NAALIMPUNGATAN si Gayle nang makarinig ito ng mga ingay sa paligid na parang may nag-uusap. Ramdam niya ang hapdi sa mga labi ng magmulat siya ng mata at tumingin sa paligid. Biglang tinambol ng kaba ang dibdib niya ng mapansing hindi ito ang kanilang silid ng asawa niya.

"Bantayan niyo nang maigi 'yan para hindi tayo malagot kay boss," rinig niyang sabi ng isang lalaki.

Napatingin siya sa may pintuan at nakita niya ang limang lalaki na nag-uusap. Kapagkuwan ay umalis ang dalawa at tatlo na lang silang naiwan. Nakapurong itim ang mga ito habang may bonet ang nakatabon sa ulo't mukha nila.

Who are they? Nasaan ba ako?

Aniya sa isip niya at mas lumakas lalo ang kaba niya ng maramdamang nakatali ang kaniyang mga kamay sa gilid ng kamang kinauupuan niya.

Inaalala niya kung ano ang nangyari at bakit siya hawak ng mga lalaking nakabantay sa kaniya. At doon unti-unting naalala niya ang mga nangyayari kanina. Palabas siya ng bahay ni Zach kanina para sana pumunta sa malapit na bilihan upang bilhin ang bagay na kailangan niya ng mapansin niyang parang may sumusunod sa kaniya. Hanggang sa pabalik na siya pauwi sa bahay ay naramdaman pa rin niyang sinusundan siya.

Binalewala niya lang iyon kanina hanggang sa makapasok siya sa bahay. Ginamit niya agad ang bagay na kailangan at ilang minuto lang ay napahiyaw siya sa nakita niya. Para siyang lumulutang sa langit sa sobrang saya. Ngunit, hindi pa man siya tapos sa ginagawa niya sa loob ng banyo ay nakarinig siya ng doorbell. At nang buksan niya ang gate, mabilis na hinila siya ng dalawang lalaking nakaitim at pilit isinakay sa van.

Nagpupumiglas siya at sumisigaw kaya sinampal siya ng isang lalaking may hawak sa kaniya sa may mukha dahilan para pumutok ang labi niya.

Iyon lang ang naalala ni Gayle sa nangyari kanina dahil bigla na lang siyang nawalan ng malay ng may panyong itinakip sa bibig at ilong niya. Mas lalo siyang nakaramdaman ng kaba ng makitang may mga baril na hawak ang mga ito.

Jusko!

Nasaan ba ako? At sino ang mga taong ito? Papatayin ba nila ako?

Nakaramdam siya ng sobrang takot at bigla niyang naisip ang asawa niya.

Zach, where are you?

"Oh! Gising na pala ang bihag," rinig niyang sabi ng isa sa mga bantay.

Napasiksik siya sa gilid ng kamay nang lumapit sa kaniya ang lalaki. Hindi niya inalintana ang gutom na nararamdaman dahil sa kaba at takot.

"S-sino kayo? B-bakit ako nandito? Anong kailangan niyo sa akin?" Natatakot at sunod-sunod na tanong niya.

"Sa' yo, walang kailangan ang boss namin. Pero sa asawa mo mayroon!?" Galit na sabi nito.

Napalunok siya sa sinabi ng lalaki. Ang asawa niya? Bakit naman? At anong kailangan nila sa asawa niya?

"A-anong kailangan niyo sa kaniya?" Pilit nilabanan ang takot na tanong niya.

She's very nervous like there's might something happen.

"Malaki ang kailangan ni boss sa kaniya. Masyadong pakialamero ang lalaki na iyon. Pinasabog niya ang mga bapor na may lamang druga na pag-aari ng boss namin." Halata ang galit at inis sa mga tingin nito.

Natigilan si Gayle habang nakatingin sa lalaki. Akmang magsasalita pa niya nang tumalikod ang lalaki.

"T-teka! Palabasin niyo ako rito!" Hindi mapakaling sigaw niya.

Hindi siya pinakinggan ng mga ito at lumabas ng kwarto. Malakas na sumisigaw siya pero hind na pumasok ang mga ito. Naiiyak na siya sa takot at ipinatong ang baba nito sa mga tuhod niya.

"Zach..." umiiyak na bulong niya.

Natatakot siya sa kung ano ang mangyayari sa kaniya at sa asawa niya.

