Hoofdstuk 5: ongemakkelijkheid van de eerste date

Hoofdstuk 5: Ongemakkelijkheid van de eerste date; Met andere woorden: we leerden elkaar beter kennen, net zoals op een eerste, echte date

'Zal ik beginnen met het beantwoorden van de vragen,' stelt Max voor waarop ik knik.

'Ja is goed,' glimlach ik en neem de lijst met de vragen.

'Oké, weg beginnen simpel. Wat is je naam?'

'Gewoon Max Molenaar,' antwoordt hij en hij moet zacht lachen.

'Dus je hebt geen tweede naam,' vraag ik, waarop hij zijn hoofd schudt.

'Oké en je leeftijd?'

'Ik ben 17, bijna 18.'

'Waar houd je van?'

'Van veel dingen. Gewoon dingen doen met mijn familie, voetbal, eten en mijn vrienden denk ik.'

Ik knik. 'Hoe lang doe je al voetbal?'

Hij lijkt even na te denken. 'Sinds ik 6 of 7 jaar was geloof ik. Dus al 10 jaar. Wat eigenlijk echt lang is besef ik me nu.'

Ik moet zacht glimlachen. 'Ja dat is eigenlijk echt al lang, maar als je het zo lang al doet moet je ook wel goed zijn. Toch?'

Hij kijkt me aan alsof ik iets beledigend heb gezegd. 'Natuurlijk kan ik goed voetballen. Ik ben wel Max Molenaar,' grijnst hij op een plagende toon.

Ik richt mijn blik terug op de vragen. 'Waar houd je niet van?'

'Van mensen die je gebruiken omdat ze iets van je nodig hebben. Ik bedoel eigenlijk bijvoorbeeld sommige meiden op school gebruiken mij soms om dingen voor hen te kopen of om op te scheppen tegen anderen,' antwoord hij al snel.

Ik knik. 'Begrijp ik dat moet niet fijn zijn. Misschien is het gewoon om je reputatie,' breng ik voorzichtig aan aangezien ik niet weet of hij dit zal appreciëren als ik dit zeg.

Hij neemt nog een slok van zijn drinken voordat hij een antwoord geeft. 'Je bedoelt om mij populariteit?'

Ik knik. 'Ja ik bedoel je bent de populairste jongen van de school en je ben basis speler in je voetbalteam.'

Hij knikt. 'Dat is eigenlijk heel goed mogelijk.'

Ik glimlach zacht. 'Oké laatste vraag. Wat zijn je hobby's?'

'Ik speel voetbal, maar dat weet je al. Verder breng ik veel tijd door met mijn vrienden, ga ik af en toe een rondje hardlopen en help ik af en toe mijn moeder met koken.'

Oké ik moet eerlijk toegeven dat ik niet had verwacht dat Max zijn moeder helpt met koken. Als je hem ziet lopen op school dan verwacht je eerder dat hij net zo afstandelijk thuis is als dat hij op school is, maar dit is toch niet zo blijkt nu. 

'Je bent dus sportief, sociaal en behulpzaam thuis,' vat ik zijn hobby's samen.

Hij moet zacht grinniken. 'De omschrijving van een ideale schoonzoon eigenlijk.'

Er komt een glimlach op mijn gezicht wanneer hij dat zegt. 'Eigenlijk wel en dat had ik niet van je verwacht. Op school ben je vaak afstandelijk, maar nu ik je hobby's hoor ben je dat helemaal niet.'

Hij knikt instemmend. 'Ja. Laten we gewoon zeggen dat ik thuis een heel ander persoon ben dan dat ik in het openbaar ben.'

Ik knik. 'En waarom als ik dat mag vragen.'

'Laten we dat houden voor de volgende date,' knipoogt hij.

Ik schud mijn hoofd met een glimlach. 'Oké, maar daar hou ik je aan.'

Hij knikt. 'Dat beloof ik. Nu is het mijn beurt voor de vragen aan jou te vertellen.'

Ik knik en geef hem de brief waarop de vragen staan.

'Oké de eerste vraag. Wat is je naam.'

'Marie Van Der Graaf, maar eigenlijk heb ik nog een tweede naam en dat is Rosa.'

Hij knikt. 'Dus Marie Rosa Van Der Graaf is je volledige naam.'

Ik knik.

'Oké. Hoe oud ben je?'

'Ik ben 17 jaar, maar binnenkort 18.'

'Waar houd je van,' vraagt hij.

