Κεφάλαιο 42
"So you can drag me through Hell
If it meant I could hold your hand
I will follow you cause I'm under your spell
And you can throw me to the flames
I will follow you, I will follow you"
<<Πες μου ποιος ήρθε! >>φώναξα στον Έλλιο και εκείνος συνέχισε να με αγνοεί, καθισμένος στη ξύλινη άβολη καρέκλα του δωματίου καθώς ήταν απασχολημένος με το κινητό του.
Σηκώθηκα όρθια θυμωμένη και στάθηκα μπροστά του, σταυρώνοντας τα χέρια στο στήθος. Ούτε εγώ δεν ήξερα πού έβρισκα τόσο θάρρος. Με κοίταξε υποτιμητικά και γέλασε, φανερώνοντας μία σειρά από ολόισια δόντια.
<<Πήγαινε διάβασε κανένα βιβλίο πριγκίπισσα και μην μπλέκεσαι στα πόδια μου αν δεν θες να έχεις συνέπειες.>> πρόσταξε σιγανά και έδειξε με το χέρι του την βιβλιοθήκη με τα σκονισμένα βιβλία. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα το αίμα μου να κυλάει γρήγορα μέσα στις φλέβες μου και προσπάθησα να πάρω βαθιές ανάσες να ηρεμήσω.
<<ΆΦΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΦΎΓΩ ΑΠΌ ΕΔΏ ΜΈΣΑ ΓΑΜΩΤΟ ΔΕΝ ΑΝΤΈΧΩ ΆΛΛΟ!>>ούρλιαξα επίτηδες μήπως και με ακούσει το άτομο που είχε έρθει για να δει το "αφεντικό", αλλά αμέσως αυτός πετάχτηκε από τη θέση του έξαλλος και μου έκλεισε τον στόμα με τη μεγάλη του παλάμη. Δάκρυα απειλούσαν να τρέξουν ξανά από τα ταλαιπωρημένα μάτια μου, αλλά αντιστάθηκα.
<<Εγώ σε προειδοποίησα.>> ψιθύρισε στο αυτί μου και σφίγγοντάς με επάνω στο σκληρό του στέρνο, κατευθύνθηκε προς τη πόρτα του δωματίου και προς μεγάλη μου έκπληξη, έβγαλε τα κλειδιά από τη τσέπη του και ξεκλείδωσε. Ο σκοτεινός διάδρομος εμφανίστηκε ξανά και στην άλλη του άκρη βρισκόταν ένας ακόμη άντρας.
<<Πάρε την Παύλο.>>του είπε ο Έλλιο και εκείνος σαστισμένος πλησίασε προς το μέρος μας και πριν προλάβω να αντισταθώ, με είχε αρπάξει και σαν σακί πλέον, βρισκόμουν κρεμασμένη στο ώμο του. Ο Έλλιο αμέσως έσπευσε να μου τοποθετήσει στο στόμα ένα πανί για να μην ουρλιάξω.
>>Τακτοποιήσέ την.>> τον πρόσταξε πριν χαθεί στις σκάλες που οδηγούσαν μάλλον στον επάνω όροφο.
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πριν δυνατά στο άκουσμα της φράσης αυτής αλλά ο Παύλος,όπως τον έλεγαν φαινόταν ταραγμένος. Συνέχιζε να περπατάει κατά μήκος του διαδρόμου, ώσπου σταμάτησε έξω από μια σιδερένια πόρτα.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και γύρισε το πόμολο. Το μόνο που έβλεπα ήταν το ξύλινο πάτωμα και τότε η έντονη μυρωδιά του τσιγάρου εισέβαλε στα ρουθούνια μου, κάνοντάς με να βήξω δυνατά.
<<Νέο αίμα;>> ρώτησε μια βαριά γυναικεία φωνή και τότε ένιωσα το σώμα μου να γίνεται ένα με το πάτωμα. Αυτό πόνεσε παλιογουρούνι!
Άνοιξα τα μάτια μου και αμέσως αντίκρισα μια ημίγυμνη γυναίκα, γύρω στα εικοσιπέντε, με μακριά ξανθά μαλλιά να κάθεται στα πόδια ενός σωματώδους άνδρα, που φαινόταν ακόμα πιο νέος από εκείνη.
Περιεργάστηκα λίγο το δωμάτιο, το οποίο αποτελούνταν από ένα μεγάλο υπέρδιπλο κρεβάτι και τα συνοδευτικά του. Ήταν περισσότερο προσεγμένο και διακοσμημένο από ότι το προηγούμενο.