HABANG tumatagal at lumilaps ang mga oras ay mas lalong natatakot si Gayle habang mag-isang nakaupo sa kama at nakatali pa rin ang mga kamay nito. Gutom na gutom na rin siya dahil sa kumakalam niyang tiyan at pakiramdam niya ay nahihilo na siya. Hindi niya alam kung anong oras na dahil hindi niya maaaninag sa labas. Nagbaba siya ng tingin sa tyan niya. Napaiyak ulit siya dahil---napatingin siya sa pinto na biglang bumukas. May lalaking pumasok na sa tingin niya ay nasa 50's na ang edad.

"S-sino ka?" Nanghihinang tanong niya.

Madilim ang mukha ng matanda na animo'y kakain na ng tao. Napalunok siya nang lumapit ito sa kaniya at hinawakan ang baba niya.

"B-bitawan mo ako!" Pilit iniiwas ang baba niya sa kamay nito.

Tumalim ang tingin ng matanda at ngumisi ng nakakatakot. Bumaba ang tingin niya sa kamay nitong may hawak na Glock 9 na handgun. Alam niya ang uri ng baril na iyon dahil minsan na niyang nakita iyon sa drawer ni Zach sa bahay nila.

"Sino ako? Well, I am the one who will kill you if your husband won't show himself right now. Kahapon ko pa siya hinihintay at ngayon na lang ang huling palugit ko." Mariin at nakakatakot na sagot nito.

Muling napalunok si Gayle. Kahapon? Kaya pala gutom na gutom na siya dahil kahapon pa siya sa hapon walang kain.

Pilit niyang nilabanan ang matalim na tingin ng matanda.

"A-anong kailangan mo sa kaniya? At bakit ako ang kinidnap mo kung siya ang kailangan mo?" Nahihilong tanong niya.

Hindi siya bobo para hindi niya makuha ang sagot sa sariling tanong. Gusto niya lang malaman kung ano ang pakay ng matandang ito sa asawa niya.

"Oh! I thought, you were a smart girl." Natatawang wika nito. "Well, I wanted to revenge toy your husband because of what he did to my billions worth of drugs!" Galit na sigaw nito na ikinatinag niya lalo.

Mariing napapikit si Gayle sa sobrang takot dahil sa pagsigaw nito. Sa tanang buhay niya ay ngayon lang siya nakasagupa ng ganito.

'Ito ba ang kapalit kapag nag-asawa ng isang mafia king? Ang masaktan at gawing pain ng kalaban?'

Jusko!

Why do I have to experience this kind of trials!

Muli siyang napapikit ng umikot ang piningin niya. Pilit niyang nilabanan ang pagkahilo niya.

"W-wala kang mapapala sa akin." Pinilit niyang sabi ng hindi nababasag ang boses.

Tumawa nang malakas ang matanda at binitawan ang baba niya saka naglakad-lakad sa harap ng kama. Mas lalong domuble ang kabang nararamdaman nito.

'Hubby... Where are you now? Please save us.'

Piping aniya sa isip habang nakayuko at tinitigan ang tiyan niya.

'Me and our baby is waiting for you to save us.'

Humihikbing aniya sa isip. Umaasa siyang hanapin siya ng asawa niya. Pero may na-realize siya. Bakit naman siya hahanapin ng asawa eh hindi naman siya nito mahal? 'Ni wala naman itong sinabi na mahal siya nito.

Pinakasalan lang siya nito to fulfill his father's wish. Napabaling ang atensiyon niya sa matanda ng magsalita ito.

"You are useful, hija. You are his wife and I know, if he loves you, he will show himself and save you.' Makahulugang sabi ng matanda.

Tumindig ang mga balahibo niya dahil sa sinabi nito. Sa uri ng boses nito ay halatang may binabalak itong masama sa asawa niya.

"H-he doesn't love me. Kaya wala kang mapapala sa akin." Halos paos na sabi niya rito.

Nakita niyang natigilan ang matanda at napakuyom ang kamao nito bago bumaling sa kaniya. Akmang sisigawan siya nito ng makarinig sila ng mga putukan sa labas.

"Boss! May mga lalaking dumating! Ang Black Red Phoenix Gang!" Sigaw ng lalaking pumasok.

Tinambol nang matinding kaba ang dibdib ni Gayle dahil sa sinabi ng lalaki.

Hindi niya kilala kung sino ang mga Black Red Phoenix gang pero malakas ang kutob niya na baka mga tauhan iyon ng asawa niya.

"Lintik!? Hindi sumunod sa usapan ang punyetang iyon!?" Nanlilisik sa galit na sigaw ng matanda.

