"My love for you so strong"(υπερτέλειο τραγούδι ακούστε το🔝😍💓)

(το gif επάνω ΟΤΚ #DELENA till the end😍😍😍🔥🔥👑💞)

Δημήτρης P.O.V.

Περπατούσα πάνω κάτω και το ξύλινο πάτωμα έτριζε, προκαλώντας μου ανατριχίλα. Χιλιάδες σκέψεις τριγύριζαν στο μυαλό μου και προσπάθησα να τις συμπυκνώσω σε μια ερώτηση.

<<Και τώρα τι θα κάνεις;>> τον ρώτησα τελικά και σταμάτησα για να τον αντικρίσω. Είχε καθίσει στο καναπέ και το κεφάλι του ήταν τοποθετημένο ανάμεσα στα χέρια του.

<<Η Άλεξ πρέπει να μείνει μαζί μου. Κινδυνεύει.>> αποκρίθηκε και τον κοίταξα εκνευρισμένος.

<<Μαλάκα Χρήστο ο ίδιος σου ο πατέρας απειλεί να σε αποκαλύψει και εσύ σκέφτεσαι αυτό τώρα; Απειλείται η ζωή σου γαμώ κατάλαβε το! >> τον εξέπληξα αλλά ανεπηρέαστος, σηκώθηκε όρθιος και ξεφύσιξε στεναχωρημένα.

<<Ακριβώς Δημήτρη. Το ίδιο πράγμα λέμε. Απειλείται η ζωή μου.>> μου είπε και χαμογέλασε στραβά.

Είχα να τον ακούσω να μιλάει έτσι για κορίτσι πολύ καιρό τώρα.

Τον πλησίασα και βάλθηκα να τον κοιτάω βαθιά στα μάτια.

<<Χρήστο...τι λες;>>

Δεν μου απάντησε και μου γύρισε τη πλάτη, κατευθυνόμενος προς τον διάδρομο του διαμερίσματός του. Του φώναξα να μου απαντήσει, αλλά δεν το έκανε. Τον ακολούθησα και τον είδα να ανοίγει τη πόρτα του υπνοδωματίου του όσο πιο αθόρυβα μπορούσε και έπειτα στήριξε το σώμα του στο κούφωμά της. Κοίταξα πάνω από τον ώμο του και είδα την Άλεξ να κοιμάται στο κρεβάτι του, όπως ήταν αναμενόμενο.

<<Δεν είναι τόσο όμορφη όταν κοιμάται;>> με ρώτησε και του ένευσα θετικά, χαμογελώντας με τον κολλητό μου.

Μου έλειψε αυτή η χαρούμενη εκδοχή του Χρήστου. Ήταν σαν να ξαναζούσα μαζι του τους μήνες πριν τον θάνατο της μητέρας του.

>>Πρέπει να σου δείξω κάτι.>> είπε ξαφνικά και μου έπιασε το χέρι. Παρατήρησα τη γάζα που ήταν τυλιγμένη σε αυτό και τον άνοιξα το στόμα μου να τον ρωτήσω αλλά μου έκανε νόημα να σωπάσω.

>>Έχεις ακόμη τον σουγιά στα κλειδιά σου;>> η ερώτησή του με έπιασε πραγματικά απροετοίμαστο και έβγαλα τα κλειδιά από τη τσέπη μου, δείχνοντας του τον σουγιά.

<<Δεν καταλαβαίνω...>>ξεκίνησα να λέω.

<<Πρέπει να μάθω μια και καλή. Θα με βοηθήσεις Δημήτρη; Σε παρακαλώ...νομίζω ότι τρελαίνομαι...>> ψέλισε μέσα από τα δόντια του και με κοίταξε με παρακλητικό ύφος.

<<Μα δεν μπορώ να καταλάβω, βοήθησε με!>> του είπα και εκείνος ξεροκατάπιε.

<<Θέλω να κάνεις ένα ελαφρύ κόψιμο στο χέρι της Άλεξ. Ίσα ίσα να ματώσει.>> αποκρίθηκε και έμεινα να τον κοιτάω σαστισμένος. Τι σκατά έλεγε;

<<Χρήστο πας καλά; Γιατί θες να τη πληγώσεις αφού...>>

<<ΓΑΜΏΤΟ ΚΆΝΤΟ ΑΠΛΆ!>>μου φώναξε δυνατά και φοβούμενος μήπως χάσει τον έλεγχο, πλησίασα διστακτικά προς το κρεβάτι του. Κοίταξα τη κοπέλα που κοιμόταν γαλήνιο και έπειτα τον κολλητό μου, ο οποίος μου έκανε νόημα να συνεχίσω.

