλεξ.>> είπε και γέλασε και στο μυαλό μου αποτυπώθηκε αυτός ο αγαπημένος μου ήχος. Γέλασα κι εγώ με τη σειρά μου και τον άφησα να τελειώσει το φαγητό του πρωτού αρχίσω να τον ρωτάω όλα αυτά που με έτρωγαν μέσα μου.

<<Λοιπόν πώς σου φάνηκε;>> με ρώτησε καθώς τοποθετούσε τα πιάτα στο νεροχύτη.

<<Μαγειρεύεις υπέροχα!>> αποκρίθηκα γλυκά και έκανε μια γκριμάτσα. Λάτρευα αυτό τον εαυτό του.

Κατευθήνθηκε προς το σαλόνι και πήδηξε πάνω στον καναπέ, βουλιάζοντας σε αυτόν. Μου έκανε νόημα να έρθω κοντά του και χωρίς να χάσω ευκαιρία, χώθηκα στην ζεστή αγκαλιά του. Βάλθηκα να κοιτάω τις φλόγες στο τζάκι απέναντι μου κι εκείνος αφηρημένα μου χαϊδευε το μπράτσο.

<<Το ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά από τη στιγμή που δεν εμφανίστηκες στο πάρκο.>> μου είπε σχεδόν ψιθυριστά και γύρισα να τον κοιτάξω.

<<Χρήστο πώς ήξερες ότι θα ήμουν εκεί;>> τον ρώτησα την ερώτηση που με έκαιγε να μάθω τόση ώρα. Δεν απάντησε αμέσως, γεγονός που με έβαλε σε υποψίες.

<<Μην ξεχνάς ότι έχω κάποιες...υπερφυσικές δυνάμεις...>> είπε τελικά αλλά αρνήθηκε να με κοιτάξει στα μάτια. Δεν ήθελα όμως να χαλάσω στη στιγμή.

<<Δεν μπορώ να μείνω πολύ εδώ. Και δεν καταλαβαίνω και το λόγο.>> έσπασα τη σιωπή ύστερα από λίγο.

Επιτέλους με κοίταξε στα μάτια με έντονο ύφος, κάνοντας με να μετανιώσω για αυτό που μόλις είχα ξεστομίσει.

<<Μέχρι να βρω έναν τρόπο να σε προστατέψω δεν μπορώ να σε αφήσω να φύγεις.>> μου είπε σκληρά και παραξενεύτηκα ακόμη πιο πολύ.

<<Απλώς βρέθηκα σε λάθος μέρος την λάθος στιγμή. Αυτό είναι όλο. Θα είμαι μια χαρά.>> δεν φάνηκε να πείθεται και σηκώθηκε όρθιος, αφήνοντας το κεφάλι μου μαλακά να πέσει επάνω στο μαξιλάρι. Τον μιμήθηκα και άκουσα τον ήχο κλήσης του κινητού μου αλλά το αγνόησα.

>>Συμβαίνει κάτι;>> τον ρώτησα αγχωμένα καθώς παρατήρησα ότι όλο το σώμα του ήταν σφιγμένο. Δεν πήρα καμία απάντηση και έπιασα τον ώμο του, αναγκάζοντάς τον να γυρίσει προς το μου.

<<Ναι.>> είπε απότομα και οι μυς του χαλάρωσαν, αφού το επόμενο λεπτό είχε κολλήσει τα χείλη του επάνω στα δικά μου.

Όποιος αισθάνεται άβολα με ερωτικό περιεχόμενο ας σταματήσει την ανάγνωση τώρα.❤

Τα χέρια του βρέθηκαν στη μέση μου και κατέβηκαν ακόμη πιο κάτω, ζουλώντας το πισινό μου σημείο. Του τράβηξα ελαφρώς τα μαλλιά του και εκείνος χαμογέλασε μέσα από το φιλί. Ακούστηκε ξανά το κινητό μου να χτυπάει αλλά εκείνη τη στιγμή δεν με απασχολούσε τίποτα άλλο παρά τα χείλη του να βρίσκονται επάνω στα δικά μου.

