"So, you're going to marry me. That's final."

Napaangat ang isang kilay ko habang nakatingin kay Von. Maingat nitong nilagay sa lababo ang pinagkainan namin. Tumayo ako at mabilis na niyakap ito sa likuran niya.

Ramdam kong natigilan ito sa ginawa ko.

"Where's my ring?" mahinang tanong ko at inilapat ang mukha sa likod nito. "You asked me to marry you and you don't have a ring with you? That's not a good start, love."

Naramdam ko ang kamay ni Von sa mga kamay ko at maingat na humarap sa akin. Nakangiti ito ngayon sa akin at hinalikan na naman ako sa labi. Mabilis lang iyong halik niya at marahang hinaplos ang pisngi ko.

"I have my ring, love. Nasa kwarto," anito at mabilis na binitawan ako. "Stay here. Kukunin ko lang."

Mabilis na umalis sa harapan ko si Von. Nagkibit-balikat na lamang ako at sinundan ito sa kwarto niya. Nasa pintuan pa lang ako ay nasalubong ko na si Von. Mabilis akong natigil sa pagkilos lalo na noong lumuhod ang isang tuhod nito sa harapan ko.

"I know this is not a romantic proposal but I'm always ready to kneel in front of you to ask for your hand, Destiny Amari," matamang sambit nito at inilabas ang kahon na naglalaman ng engagement ring nito. "I know that I'm going to marry you the moment I saw you in our resort, love. Alam kong sa sarili ko na kahit hindi ipagpilitan nila daddy ang pakasalan ka, gagawin at gagawin ko ang lahat para matali ka lang sa akin."

Napangiti ako sa narinig. Really, Von Sirius?

"Please, let me put this ring on your finger and marry me. Be my wife, Destiny Amari Asuncion."

Napangiti akong muli.

"I will marry you, Von Sirius," marahang sambit ko at iniabot sa kanya ang kamay ko. Dahan-dahan nitong isinuot sa daliri ko ang singsing na hawak nito at napangiti na lamang noong makitang saktong-sakto ang fit nito sa akin.

"It's beautiful," mahinang sambit ko habang tinitingnan ang singsing.

"You're more beautiful," ani Von at tumayong muli. Marahan niya akong hinawakan sa bewang at hinigit papalapit sa kanya. "I love you."

"I love you too, love," sagot ko sa kanya at mabilis na inilagay ang kamay sa balikat nito. I smiled at him then kissed him.

Mabilis na tinugon ni Von ang halik ko. We both kissing each other passionately and when I was about to break the kiss, Von pulled me closer to him and pushed our bodies towards the wall. Hindi binitawan ni Von ang mga labi ko at mas idiniin ang katawan namin sa dingding.

"Von..."

I moaned his name as he started kissing my neck! I tilted my head to give him more access. Napapikit na lamang ako at muling napadaing noong bahagya nitong sinipsip ang balat ko.

Sht! It will leave a mark!

"Von, stop," mahinang pigil ko dito at pilit na inangat ang ulo nito palayo sa leeg ko. Tiningnan ako ni Von at muling hinalikan sa mga labi.

"I love you," bulong nito habang hinahalikan pa rin ako. Muli niyang inilapit ang katawan sa akin at napamulat na lamang ng mga mata noong maramdaman ko siya. Damn! He's hard! Oh, no! We need to stop!

"Von..."

Tawag kong muli dito at napa-ungol na lamang magsimula na itong halikan ang collarbone ko. Napahawak ako sa balikat nito noong lumandas muli ang dila nito sa balat ko.

Sht! Von Sirius!

"Von!" I cried his name again when he cupped my right breast! Sht! This is not good! Kung hindi kami titigil ngayon, tiyak kong may mangyayari sa amin! Fvck!

Dahan-dahan minamasahe ni Von ang kanang dibdib ko at muli akong hinalikan sa labi! He even bite my lower lip and I gave him the full access inside my mouth!

Damn!

He was about to unbutton my blouse when I suddenly held his hand. Natigilan ito at mabilis na isinubsob ang ulo sa leeg ko. Hindi muna ito kumibo at tila hinahabol nito ang hininga. Nakaawang lang din ang mga labi ko, trying catchig my own breath too.