>>Εμπιστεύσου με.>> άκουσα τη φωνή του από πίσω μου και άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως τα έχανε. Κάθισα επάνω στο κρεβάτι και με αργές κινήσεις έφερε το σουγιά επάνω στο χέρι της. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και έλεγξα καλά την περιοχή που θα έκανα τη πληγή, μήπως κατά λάθος χτυπούσε κάποια φλέβα.

Έκλεισα τα μάτια μου και πίεσα το αιχμηρό αντικείμενο επάνω στο απαλό δέρμα της. Δεν κουνήθηκε από τη θέση της και ανοίγοντας τα μάτια μου συνειδητοποίησα ότι δεν είχε τρέξει καν αίμα.

<<Γαμώτο σου ρε Δημήτρη πίεσέ το!>> φώναξε από πίσω μου ο Χρήστος και θέλοντας να τελειώσει όλο αυτό το μαρτύριο υπάκουσα. Εκείνη τη στιγμή αυτός έβγαλε ένα ουρλιαχτό που διαπέρασε ολόκληρο το σώμα μου, κάνοντάς με να ανατριχιάσω.

Ανήσυχος πετάχτηκα όρθιος και πήγα να τον πλησιάσω, καθώς πλέον ήταν σωριασμένος στο πάτωμα και έβγαζε πνιχτές κραυγές. Ωστόσο μου έκανε νόημα να μείνω στη θέση μου και στηριζόμενος από τη πόρτα, στάθηκε στα πόδια του, κάνοντάς με να χάσω έναν χτύπο από τη καρδιά μου.

Κούνησα δεξιά και αριστερά το κεφάλι μου και έπειτα έκλεισα τα μάτια μου, παίρνοντας βαθιές ανάσες και τα ανοιγόκλεισα ξανά, σε μια προσπάθεια να μπορέσει ο εγκέφαλός μου να κατανοήσει αυτό που είχα μπροστά μου.

Ένα ζευγάρι ολόλευκα φτερά αγγέλου βρίσκονταν και δέσποζαν περήφανα στην πλάτη του καλύτερου μου φίλου. Τα μάτια αυτού γυάλιζαν και είχαν πάρει μια χρυσαφιά απόχρωση. Είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα.

<<Είδες; Σου είπα να με εμπιστευτείς...>>αποκρίθηκε με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του...

                   ~~~~~~~~~~

Χρήστος P.O.V. (ετοιμαστείτε😍😭)

Έκλεισα τη εξώπορτα και ανακουφισμένος στηρίχτηκα επάνω της και άφησα το σώμα μου να κυλήσει μέχρι το πάτωμα. Ο Δημήτρης είχε μόλις φύγει, αφού του είχα εξηγήσει τα πάντα. Έβγαλα το πακέτο με τα τσιγάρα από τη τσέπη μου και ανάβοντας ένα, το τοποθέτησα ανάμεσα στα χείλη μου. Το θριαμβευτικό χαμόγελο δεν έλεγε να ξεκολλήσει από τα χείλη μου και βάλθηκα να γελάω μόνος μου.

Δεν ήμουν τρελός. Όλα αυτά συνέβησαν στα αλήθεια. Το είδε και ο Δημήτρης. Δεν ήμουν τρελός. Ήμουν ερωτευμένος. Ερωτευμένος με εκείνη. Ήμουν γεννημένος για να νιώθω τον κίνδυνο να την απειλεί. Γεννημένος για να τη προστατεύω. Ο φύλακας άγγελός της.

Άκουσα μουρμουρητά και μια αδύναμη κραυγή από το δωμάτιό μου και αμέσως έτρεξα προς τα εκεί. Έφτασα εγκαίρως για να την δω ανασηκωμένη και πλέον ξύπνια στο κρεβάτι με τον ιδρώτα να έχει κολλήσει μερικές τούφες από τα μαλλιά της στο μέτωπό της.

Διάολε ακόμα και τώρα ήταν υπέροχη.

