♡FINALLY♡

Το πρώτο κεφάλαιο από το ολοκαίνουριο στόρυ στην κατηγορία χιούμορ είναι ήδη δημοσιευμένο, υποσχόμενο άφθονο γέλιο και διασκέδαση. Το Unexpected είναι εδώ για εσάς και ανυπομονώ να μοιραστώ μαζί σας τις νέες ιδέες μου.😍😍💘

👑Back to ITNOL👑

Όπως καταλαβένετε και από τον τίτλο του κεφαλαίου, (και το υπέροχο gif😂😍),δεν πρόκειται για συνέχεια της ιστορίας. Το στόρυ τελείωσε στο προηγούμενο και επειδή παρατήρησα τις απορίες σας, είμαι εδώ για να τις λύσω.

Λογικά οι περισσότεροι περιμένατε ο Χρήστος και η Άλεξ, μετά την αυτοτονία της τελευταίας σε μια απελπισμένη προσπάθεια να είναι μαζί του, να είναι τελικά μαζί. Πράγμα που δεν έγινε. Εδώ νομίζω πρέπει να δώσω απάντηση στο μεγάλο "γιατί" σας.

Καταρχάς όπως ξέρετε και από την όλη υπόθεση του βιβλίου, δεν μου αρέσουν οι συνηθισμένες πλοκές, αυτές όπου κυλάν όλα ήρεμα, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Επίσης σκεφτείτε λίγο την ηλικία της Άλεξ μας. Μόλις δεκαεφτά ετών. Έχει όλη τη ζωή μπροστά της. Θα θέλατε πραγματικά να είναι νεκρή για να είναι μαζί με τον έρωτα της ζωής της; Ακόμα και ο ίδιος, παρόλη την αγάπη του για εκείνη, την έστειλε πίσω στη γη,όπου και ανήκει. Γιατί ακριβώς αυτό είναι το κρυφό μήνυμα της ιστορίας:

Στο όνομα της αγάπης, γίνονται θυσίες. Οι αληθινά ερωτευμένοι δεν καταλήγουν πάντα μαζί.

Όσο για τον Πάνο, όπως αποδείχτηκε, είναι και αυτός άγγελος, νεκρός και αυτός εξαιτίας του ίδιου λόγου που πέθανε ο κολλητός του, Νίκος. Ωστόσο για όσο χρόνο του απέμεινε, θα προσέχει την Άλεξ, ύστερα από παράκληση του Χρήστου.

Και κάπως έτσι λοιπόν, φτάνουμε στο τέλος. Ξεκίνησα αυτή την ιστορία από τον Ιανουάριο, με πολύ αργούς ρυθμούς η αλήθεια είναι. Οι αρχικοί μου αναγνώστες και αυτοί που βρίσκονταν στο πλάι μου από το ξεκίνημα το γνωρίζουν καλά. Σημασία ομως δεν έχει αυτό.

Σημασία έχει ότι με την βοήθειά σας κατάφερα και έφτασα ως εδώ. Έφτασα στην πρώτη θέση και έμεινα για αρκετό καιρό. Κατάφερα και μέσω των εκπληκτικών σχόλιών σας και την υποστήριξή σας μέσω των βόουτς να δώσω ένα τέλος σε αυτό το στόρυ, πράγμα που δεν περίμενα να κατορθώσω.

Για αυτό λοιπόν ευχαριστώ τον καθένα ξεχωριστά, όπως και όλους τους ghost readers που διάβαζαν το στόρυ μου. Ευχαριστώ για όλα.

Νιώθω ότι ένα κομμάτι της ψυχής μου έφυγε. Νιώθω σαν μητέρα που μεγάλωσε το παιδί της και κατάφερε να το αναθρέψει σωστά. Νιώθω απίστευτη συγκίνηση και ευτυχία καθώς το έργο αυτό, που στην αρχή κατά τη γνώμη μου το θεωρούσα βλακεία (ξεκίνησε ως αυτοβιογραφία μου) βρήκε απήχηση και σας άρεσε. Τελικά το λάτρεψα και εγώ.

Θεώρησα ότι έπρεπε όμως να δώσω ένα τέλος διότι τράβηξε πολύ η όλη υπόθεση. ΌΜΩΣ, έχω στην άκρη του μυαλού μου το μικρούλι ενδεχόμενο να δώσω μια συνέχεια στο στόρυ.

Δεν ξέρω άμα πρέπει, η αλήθεια είναι. Θα το σκεφτώ και θα ήθελα την γνώμη σας. Όλων εσάς που το διαβάζετε από την αρχή. Τι λέτε λοιπόν, να ξεκινήσω δεύτερο βιβλίο, από τον χειμώνα;

ΚΑΙΙ...ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΈΛΟΣ.😏

Να περνάτε καλά τις διακοπές σας και ελπίζω τα βιβλία μου να σας κρατούν ευχάριστη συντροφιά κατά τη διάρκεια αυτών. Σας αγαπάω όλους και ελπίζω να μην χαθούμε. Ελπίζω να συνεχίσω να διαβάζω τα καταπληκτικά σχόλιά σας και στα υπόλοιπα βιβλία που επέρχονται.

Μέχρι τότε φιλάκια πολλά. Τα ωραία τωρα ξεκινούν.😚😍😍❤❤