Mayamaya lang ay gumalaw muli si Von.

"Sht!" he cursed harshly then removed his hands on me. "Sht! Sht! Sht!" Mabilis na binitawan ako ni Von at tumalikod sa akin.

Nakaawang pa rin ang mga labi ko at napaayos sa pagkakatayo.

Tiningnan ko si Von sa harapan ko na ngayon at sinasambunutan ang sariling buhok.

"Damn it!"

Napapitlag ako dahil sa lutong ng mura nito. I swallowed hard and try to reach him.

"Von," tawag ko sa kanya at hinarap ito sa akin. Mabilis kong hinawakan ang namumula nitong mukha at nginitian ito. "It's okay. No need to be mad at yourself."

"I lost control, Destiny! I almost..."

"I liked it," wika ko na siyang ikinatigil niya. "Don't be too hard on yourself, Von. Pareho nating ginusto iyon."

"I'm sorry," mabilis na sambit nito at niyakap ako. "I love kissing you and I really lost my mind earlier."

"Me too."

"Stop it already, love."

Natawa ako. Ramdam ko ngayon ang mga tibok ng puso namin. Tulad kanina, noong naghahalikan kami, mabilis pa rin ang tibok ng mga puso namin. Tila hindi pa tapos ang mga ito sa init na ginawa namin kanina.

"I'll marry you first the I'll make love with you," mahinang sambit nito at hinigpitan ang yakap sa akin. "I'll make you scream my name again."

"Von Sirius!" sambit ko at mahinang hinampas ito sa likod niya.

"I love you, Destiny Amari. I love you, my future wife."

I smile widely.

"I love you too, Von. I love you so much, my love."

Tahimik kami pareho ni Von habang nasa sasakyan na kaming dalawa. Pauwi na ako ngayon. Pagkatapos kasi nang nangyari sa amin kanina, mas minabuting ihatid na ako ni Von at baka kung ano pa raw ang magawa niya sa akin kung mananatili pa ako sa unit niya.

Nakatingin lang ako sa kanya habang nagmamaneho  ito samantalang hawak-hawak ng isang kamay niya ang kamay ko.

"Are we going to tell your parents about our engagement?" Von asked me. Natigilan ako at napaayos nang pagkakaupo.

"Huwag lang muna," sagot ko dito. "Let's enjoy each other first. We'll announce this engagement once they settle their issues."

"Love," ani Von at pinisil ang kamay kong hawak-hawak nito. "Hindi nasabi sa akin ni Tita Amanda ang tungkol sa problema ninyo. Please, be gentle on them. Hindi maaayos ang problema kung tatalikuran mo sila."

"I'm not turning my back on them," sambit ko at napangiwi na lamang.

"Don't run. I'm here, love. There's no need for you to run away from them," matamang sambit nito at itinigil ang sasakyan. Napatingin ako sa labas nito at napabuntong-hininga na lamang noong makitang nasa labas na kami ng mansyon namin.

"I'm not running away, Von. I just can't accept it."

"Hey, look at me," ani Von at hinawakan ang baba ko. Iniharap niya ako sa kanya at matamang tiningnan sa mga mata. "If you can't handle it, you know that I'm always here for you. But for now, give them a chance. Listen to them. At kung narinig mo na ang paliwanag nila at hindi mo pa rin matanggap ito, I'll be waiting for you. You can run away anytime if you want, love. To me. I'll be patiently waiting for you."

Napatango ako dito at mabilis na napangiti.

"Thank you so much."

"You're always welcome, love. Now, let's go. Tita Amanda is waiting," sambit nito sabay turo sa labas ng sasakyan niya.

There, I saw my mother. Patiently waiting for me, too.

I sighed.

Siguro nga ay tama si Von. I can't move forward if I kept on running away from them, running away from my family. I need to settle things first before marrying him. Kailangang wala na akong issue sa pamilya ko bago maging asawa nito.

"Come on! Ihahatid na lang muna kita sa mommy mo," marahang sambit ni Von at inalis na ang seatbelt na nakakabit sa katawan ko. "Talk to them, love. And after this, I won't ever let go of you."

Napangiti na lamang ako sa sinabi ni Von at tumango.