Το βλέμμα της συνάντησε το δικό μου και φάνηκε να τα χάνει για λίγο. Με κοιτούσε ερωτηματικά και πλησιάζοντας προς το μέρος της, κάθισα δίπλα της στο κρεβάτι. Παρατήρησα την μικρή πληγή στο δεξί της χέρι, την οποία είχα περιποιηθεί πριν λίγο εγώ ο ίδιος και βάλθηκα να την κοιτάω στα μάτια, χαρίζοντας της ένα μεγάλο χαμόγελο.

<<Ξύπνησες επιτέλους!>> της είπα τελικά και το πρόσωπό της παρέμενε ανέκφραστο.

<<Χρήστο τι...;>>

<<Έβλεπες εφιάλτη μάλλον.>> της είπα.

<<Έβλεπα ξανά εκείνο το δωμάτιο που με κρατούσαν...Χρήστο πώς βρέθηκα εδώ; Οι γονείς μου, Θεέ μου!>> προσπαθούσε σκληρά να φανεί ατάραχη αλλά ο τρόμος ήταν ξεκάθαρος στα μεγάλα μάτια της. Ανήσυχη σηκώθηκε όρθια και μαζί της κι εγώ.

<< Ενημερώθηκαν ότι δεν γύρισες σπίτι επειδή είχε πρόβλημα η Σταυ με τον Δημήτρη και ότι θα μείνεις μαζί της για λίγες μέρες, αφού οι δικοί της λείπουν στο εξωτερικό.>> την καθυσήχασα και φάνηκε να σκέφτεται κάτι.

<<Ήταν αλήθεια...όλο αυτό...το έζησα...όμως δεν μπορώ να μείνω εδώ...>> ήταν χαμένη μέσα στο ίδιο της το μυαλό καθώς οι αναμνήσεις την κατέκλυζαν.

Χωρίς να το σκεφτώ, την αγκαλιάσα και τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τη λεπτή μέση της. Εκείνη τοποθέτησε τα δικά της στο στέρνο μου και άφησε ελεύθερα τα δάκρυά της να μουσκέψουν τη μπλούζα μου.

Μείναμε αγκαλιά και σιωπηλοί αρκετή ώρα. Έξω είχε αρχίσει να βρέχει και ο πρώτος κεραυνός έσκισε τον ουρανό, κάνοντας τη να αναπηδίσει φοβισμένη.

<<Είμαι εγώ εδώ μωρό μου, μην φοβάσαι. Δεν θα σε ξαναφήσω ποτέ ξανά.>> της είπα και της χαϊδεψα τα μαλλιά. Με κοιτούσε έκπληκτη και τα μάγουλα της κοκκίνισαν. Ένα χαμόγελο χαράχτηκε στο πρόσωπό, το οποίο ήταν αρκετό για να φωτίσει ολόκληρο το δωμάτιο και την ψυχή μου.

<<Χρήστο...θυμάμαι...θυμάμαι και στην εκδρομή...δεν ήθελες να μου το πεις για να μη σε περάσω για τρελό αλλά...>> ψυθίρισε σαστισμένη και το βλέμμα της σταμάτησε στο κολιέ στον λαιμό μου, που μου είχε δωρίσει η ίδια την ημέρα των γενεθλίων μου.

>>Το έχεις ακόμα...>>συνέχισε αλλά την διέκοψα, καθώς επιτέθηκα στα χείλη της. Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου και αισθάνθηκα ένα κύμα θερμότητας να διαπερνά το σώμα μου.

Στην αρχή τη φιλούσα γλυκά αλλά έπειτα η ίδια τοποθέτησε τη γλώσσα της εκεί που ανήκε. Μαζί με την δικιά μου, παρασύροντας την σε ένα μαγευτικό χορό κυριαρχίας. Της χαϊδεψα το μάγουλο με το ένα μου χέρι κι εκείνη τοποθέτησε το δικό της στο δικό μου. Ένιωσα έναν πόνο στη πλάτη αλλά δεν έδωσα περαιτέρω σημασία.

Ξαφνικά όμως σταμάτησε και απομακρύνθηκε από κοντά μου. Την παρατήρησα που κοιτούσε πίσω από εμένα σαστισμένη και τότε κατάλαβα ότι τα φτερά είχαν βγει στην επιφάνεια για δεύτερη φορά σήμερα. Της χαμογέλασα ζεστά και από το μυαλό μου μού πέρασε η σκέψη ότι με φοβόταν. Αγχωμένος έκανα να της μιλήσω αλλά δεν με άφησε.