'Ik hou van veel dingen. Ik hou van lekker eten. Ik hou ook van gezellige avonden met mijn vriendinnen, van mijn hond Rex, wandelen op mooie plekken met of zonder Rex en tenslotte hou ik ook van de zonsondergang kijken,' vat ik samen.

Hij knikt. 'Hoe oud is Rex en welk ras is hij?'

'Hij is een bordercollie en hij is 2 jaar oud nu.'

Hij knikt weer. 'Waarom hou je van de zonsondergang kijken en niet bijvoorbeeld de zonsopgang.'

Ik moet even nadenken, want zelf heb ik hier eigenlijk nog nooit over nagedacht. 'Ik weet het eigenlijk niet. Ik kijk gewoon vaker naar de zonsondergang, want daar heb ik echt tijd voor en het is echt heel mooi op te kijken. Soms kijk ik wel naar de zonsopgang, maar dan alleen in de zomer want door het jaar heen heb ik daar geen tijd voor door school. Het brengt me echt tot rust als ik de zonsondergang kan kijken en dan kan ik met een rustig gevoel gaan slapen.'

Hij knikt.

'Kijk jij weleens de zonsondergang,' vraag ik.

Hij schudt zijn hoofd. 'Nee eigenlijk niet.'

'Dan zullen we dat eens samen doen, want het is echt rustgevend.'

Hij knikt. 'Ja is goed voor mij.'

Hij richt zich weer op het blad met de vragen. 'Waar houd je niet van?'

'Ik hou niet van sushi, want ik heb een hekel aan rauwe vis. Verder hou ik niet van avonden alleen. Ik ben wel altijd te vinden met of mijn familie of mijn vriendinnen of met Rex, maar zelden alleen. Ik vind alleen zijn niet prettig. Als laatste hou ik ook niet van mensen die onaardig zijn.'

Hij knikt. 'Dat alleen zijn herken ik ook. Ik ben vaak te vinden met vrienden en familie. Soms wel eens alleen, maar dan alleen als ik echt tijd voor mezelf nodig heb.'

Ik knik instemmend. 'Ja soms heb je wel zo van die momenten dat je even alleen moet zijn en dan ben ik ook wel alleen, maar ik merk wel dat ik dan niet lang alleen ben en al gauw mensen opzoek.'

Hij knikt begrijpend. 'Wat zijn je hobby's?'

'Pff veel,' glimlach ik en hij moet een lach onderdrukken.

'Ik doe vaak drankjes met vriendinnen. Soms ga ik hardlopen als ik daar zin in heb, maar dan op een rustig tempo. Ik kijk veel Netflix. Ik ga ook veel wandelen zowel met Rex, maar soms alleen. Al moet ik toegeven dat het vaker met Rex samen is dan zonder Rex. Ik eet ook veel, want ik hou van eten. En als laatste kijk ik de zonsondergang op een rustige plaats zoals het strand.'

Hij knikt. 'Je bent ook een sportief persoon,' merkt hij op.

Ik knik weer instemmend. 'Al ga ik de laatste tijd niet vaak meer hardlopen. Ik verkies toch wel wandelen boven hardlopen.'

'Wel ik denk dat we elkaar nu toch wel al beter kennen, niet,' zegt hij.

Ik knik. 'Ja ik heb je toch wel al beter leren kennen.'

A/N

Het heeft een hele lange tijd geduurd en sorry daarvoor. Ik zit in het laatste jaar van mijn middelbare schooltijd en hierdoor heb ik echt enorm veel werk voor school en moet ik echt heel veel werken voor school om goede cijfers te halen. Hierdoor heb ik Wattpad de laatste paar maanden echt naast me laten liggen en dit enkel gebruikt om verhalen van andere mensen te lezen in plaats van aan mijn eigen verhalen te werken. Ook had ik de laatste paar maanden last van een grote writer's block en kreeg ik gewoon geen enkel woord uit me voor dit verhaal. Hierdoor is dit hoofdstuk ook een stuk minder leuk geworden dan ik gewild had, maar ik wou graag iets posten voor jullie. Ik waarschuw jullie alvast, ik zal de komende 2 maanden ook weer wat minder actief zijn en dus niet zo veel posten als dan ik zou willen, maar ik moet me gewoon echt focussen om mijn examens in juni. Ik woon in België, dus ik heb geen centrale eindexamens zoals iedereen in Nederland. Voor degene die ze nu hebben heel veel succes je kunt het en je zult het rocken! Ik hoop dat ik hierna weer wat meer actief kan zijn, want ik heb jullie allemaal gemist. Tot snel!

Liefs, Jules Moore

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top