Chapter Twelve


NANG ARAW na iyon ay dumalaw rin ang mga kasamahan ni Diego sa trabaho. Bahagya pang nagulat ang binata. Dahil sa kondisyon nito, hindi nito naalala ang ibang kasamahan nito sa sangkapulisan. May isa lang ito nakakilala.

Napakunot-noo si Kim habang pinagmamasdan ang lalaking kausap ngayon ng binata. Pamilyar ang mukha nito sa kanya. Parang nakita na niya ito noon. Siguro nga. Pero hindi lang iyon ang kumuha ng atensyon niya para pakatitigan pa ito. Tila naramdaman ng lalaki na ang mga mata niya dito. Lumingon ito sa pwesto niya at ngumiti.

Doon niya napagtanto kung bakit parang pamilyar ito. Kahawig na kahawig nito si Diego! Bukod sa parehong kulay asul ang mata ng mga ito, mas lalong nagkakamukha ang dalawa kapag ngumingiti. Damn. Bakit pakiramdam niya ay magkadugo ang mga ito? That's ridiculous. May mga tao naman siguro talagang nakakamukha lalo na kapag laging magkasama. Sa pagkakaalam ni Kim, ang lalaking ito ang itinuturing ni Diego na matalik na kaibigan sa trabaho.

"Sa susunod kasi mag-ingat ka na. Pasalamat ka, 'yan lang ang nakuha mo. Paano kung mangyari 'yon ulit sa 'yo sa susunod?" may panenermon ang boses ng lalaki.

Tumawa si Diego. "Callan, p're, hindi basta basta namamatay ang mga gwapo. Alam mo 'yan."

"Puro ka kalokohan." Ginulo nito ang buhok ni Diego na parang nakakabatang kapatid nito na pinapangaralan. May kung anong emosyon ang humaplos sa puso niya habang pinapanood ang dalawa. "Sige, mauna na ako sa 'yo. Kailangan ko pang samahan si Kira sa kakilala kong OB."

Nagsalubong ang kilay ni Diego. "Sinong Kira, tol?"

"Huh? Hindi mo kilala ang asawa ko? Hindi ba---"

"Excuse me." Lumapit agad siya sa mga ito at humarap kay Callan. "Puwede ba kitang makausap kahit sandali lang?"

"Saan kayo pupunta, mahal?"

"Kakausapin ko lang ang kaibigan mo. May mahalaga lang akong sasabihin sa kanya."

"Bakit hindi mo pa sabihin sa harap ko?"

"Diego." seryosong tumingin siya dito. "Sandali lang ito. Babalik din agad kami. Okay?"

Napipilitan na tumango ito. Hinila niya si Callan palabas ng silid ng binata. "May naging problema ba kay Diego? Bakit hindi niya maalala ang tungkol sa asawa ko?"

"Yes, there's a problem with him right now."

"What is that?"

"May retrograde amnesia si Diego. And it's a serious problem. Bumalik ang isip niya sa nangyayari two years ago. Nawala sa kanyang alaala ang mga mahigit na dalawang taong nangyari sa buhay niya bago ang aksidente." pagpapaliwanag ni Kim.

"And that explains enough kung bakit hindi niya kilala ang ibang kasamahan namin at si Kira."

She nodded.

"At iyon rin ang dahilan kung bakit nasa tabi ka niya ngayon. You're his ex-girlfriend, right?"

Nag-init ang mukha niya. "I-I am."

Tumango ang lalaki. "I understand." Humugot ito ng hangin. "May sinabi ba ang doktor kung paano siya gagaling? I'm sure maguguluhan si Diego kapag nalaman na niya kung ano ang kanyang kondisyon. At ikaw, sigurado akong mahihirapan ka sa sitwasyon n'yo. Hindi mo na siya mahal, pero dahil sa nangyayari ngayon sa kanya, kailangan mong magpanggap na mahal mo pa rin si Diego."

Parang may sumuntok sa tiyan niya sa huling pahayag nito. Marahas na nahigit niya ang hininga. Ibubuka pa niya ang bibig para sabihin na hindi totoo ang sinabi nito, na may nararamdaman pa rin siya sa binata. Pero nginitian lang siya nito. "It's okay. You don't need to explain. Just take care of him."

Bumalik ito sa silid at nagpaalam na kay Diego. Nakaalis na ang lalaki, pero naroon pa rin siya sa labas at tila kandilang natulos sa kinatatayuan. It took ten seconds for her para bumalik sa katinuan at balikan sa loob si Diego.

"Ano'ng pinag-usapan n'yo ni Callan?" agad na tanong nito.

"Wala lang naman." sagot niya. Napansin niya na parang madilim ang mukha nito. "Bakit ganyan ang itsura mo?"

"Lumabas kayo saglit at iniwan nyo ako dito. Tapos, sasabihin mong wala kayong pinag-usapan? Tsss." He looked pissed... And jealous.

Wait, what?

"Nagseselos ka ba kay Callan?"

Hindi ito sumagot bagkus ay humalukipkip. Hindi niya naiwasan na mapadako ang tingin sa matipunong braso nito na mas lalong naging prominente. She stared at his strong arms and she remembered how it felt to be held by those musculine arms. Tila may apoy na nabuhay sa pagitan ng hita niya. Mabilis niya iyong inignora at lumunok para pawiin ang bara sa lalamunan niya.

