Van de Triomphe naar het Louvre is een prachtig gedicht dat geschreven is door Elvira_Kamgut. In deze review leggen we je graag uit waarom wij dit gedicht hebben gekozen als de terechte winnaar van de Language Awards 2023.

Om te beginnen met het eerste dat ons opviel aan dit gedicht: het is kort maar krachtig. Het bevat (maar) eenentwintig regels die verdeeld zijn over tien strofes, maar toch zit er diepgang in het gedicht. Elke regel lijkt aandachtig te zijn geschreven en goed geplaatst in het geheel. Op deze manier heeft elke strofe écht wat te zeggen en zitten er geen onnodige opvullingen in het gedicht. Knap gedaan!

De meeste strofes zijn een distichon, ofwel: ze bevatten twee regels. Er zit ook één terzine in, een strofe met drie regels. Deze afwisseling maakt het gedicht speels en wat minder stug, wat een positief effect heeft op de leeservaring. Dit bijvoorbeeld fijn omdat het gedicht vooral eindrijm bevat, waarbij het laatste woord van elke regel rijmt met het laatste woord van de regel ervoor. Deze rijm past overigens goed bij het gedicht en is elke keer heel goed gevonden. Om dit te illustreren, willen wij onze favoriete strofe eruit halen:

''Een vergeten koninkrijk zo stil,

Een vergeten leven zonder wil''.

Niet alleen laat dit een goed gevonden eindrijm zien, het vat ook de essentie van het gedicht samen: een vergeten schilderij in een verlaten gang van het Louvre. Ooit ''zag'' het schilderij de wereld, de gevechten van Napoleon, en had het aanzien in het museum. Maar nu is het schilderij verplaatst en wordt het niet meer gezien. Of, zoals het gedicht zelf zegt, het schilderij heeft niets meer wat het leven geeft, maar hangt afgeleefd aan de muur.

Omdat het de gedachten van een schilderij afbeeldt, heeft het gedicht een interessant perspectief. Het heeft een invalshoek die niet vaak wordt gebruikt in gedichten en daarmee valt het positief op. Het is uniek en goed gevonden! Het laat de creativiteit van de dichter zien, wat wij heel leuk vonden om te lezen.

Iets anders wat wij heel goed vonden aan dit gedicht is dat je door de strofes heen steeds meer te weten komt over het schilderij. In de eerste strofe ben je nog nieuwsgierig naar wat er precies gebeurt en bij de tweede strofe wordt duidelijk dat het om een schilderij gaat. Dan, als je verder leest, kom je steeds meer te weten over het ''vergeten leven'' van het schilderij. Wat heeft het ooit gezien? Waarom is het vergeten? Het is een goede opbouw!

Kortom, Van de Triomphe naar het Louvre is een gedicht dat zowel goed gedacht als goed uitgevoerd is. Het heeft mooi gevonden eindrijm en heeft een interessante en originele invalshoek. Door de opbouw krijg je als lezer steeds meer informatie. Het is dan ook niet voor niets dat dit gedicht de Language Awards 2023 heeft gewonnen, nog proficiat!