<<Ο Έλλιο μου είπε να...>>ξεκίνησε να λέει ο Παύλος.
<<Πόσο χρόνων είναι;>>επενέβη ο άλλος άντρας.
<<Δεκαέξι.>>
Η γυναίκα γέλασε ειρωνικά και φίλησε τον άντρα παθιασμένα στο στόμα. Εκείνος ύστερα από λίγο την έδιωξε από τα πόδια του και άναψε τσιγάρο.
<<Ό,τι πρέπει. Ξέρω έναν στη Ρωσία που θα πλήρωνε τα πάντα.>> είπε και με κάρφωσε με το βλέμμα του.
<<Δεν νομίζω περισσότερα από ότι για εμένα Ντάνιελ. Άλλωστε είναι παιδί δεν ξέρει.>> αποκρίθηκε εκείνη ειρωνικά.
Για τι πράγμα μιλούσαν και δεν μπορούσα να το καταλάβω;
Γέλασαν και οι τρεις και τότε ο Ντάνιελ με πλησίασε απειλητικά. Πισωπάτησα φοβισμένη και κόλλησα επάνω στο τοίχο. Και να έτρεχα ήταν μάταιο καθώς η πόρτα ήταν ξανά κλειδωμένη. Κρύος ιδρώτας άρχισε να με λούζει και έσφιξα το μπουφάν μου επάνω μου.
Πλέον απείχαμε ελάχιστα εκατοστά ο ένας από τον άλλον. Ρούφηξε μια τελευταία τζούρα από τσιγάρο του, φυσώντας όλο τον καπνό στο πρόσωπο μου και έπειτα το πέταξε κάτω, σβήνοντάς το με το πάτημα του παπουτσιού του. Το χέρι του βρέθηκε αναμεσα στα μαλλί μου και άρχισε με απαλές κινήσεις, ξαφνιάζοντάς με να μου τα χαϊδεύει. Τα πράσινα φωτεινά μάτια του, κοιτούσαν τα σκοτεινά δικά μου και έλαμπαν.
<<Είσαι πανέμορφη.>> μου είπε με απαλή φωνή και το χέρι του μετακινήθηκε στο μάγουλό μου. Ένα πνιχτό γελάκι βγήκε από το στόμα της γυναίκας, αλλά εκείνος το αγνόησε παντελώς.
Προσπάθησα να ηρεμήσω και να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν θα μου έκανε κακό. Απόφασισα να εμπιστευτώ αυτά τα όμορφα πράσινα μάτια αλλά έκανα λάθος, καθώς το επόμενο λεπτό, τα χείλη του είχαν βρει τα δικά μου. Αηδίασα στον φιλί και γύρισα το κεφάλι μου προς τα δεξιά για να τον αποφύγω, δίνοντας του ένα δυνατό χαστούκι.
Ακούστηκε ένα επιφώνημα από τον Παύλο αλλά εκείνος παρέμενε ασάλευτος, μη μπορώντας να συνειδητοποιήσει τι είχε μόλις συμβεί. Παρατήρησα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του να αλλοιώνονται και οι φλέβες στο λαιμό του να πετάγονται. Το χέρι του με άρπαξε από το καρπό και με δύναμη με πέταξε πάνω στο κρεβάτι.
<<Νομίζεις ότι είσαι κάποια ε;>> έβγαλε τη μπλούζα του γρήγορα, αποκαλύπτωντας τους γυμνασμένους κοιλιακούς τους και χωρίς να προλάβω να αντιδράσω, έβγαλε το μπουφάν από πάνω μου. Έκανα να τον απομακρύνω από πάνω μου αλλά πήρε στα χέρια του ένα σκοινί από τη τσέπη του παντελονιού του και τα έδεσε σφιχτά μεταξύ τους, κανοντάς με να μορφάσω από το πόνο.
>>Ωω, μωρό μου δεν έχεις δει τίποτα ακόμα...>>μου είπε γελώντας και άρχισε να μου αφαιρεί τα ρούχα, ξεκινώντας από τη μπλούζα. Τα δάκρυα πλέον κυλούσαν ανεξέλεγκτα από τα μάτια μου.
<<Σε παρακαλώ μη...>>ψέλλισα αδύναμα καθώς σκηνές από εκείνη την καταραμένη ημέρα στοίχειωσαν το μυαλό μου.