"Ano ba'ng dapat kong isipin? Lumabas pa kayo para hindi ko marinig ang pinag-uusapan n'yo."

"But still, wala namang dapat ipagselos doon. Kaibigan mo siya at sa tingin ko naman, okay lang 'yon dahil kaibigan ko rin siya. Walang malisya doon." Hanggang ngayon talaga ay may pagka-seloso pa rin ito. Just like before. May makalapit lang siyang lalaki at kinausap niya na hindi ito kaharap, parang papatay na ang tingin nito.

Kinagat nito ang ibabang-labi. Napatitig naman siya sa mga iyon. Damn. Ano ba'ng ginagawa nito sa kanya? Kung paraan nito 'yon para maya't mayang akitin siya at kuhanin ang buong atensyon niya, pwes, nagtagumpay ito.

"Stop that, Diego."

"Stop what?" painosente itong tumingin sa kanya at ngumiti.

Inirapan niya ang binata. "Ewan ko sa 'yo."

"Puwede bang lumapit ka sa akin, mahal? Parang takot ka na mapalapit sa akin, ah? Come here." Humakbang siya palapit dito. Gayon na lang ang pagkagulat niya nang biglang pumulupot ang isang braso nito sa beywang niya at hilahin siya paibabaw dito.

"Diego!"

"What?"

"May pa-what-what ka pa d'yan! Ano ka ba? May mga sugat ka pa---" Pinigilan siya ng mga labi nito sa balak niyang sabihin. Sinubukan niyang pigilan ito. Pero mas malakas pa rin ang tinamaan ng magaling kaya nagawa nitong angkinin ang labi niya. God, he was so naughty!

Hindi pa tuluyang magaling ang mga sugat nito. Ito lang yata ang taong galing sa aksidente na ganoon kasigla.

His kiss was hard and needy. Try as she might, she could not help kissing him back just as desperately.

"Diego.." napaungol siya nang dominahin ng dila nito ang bibig niya. His taste flooded her senses and she couldn't think anymore. Napakapit siya sa maskuladong braso nito kasabay ng mas malalim pang paghalik sa kanya. Mariin nitong hinawakan ang beywang niya at sa isang iglap ay nagawa nitong pagpalitin ang puwesto nila. Kinubabawan siya ng binata.

"Mahal ko.." he groaned in her mouth. Nanginig ang kalamnan niya sa sensuwal na boses nito. Naramdaman niya ang pagpukol ng matigas na pagkalalaki nito sa kanya. He was hot and huge. Tila isang sundalo iyon na handa na sa pagsugod sa gyera. Dumako ang bibig nito sa leeg niya. Napakasarap sa pakiramdam ng mainit na hininga nito, mas pinagliliyab pa ang apoy ng pagnanasa sa buong sistema niya.

"Ahhh.." Umalpas ang ungol sa labi niya nang gumapang papasok sa mini-dress niya ang kamay niya. A familiar heat tingled at the peak of her br-asts. Napalalim ang hininga niya. Nasa tapat na ng panty niya ang palad nito. She felt her n-pples harden even more.

"I want to feel you with my fingers, love." he whispered on her ear and she felt her creamy juices flowed between her womanly folds. Napaawang ang labi niya.

Iminulat niya ang mga mata. Diretsong nakatitig sa kanya si Diego. The hunger in his eyes was blatant.

Parang mas lalong uminit ang pakiramdam niya. "N-not here.." Nakakahibang man ang masarap na sandaling 'yon, pero hindi nila puwedeng gawin 'yon doon basta-basta.

"But i want you now." At hindi nga ito nagpapigil. Ibinaba nito ang panty niya hanggang sa kanyang hita. Then, his fingers to started to play.

Napadaing siya at napabaon ang kuko sa matipunong braso ng binata. Liquid desire flowed copiously between her legs as she let his fingers took her.

"Oh, my God." She moaned and panted. Bumilis ang paglabas-masok ng daliri nito sa kanya. Para na siyang mababaliw sa samu't saring sensasyon. Tila naubos ang lakas niya nang sa wakas ay marating niya ang kasukdulan.

Nanginginig na napasigaw siya sa sarap. She went dizzy and weak with the pleasure she was feeling. Noon lang ulit niya naranasan ang pagpapaligaya nito.

Namimilyo ang kislap sa mga mata ni Diego nang imulat niya ang mata. Habol-habol pa rin ang kanyang hininga. "Umaayaw ka pa, mahal. Pero sinugatan mo na ang braso ko sa pagkalmot mo." And true enough, nakita nya na gumuhit ang dugo doon dahil sa kuko niya.

"I-I'm sorry about that." namumula ang pisngi na paghingi niya ng sorry. Ngumisi lang ito at hinalikan ulit siya sa labi.

Napatigil lang sila ng biglang bumukas ang pinto at pumasok ang isang nurse. Napamulagat ito nang makita sila. "Ay, dyosko Panginoon!" bulalas nito at napatakbo palabas.

  May nakakita sa kanila!

Pakiramdam ni Kim ay umabot hanggang singit ang pamumula niya.


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top