<<Είσαι ό,τι καλύτερο έχω στη ζωή μου.>> μου είπε θαμπωμένη από αυτά και τα λόγια της μου προκάλεσαν ξανά το χαρακτηριστικό καρδιοχτύπι και χαμόγελο στα χείλη.

Με πλησίασε και άπλωσε το χέρι της να τα αγγίξει. Με απαλές κινήσεις χαϊδεψε το ένα και ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα με κατέκλυσε. Ανατρίχιασα από το μεθυστικό αυτό χάδι και παρατήρησα την γαλήνη που είχε απλωθεί στο πρόσωπό της.

<<Άλεξ...>>αναστέναξα κι εκείνη με κοίταξε ευθέως στα μάτια.

>>είμαι ερωτευμένος μαζί σου.>>της εξομολογήθηκα. Ξανά.

<<Την έχουμε ξανακάνει αυτή τη συζήτηση...>>αποκρίθηκε πνίγοντας ένα γελάκι. Θεέ μου. Της το είχα θυμίσει εγώ πριν λίγες ώρες όταν είχα σκεφτεί αυτή την στιγμή. Της το είχα μεταδώσει για να μείνει ήρεμη. Οι δυνάμεις μου δεν περιορίζονταν μόνο στο πέταγμα ως άγγελος τελικά.

Σκέφτηκα και τα γεγονότα με τον Τζον και τους άντρες του και προσπάθησα να της τα μεταδώσω ξανά,καθώς έπρεπε να γνωρίζει πως κατάφερε και βρέθηκε εδώ, αλλά με διέκοψε η φωνή της.

<<Κι εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί σου.>> συνέχισε και χαμογέλασα.

<<Τότε ας κάνουμε μια άλλη συζήτηση αφού την προηγούμενη την έχουμε κάνει ξανά...Άλεξ θέλεις να γίνεις η κοπέλα μου;>> τη ρώτησα με τη καρδιά μου να χτυπάει δυνατά. Αμέσως σοβάρεψε και με κάρφωσε με το βλέμμα της.

Με γρήγορες κινήσεις έπεσε στην αγκαλιά μου και με φίλησε παθιασμένα. Ανταποκρίθηκα και χαμογέλασα μέσα από το φιλί, δίνοντας της περιθώριο να πάρει λίγο αέρα.

<<Φυσικά και θέλω. Ήθελα από τη πρώτη στιγμή που σε γνώρισα.>> μου είπε σχεδόν ψιθυριστά με κλειστά ακόμη μάτια και ικανοποιημένος με την απάντησή της, τη φίλησα ξανά.

Τα φτερά μου πετάρισαν για μια ακόμη φορά από μόνα τους και στο μυαλό μου έδωσα την εντολή να εξαφανιστούν και προς μεγάλη μου έκπληξη, υπάκουσαν. Αυτό ήταν. Μπορούσα να το ελέγξω.

Γειά σας αγγελάκια μου, πώς είστε😍❤εγώ λιγάκι κουρασμένη καθώς ήμουν για μπάνιο από το πρωί μέχρι το απόγευμα αλλά δεν μας ενδιαφέρει😂😂

Λοιπόν...ένα ακόμη από τα αγαπημένα μου κεφάλαια😍Σε κάποια φάση βούρκωσα αλλά ναι...😍😭Πώς σας φάνηκε καλέ για πείτε μου😍😏

Αχχ τον αγαπάω τόσο πολύ τον Χρήστο😂💕Team #Χάλεξ μόνο😂😍😢

Ερώτηση: τρία πράγματα που κοιτάτε πρώτα σε έναν αγόρι;😏
Εγώ μάτια, χαμόγελο και τέλος σώμα😂😍😍😍

Πρόσφατα ανέβασα και στο άλλο μου βιβλίο κεφάλαιο άμα δεν το έχετε δει, πηγαίνετε τσεκαρετέ το😍😍😏😏💗

Μην ξεχνάτε να πατάτε το αστεράκι 🌟 και σας παρακαλώ εσείς οι ghost readers εμφανιστείτε και πείτε μου την γνώμη σας θα χαρώ πολύ😭😍(μόνη μου το ξέρω😂😂)

Επίσης έφτιαξα και νέο εξώφυλλο πως σας φαίνεται;💞

Φιλάκια, καλά να περνάτε τις διακοπές σας. Σας εύχομαι τα καλύτερα και ευχαριστώ για την τρομερή υποστήριξή σας💖😘