Τώρα με φιλούσε με περισσότερο πάθος και η γλώσσα του έπαιζε με τη δικιά μου. Του δάγκωσα διστακτικά το κάτω χείλος και αυτός αναστέναξε, προκαλώντας μου μια ανατριχίλα κατά μήκος όλου του σώματός μου.

<<Πήδα.>> μου είπε μέσα από τις κοφτές του ανάσες και το μυαλό μου σταμάτησε εκείνη τη στιγμή, μη μπορώντας να κατανοήσει τι εννοούσε. Όμως θυμούμενη ένα βιβλίο που είχα διαβάσει πρόσφατα στο Wattpad, ένιωσα τη καρδιά μου να φτερουγίζει και με ένα μικρό σάλτο, βρέθηκα επάνω του, τυλίγοντας τα πόδια μου γύρω από την μέση του.

Τα χέρια του τοποθετήθηκαν αυτόματα στα μπούτια μου και στον πισινό μου και χωρίς να διακόψει το φιλί μας, τον ένιωσα να με μετακινεί προς το δωμάτιό του.

Νομίζω δεν υπήρχε καμία άλλη στιγμή στη ζωή μου που να ένιωθα τόσο άγχος και νευρικότητα. Ήμουν μόλις δεκαέξι ετών, τον γνώριζα ελάχιστους μήνες και δεν το είχα ξανακάνει ποτέ. Ωστόσο αυτός ο άνθρωπος μου ενέπνεε εμπιστοσύνη και μου είχε ξυπνήσει πρωτόγνωρα συναίσθημα. Πόσο ερωτευμένη ήμουν μαζί του...

Με άφησε επάνω στο μαλακό στρώμα του κρεβατιού του και με απαλές κινήσεις βρέθηκε από πάνω μου. Το φιλί μετακινήθηκε κατά μήκος του λαιμού μου, αφήνοντας υγρά φιλιά κατά μήκος αυτού και ασυναίσθητα έκλεισα τα μάτια μου, απολαμβάνοντάς το.

Η κρύα αλυσίδα του δώρου γενεθλίων του επάνω στο στήθος μου με έκανε να αναπηδίσω ελαφρά και σταμάτησε την επαφή μας, παραξενευμένος.

<<Συγγνώμη.>>μου είπε και ένα λακάκι έκανε την εμφάνισή του. Μην μπορώντας να του αντισταθώ, τράβηξα ελαφρά την αλυσίδα προς το μέρος μου και επιτέθηκα στα σαρκώδη χείλη του.

Με τα χέρια του στη μέση μου με σήκωσε από το πουπουλένιο μαξιλάρι και με κάθισε οκλαδόν στο κρεβάτι, χωρίς να σταματήσει να με φιλάει. Τα μετακινήσε στην άκρη της μπλούζας μου και την έβγαλε με αργές κινήσεις, αφήνοντας με εκτεθειμένη με το σουτιέν μου. Σίγουρα είχα αναψοκοκκινίσει ολόκληρη εκείνη τη στιγμή, καθώς εκείνος είχε καρφωθεί στο γυμνό μου δέρμα.

<<Γαμώτο.>>μουρμούρισε και με φίλησε ξανά, χαϊδευοντας με κυκλικες και στοργικές κινήσεις τη κοιλιά μου. Παίρνοντας θάρρος του έβγαλα κι εγώ τη μπλούζα και έμεινα να κοιτάω τους καλοσχηματισμένους κοιλιακούς του. Με τα ακροδαχτυλά μου περιπλανήθηκα κατά μήκος της V γραμμής του που τελείωνε πάνω από το παντελόνι του.

>>Σε θέλω.>>ψυθίρισε στο αυτί μου και τοποθέτησα τα χέρια μου στα ιδρωμένα μάγουλά του, κοιτώντας τον βαθιά μέσα στα υπέροχα καστανά μάτια του.