<<Όλα καλά μωρό μου. Εμπιστεύσου με.>> η φωνή του γέμισε όλο το δωμάτιο. Δεν μπορούσα να σταματήσω να τρέμω. Αφαίρεσε και τη μπλούζα μου και πλέον είχα μείνει μόνο με τα εσώρουχα, εκτεθημένη μπροστά του. Τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι και οι ανάσες μου έβγαιναν κοφτές. Άφησε υγρά φιλιά στον λαιμό και ύστερα άρχισε να τον δαγκώνει άγρια.
<<Πάνο άφησέ με. Δεν θέλω.>> ψέλλισα αλλά αυτός δεν σταμάτησε. Τον έσπρωξα ελαφρά από επάνω μου πανικοβλημένη και εκείνος θυμωμένος, έπιασε τους καρπούς των χεριών μου, ακινητοποιώντας με.
<<Θέλω εγώ όμως Άλεξ! Δεν θα σε πονέσω...πολύ.>>είπε και γέλασε και την επόμενη στιγμή όλα σκοτείνιασαν.
Το χέρι του Ντάνιελ έκοβε κύκλους στη κοιλιά μου και κατέβαινε όλο και πιο κάτω. Έκλαιγα βουβά και αδυνατούσα να κουνήσω τα χέρια μου. Ο ήχος του ανοίγματος της πόρτας ακούστηκε και είδα τον Παύλο να βγαίνει έξω.
Την γλίτωσα μια φορά. Τώρα δεν γινόταν να το αποφύγω. Καμία φορά η μοίρα νας επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις και εμπόδια. Η ζωή μας δοκιμάζει. Και αφήνει τους αδύναμους αβοήθητους. Αλλά εγώ δεν ανήκα με τους αδύναμους.
Χωρίς να το σκεφτώ, τον κλότσησα στα γενετικά του όργανα και εκείνος σωριάστηκε στο έδαφος, ουρλιάζοντας από τον πόνο. Χωρίς να χάσω χρόνο όρμησα κατευθείαν έξω από το δωμάτιο και άρχισα να τρέχω κατά μήκος του διαδρόμου. Κοίταξα φευγαλέα πίσω μου και τότε συγκρούστηκα με κάτι σκληρό.
<<Τι στο διάολο; >> ο Παύλος φαινόταν ξαφνιασμένος από την φυγή μου και το βλέμμα του περιπλανήθηκε στο μισοντυμενο σώμα μου. Αμέσως άρχισα να τρέχω πρός την αντίθετη κατεύθυνση, βάζοντας φτερά στα πόδια μου, ώστε να φτάσω τις σκάλες. Ωστόσο ένας εξαγριωμένος Ντάνιελ ξεπρόβαλε μπροστά μου και αναγκάστηκα να σταματήσω, στριμώχνοντας το σώμα μου στη γωνία του τοίχου.
Και κάπως έτσι οι θαρραλέοι γίνονται αδύναμοι.
<<Νομίζω το παρατράβηξες μικρή.>>είπε με την μπάσα φωνή του και με μια απότομη κίνηση με άρπαξε από τα μαλλιά, κολλώντας με στο τοίχο. Το κεφάλι μου με πονούσε αφόρητα και δυσκολευόμουν να δω καθαρά. Τα πάντα γύρω μου θόλωναν.
>>Αύριο κιόλας θα ταξιδεύεις για Ρωσία αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα σε στείλω και παρθένα εκεί. Ή μήπως δεν είσαι καν;>> με ρώτησε και αδυνατούσα να καταλάβω τι μου έλεγε, πόσο μάλλον να απαντήσω.
Μην εγκαταλείψεις Άλεξ. Όχι τώρα. Κρατήσου. Πρέπει να φύγεις από εδώ.
<<Δώσε μου μια α..αφορμή...>>ψέλλισα στον εαυτό μου και τότε ένα εκτυφλωτικό φως έκανε τα μάτια μου να κλείσουν αυτόματα. Δεν ήξερα από που προερχόταν αλλά ο Ντάνιελ δεν φάνηκε να επηρεάζεται καθόλου. Η θυμωμένη φωνή του, μέσα στο κεφάλι μου αντικαταστάθηκε από μια άλλη, ήρεμη και οικεία.
<<Είμαι ερωτευμένη μαζί σου.>> είπα και συνέχιζα να πέφτω στο κενό αλλά δεν με απασχολούσε. Τα χέρια του τυλιγμένα γύρω από το σώμα μου ήταν το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν.
<<Κι εγώ.>> ψέλλισε εκείνος χαμογελώντας.
