Hoofdstuk 3: Ongemakkelijke praatjes; Met andere woorden: het eerste gesprek was ongemakkelijk en allesbehalve vlot

Ik voel me verstijven toen ik de naam van mijn partner voor dit project had gelezen. Van alle jongens die hier aandeelnemen moest ik gekoppeld zijn met hem. Hij was dan misschien extreem knap, maar hij had een gebroken persoonlijkheid en een veel te groot ego. Toen ik zag dat iedereen naar degene ging met wie hij of zij gekoppeld was, stoot ik een zucht uit en besluit ik om dan maar naar Max toe te gaan. Mijn blik glijdt door de zaal heen en al snel spot ik hem aan de andere kant van de zaal. Dat is dan ook het moment waarop ik besluit om naar hem toe gaan in plaats van hij naar mij.

'Hey,' glimlacht hij voorzichtig als ik bij hem sta.

'Hey,' glimlach ik zacht.

'Wij zitten toch samen voor natuurkunde en wiskunde toch,' vraagt hij voorzichtig waarop ik knik.

Het is even ongemakkelijk stil tussen ons beiden.

'Mag ik anders je nummer zodat het gemakkelijker wordt om af te spreken, aangezien we niet veel lessen samen hebben en andere roosters hebben,' vraagt hij dan.

Ik knik en geef hem mijn telefoon, waarop hij zijn telefoon geeft. Ik zet mijn naam en nummer in zijn telefoon, waarop ik zijn telefoon terug geeft en hij die van mij.

'Mag ik nog even jullie aandacht,' onderbrak de stem van Mel, de persoon achter dit project, het geroezemoes van alle leerlingen in de zaal.

'Jullie krijgen zo meteen nog een envelop met de eerste opdrachten voor de komende maand die jullie zullen moeten uitvoeren op een ander moment. Als jullie deze gekregen hebben mogen jullie gaan en onderling afspreken wanneer jullie elkaar weer zullen zien. Bedankt voor jullie opkomst en ik wens jullie veel succes in dit experiment.'

'Wanneer heb jij tijd om af te spreken,' vraagt hij terwijl we aan het wachten zijn op de envelop.

'Uhm, het maakt mij niet uit ik kan wel altijd tijd maken. Wanneer kan jij?'

'Ik kan zaterdag wel,' antwoordt hij en kijkt even kort om zich heen.

Ik knik. 'Oké dan zullen we wel nog een tijd en plaats afspreken.'

Het duurt niet lang voordat we de envelop krijgen en Max hem aan mij geeft, waarop ik even frons.

'Jij mag hem bijhouden, want ik weet dat er een kans bestaat dat ik hem kwijt zou raken en dat willen we niet,' legt hij uit met een kleine grijns.

Ik schud mijn hoofd even met een kleine lach als hij dit zegt. 'Dan zal ik het maar goed bijhouden, want ook ik kan soms chaotisch zijn.'

'Ik betwijfel dat jij hem kwijt zult geraken.'

Ik haal mijn schouders op en steek de envelop in mijn tas.

'Dan zien we elkaar zaterdag wel en nog tijdens de lessen door.'

Ik knik. 'We zullen dan nog wel afspreken waar en wanneer we afspreken.'

Hij knikt. 'Oké, dan tot in de gangen op school.'

Ik grinnik zacht en knik. 'Tot in de gangen op school.'

We nemen nog afscheid en dan gaat hij weg en stoot ik een zucht uit.

'Hey,' begroet de stem van Amelie me.

'Hey,' glimlach ik en geef haar een knuffel.

'Hoe was het? Met wie ben je gekoppeld,' vraagt ze enthousiast.

'Het was een ongemakkelijk gesprek en ik ben met Max gekoppeld,' zucht ik.

'Met de Max. Holy, hij is zo knap.'

Ik moet zacht lachen. 'Het was gewoon ongemakkelijk, want hij was vriendelijk en deed echt moeite om een gesprek aan te knopen.'

'Weet je zeker dat je het over de juiste Max hebt?'

Ik knik. 'Ja het was raar, maar we zullen afwachten. Hoe was het bij jou?'

'Ik ben gekoppeld met een jongen genaamd Senne en ik moet eerlijk toegeven dat ik hem nog nooit had gezien. Wat blijkt nu hij is nieuw sinds dit jaar en hij is extreem knap en vriendelijk, dus het komt helemaal goed.'

Ik knik goedkeurend. 'Oké hij klinkt echt als de perfecte match voor jou.'

Ze glimlacht breed. 'Weet ik toch en wat betreft Max, hij draait vast wel bij en anders kun je later zeggen dat je heel veel tijd hebt doorgebracht met de knapste jongen van de hele school.'

'Je bent echt supergoed in het verbloemen van een situatie, wist je dat? Wat betreft Max zal ik gewoon afwachten wat hij de komende tijd zal doen en wat je net zei is waar. Ik kan kater gewoon vertellen aan mijn kinderen en kleinkinderen dat ik met de knapste jongen van de hele school heel veel tijd heb doorgebracht.'

A/N
Ik hoop dat jullie allemaal een fijne Kerst hebben gehad en ik dacht laat ik nog even trakteren met een nieuw hoofdstuk van dit boek. Ik merk dat ik de laatste tijd weer in de periode zit waarin ik schrijven leuk vind en het ook lukt om woorden neer te schrijven. Ik juich nog niet te vroeg, maar ik hoop dat ik vanaf nu vaker zal kunnen posten. Ik wens jullie alvast een fijne jaarwisseling en een gezond 2021.
Liefs,