<<Κι εγώ.>> αποκρίθηκα και συνέχισα να τον φιλάω, ώσπου ένιωσα το χέρι του να περιπλανιέται στην περιοχή λίγο πιο πάνω από το παντελόνι της φόρμας μου, χαϊδευοντας τη στοργικά.

Άρχισε να με λούζει κρύος ιδρώτας και άνοιξα τα μάτια μου, καθώς με φιλούσε στο λαιμό δυνατά. Σίγουρα αυτό είχε αφήσει σημάδι. Κατάλαβε ότι κάτι έτρεχε και σταμάτησε, κοιτώντας με στα μάτια ξανά, χωρίς να πάρει το χέρι του από εκεί.

<<Άλεξ...;>>ο τόνος στην φωνή του ήταν ερωτηματικός και τότε κατάλαβα ότι ζητούσε την άδεια μου. Τα μάτια του φανέρωναν ενδιαφέρον και τρυφερότητα αλλά φοβόμουν.

<<Είμαι εντάξει.>> απάντησα τελικά και ο Χρήστος τότε με φίλησε αιφνιδιάζοντάς με και το χέρι του βρέθηκε μέσα από το εσώρουχό μου. Σκέψεις πόνου άρχισαν να με καταβάλουν και ταυτόχρονα πέρασαν από μπροστά μου αναμνήσεις από εκείνο το καταραμένο βράδυ με τον Πάνο, αλλά δεν θα τις άφηνα να μου καταστρέψουν την ωραιότερη στιγμή της ζωής μου. Έτσι προσπαθώντας να ηρεμίσω, βάλθηκα να του χαϊδεύω τη πλάτη με τρεμάμενα χέρια..

<<Ηρέμισε μωρό μου.>> η φωνή του ηχησε σαν μουσική στα αυτιά μου και θυμήθηκα τη στιγμή του πρώτου μας φιλιού. Εισέβαλε στο μυαλό μου αστραπιαία και κατάλαβα ότι το ίδιο σκεφτόταν κι αυτός. Μου το μετέδιδε. Ξανά.

Τότε, άρχισε να τρίβει τη περιοχή μου με αργές κινήσεις. Ένας αναστεναγμός βγήκε από το στόμα μου και τότε εισχώρησε απροειδοποίητα ένα δάχτυλο μέσα σε αυτή, προκαλώντας μου σοκ. Αναστατωμένη, έμπηξα τα νύχια μου στη πλάτη του και τον γρατζούνισα καθώς κουνούσε το δάχτυλο του μέσα μου.

Ένιωθα απίστευτα ωραία και όλο μου το σώμα ήταν λες και είχε πάρει φωτιά, παρόλο που έξω έβρεχε ξανά. Πόσες φορές είχα κάνει αυτή τη συζήτηση με τους κολλητούς μου και αυτή τη στιγμή, το βίωνα στα αλήθεια. Με αυτόν που ήθελα στα αλήθεια αυτή τη φορά.

<<Χρήστο...>>είπα ψιθυριστά το όνομα του κι εκείνος χαμογέλασε καθώς επιτάχυνε τις κινήσεις των δύο πλέον δακτύλων του μέσα μου. Πονούσα αρκετά άλλα γράπωσα στη γούφτα μου τη κουβέρτα και κρατήθηκα για να μην φώναξω. Η καρδιά μου χτυπούσε με τρελούς ρυθμούς.

Το εξόγκωμα στο παντελόνι του με πίεζε και με την ίδια ταχύτητα, έβγαλε τα δάκτυλα του, αφήνοντας μια μεγάλη ανάσα να βγει έξω, επάνω στο πρόσωπο μου. Το μεθυστικό του άρωμα τρυπούσε τα ρουθούνια μου και ένιωθα ότι βρισκόμουν σε έκσταση.