Απότομα ακινητοποιήθηκα και ένιωσα να αιωρούμαι. Κοίταξα προς τα επάνω και δύο μεγάλα άσπρα φτερά βρισκόταν ακριβώς από πάνω μου. Τα ακολούθησα με τα μάτια μου και κατέληγαν στη πλάτη του Χρήστου. Χαμογέλασα και έκλεισα τα μάτια μου, χαρούμενη που πλέον βρισκόμουν στο Παράδεισο...
Το σώμα μου αφέθηκε ελεύθερο και σωριάστηκε στο κρύο πάτωμα. Μου ήταν αδύνατο να κάνω την παραμικρή κίνηση κι έμεινα ακίνητη. Ένας γδούπος ακούστηκε και κάτι βαρύ προσγειώθηκε δίπλα μου. Συγκεντρώνοντας ότι δύναμη μου είχε απομείνει, άνοιξα τον ένα μου μάτι και διέκρινα το χέρι μου βυθισμένο σε μια λίμνη αίματος. Ένας άντρας βρισκόταν ξαπλωμένος ακριβώς δίπλα αλλά τα πάντα γύριζαν και θόλωναν ταυτόχρονα. Ακουγόταν υπερβολική βαβούρα και τα βλέφαρά μου έκλεισαν από μόνα τους...
Νιώθω ότι γράφω κανένα θρίλερ κι όχι ήρεμη φαντασία αλήθεια 😢😂Εμ, θυμηθείτε πόσο με αγαπάτε και θα υποσχεθώ κι εγώ με τη σειρά μου ότι τα επόμενα κεφάλαια θα είναι από τα καλύτερα 😙
Οπότε μάθαμε ένα μέρος από τη τραγική ιστορία μεταξύ του Πάνου και της Άλεξ...το καθίκι τι της έκανε... Έτσι εξηγούνται πολλά 😏
Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο και τι πιστεύετε ότι συνέβει στο τέλος;😚😏
Ερώτηση: μια ημέρα με το celebrity crush σας ή να τα φτιάξετε με το κρας; εγω ψηφίζω το πρώτο.. Bruno σε περιμένωω 😍
▶ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ◀
Σκέφτομαι να λάβω μέρος στα Read International Awards (ReadInt2017) με αυτή την ιστορία και ίσως με την άλλη. Ποια είναι η γνώμη σας; Θα έχω την υποστήριξη σας ένα τελικα λάβω; 😊
Όσοι θέλετε διαβάστε και το καινούριο μου στόρυ με τον Colton Haynes, θα χαρώ να ακούσω την άποψη σας 😀❤❤
Τα 13 facts της -ItsSophi❤❤
1. Λατρεύω να με φωνάζουν Θεό παρόλο που οι κολλητοί μου με αποκαλούν Σία, για να με εκνευρίζουν 😔😓
2. Είναι 3:08 και νυστάζω αλλά έχω έμπνευση κλασσικά 😭
3. Αύριο θα πήγαινα για μπάνιο αλλά ακυρώθηκε😨
4. Έχω ακόμη πολύχρωμα φωτάκια των Χριστουγέννων στη βιβλιοθήκη μου κρεμασμένα για διακόσμηση 🎄
5. Βλέπω πορωμένα Grey's Anatomy 😍
6. Χάρη σε αυτή τη σειρά θέλω ακόμη πιο πολύ να γίνω γιατρός 😭😂
7. Λατρεύω τον Μπρούνο Μαρς και τον Τοκελ 💘💘
8. Αύριο θα έρθει η οθόνη του κινητού μου, επιτέλους 😁
9. ΝΥΣΤΆΖΩ αλλά έχω κι άλλα 😭😢
10. Η κολλητή μου περιμένει να διαβάσει το κεφάλαιο και δεν πάει για ύπνο 😀😭
11. Θέλω να ξαναρχίσω το πιάνο αχ 😊🎹🎹
12. Το δώδεκα είναι ο τυχερός μου αριθμός 💝
13. Η κολλητή μου πήγε για ύπνο τελικά😭😂(καλημέρα τώρα που το διαβάζεις 😃💖)
Προκαλώ:
trelopontia
Queen_Alien_Stacey
-ItsKia
ilovemylife3
InnaSiafaka
bessyC
FannyTsk
Eve_kok
_oops_ersi_
maria_bexi010
angel_st4
elle_angel
Eirinistr4
Deppi_unicorn
-ironicfuckup
anastap
fontana1981
+όποίο άλλοι θέλουν 😙😙😢
Vzk❤-που είδε τους Πειρατές της Καραϊβικής στο σινεμα σήμερα και έπαθε πλάκα 😍😍😍😍💕
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top