Τι να τα κάνεις τα ναρκωτικά βασικά άμα έχεις αυτόν στη ζωή σου;

Έπεσε δίπλα μου στο μαλακό στρώμα και εγώ τράβηξα τη κουβέρτα μέχρι επάνω καθώς ντρεπόμουν για την γύμνια μου. Καλά εντάξει κρύωνα κιόλας. Ανασαίναμε βαριά και γύρισε να με κοιτάξει με ένα υπέρλαμπρο χαμόγελο.

<<Ελπίζω να μην σε πόνεσα.>> μου είπε και τοποθέτησα το κεφάλι μου χαμηλά στο στήθος του, χαϊδευοντας το απαλά. Άκουγα τη καρδιά του να χτυπάει δυνατά και μπορούσα να μείνω εκεί για πάντα. Ξανάκουσα το κινητό μου να χτυπάει από το σαλόνι αλλά δεν είχα το κουράγιο να σηκωθώ.

<<Όχι.>> του απάντησα και τα χέρια του χαϊδεψαν τα μάγουλά μου γλυκά.

Μείναμε αγκαλιασμένοι και σιωπηλοί και έπειτα από λίγο, κάθισε οκλαδόν στο κρεβάτι με κλειστά τα μάτια. Βάλθηκα να παρατηρώ το πρόσωπό του που ήταν απόλυτα γαλήνιο, σαν ενός μωρού τη ώρα που κοιμόταν. Κάτι μουρμούρισε και δάγκωσε τα χείλη του δυνατά καθώς σιγά σιγά τα φτερά από τη πλάτη του άρχισαν να γίνονται εμφανή, μέχρι που έφτασαν το ταβάνι του δωματίου. Έμεινα να τα κοιτάω ξανά εκστασιασμένη. Τα μάτια του λαμπίριζαν και είχαν πάρει ξανά ένα χρυσαφένιο χρώμα.

Ξάπλωσε ξανά δίπλα μου και με τράβηξε στην αγκαλιά του, με τα φτερά του να με αγκαλιάζουν κι αυτά με τη σειρά τους. Ήταν τόσο μεγάλα που κάλυπταν σχεδόν όλο μου το σώμα. Ένα κύμα θερμότητας με διαπέρασε και το βλέμμα μου συνάντησε το δικό του.

<<Άγγελέ μου...>> αποκρίθηκα γλυκά και αισθάνθηκα ότι δεν υπήρχε πιο ασφαλές σημείο στο πλανήτη από την αγκαλιά του. Και όντως δεν υπήρχε.

<<Μόνο δικός σου.>> απάντησε εκείνος και μου άφησε ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο.

Ωω ναι σίγουρα αυτός ήταν ο Παράδεισος που ανέφεραν όλοι. Και ήθελα αναμφίβολα να ήμουν κομμάτι του. Τώρα που τον γεύτηκα, δεν υπάρχει επιστροφή.

Γειαα σας! Ανέβασα γρήγορα κεφάλαιο δεν ξέρω γιατί, απλώς είχα έμπνευση βραδινή,κλασσικά χεχε😂😍

Σοο, επιτέλους αυτό που περιμένατε αρκετοί από εδώ, ανώμαλα πλασματάκια😂😏(πλακίζω😢).

Εμμ...δεν το έγραψα εγώ αυτό καλέ😂*κοκκινίζει πιο πολύ και από την Άλεξ στο παραπάνω κεφάλαιο*😭

Ελπίζω να το ευχαριστηθήκατε καθώς από εδώ και πέρα τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα😏

Ερώτηση(επίκαιρη😂): ποια θεωρείται την κατάλληλη ηλικία για σεξουαλικη επαφή και πόσο καλά πρέπει να γνωρίζετε το άτομο με το οποίο θα γίνει η συνεύρεση;
Εγώ θεωρώ ότι στα 17-18 είναι μια καλή ηλικία να γίνει κάτι τέτοιο, μετά όμως από μακροχρόνια σχέση πχ. ένας χρόνος.

Ενιγουει αυτά από εμένα ελπίζω να σας άρεσε!😍Το αστεράκι 🌟 μην ξεχάσετε να πατήσετε αγγελάκια❤😍😍