Nakarinig pa nang pagsabog mula sa labas na ikinatakot lalo ni Gayle. Hindi mapakaling napatingin siya sa matanda nang kalasin nito ang pagkakatali niya sa kamay at hinila ang buhok niya pababa ng kama.

"Ahh! B-bitawan mo ako!" Malakas na daing niya dahil sa ginawa ng matanda.

Napasigaw pa siya ulit sa sakit nang bumagsak siya sa sahig habang hila-hila ng matanda ang buhok niya. Mas lalong umikot ang paningin ni Gayle ng sumakit ang tyan at balakang niya. Nilukob ng matindng kaba ang buong pagkatao niya ng mapatingin siya sa tyan nito.

'A-ang baby ko.'

"Papatayin kita kapag nagkamali ng galaw ang asawa mo!? Punyeta!?" Galit na galit nitong sigaw.

Hindi inalintana ni Gayle ang galit ng matanda. Nasapo niya ang sariling tyan ng mas lalo itong sumakit. Malakas ang pagbagsak niya kanina sa sahig na nauna pa ang balakang niya.

'H-hindi pwede!'

Nag-uunahan ang mga luha niyang pumatak habang inisip ang baby niya.

"B-bitawan m-mo a-ako!" Pilit na nagpupumiglas siya habang sapo pa rin ang tyan niya. "A-ang sakit ng t-tyan ko!" Umiiyak na sigaw niya.

Hindi siya pinakinggan ng matanda at mas lalong hinigpitan ang pagkakahila sa kaniya papunta sa pinto.

Halos himatayin si Gayle sa nararamdamang sakit sa tyan niya. Pilit niyang nilabanan ang pagkakahilo niya at napatingin siya sa harapan niya ng makaramdam ng mainit na likido.

'N-no! Ang baby ko! Ang baby ko!'

Parang binagsakan ng mundo si Gayle ng makita ang dugo sa sahig at sa harapan niya. Ang kaninang sakit na nararamdaman niya ay nawala sa isip niya habang tulalang nakatingin sa mga dugo na nagkalat sa sahig.

'N-no!'

"A-ang baby ko..." halos pabulong niyang bulalas na tama lang para marinig ng matandang humihila pa rin sa kaniya palabas ng kwarto.

Napatigil ang matanda at bigla nitong binitawan ang buhok niya dahilan para tuluyan siyang bumagsak sa sahig.

"Fvck!? Y-you are pregnant?" Gulat na bulalas ng matanda.

Muling umikot ang paningin ni Gayle at naririnig niya ang mga putukan at pagsabog sa labas.

She can't bear the pain she felt right now. It seems like, she was going to collapse.

"Wife!?"

Rinig niyang sigaw na pamilyar sa pandinig niya.

'H-hubby...'

Nakarinig pa siya ng mga yabag na papunta sa gawi niya at ang sunod-sunod na putok ng baril habang unti-unting pumikit ang mga mata niya.

"Fvck!? Wife?! No!? What have you done to my wife!? I will kill you!?" Rinig niyang galit na galit na sigaw ni Zach na umalingawngaw sa buong silid.

Ngayon lang narinig ni Gayle ang gano'ng galit na sigaw mula sa asawa niya.

"Fvck!? I will kill you, bastard!?" Zach shouted with so much anger.

Narinig na lang niya ang sunod-sunod na putok ng baril at ang pagbagsak ng kung sino sa sahig.
Naramdaman niyang may humawak sa kaniya at inaalog-alog siya.

"Wife..." rinig niyang boses ni Zach. "Wife, wake up. Please..." kahit nanghihina na ay nahahalata pa rin ni Gayle ang basag na boses ng asawa.

Gustuhin man niyang magmulat ay hindi niya magawa. Walang lakas ang katawan niya at dunagdag pa ang pananakit ng buong katawan niya lalo na ang blakang niya.

'O-our baby...'

"Wife! N-no! Please wake up! I love you, wife! Please wake up! Don't leave me!" Sumisigaw na wika nito.

Naramdaman ni Gayle na may mga luhang umagos sa pisngi niya habang nanatiling nakapikit ang mga mata.

'H-he loves me...?'

"I love you, Triangle. Please don't leave me, I'm begging you." He whispered in pain.

Bakas sa boses ng asawa niyang ang sakit at galit. He sounds so helpless and dumfounded. Naramdaman niyang may mainit na likido ang pumatak sa pisngi niya. At alam niyang galing iyon sa asawa niya.

'He was crying.'

Gayle can't bear the pain anymore. She tried to open her mouth but she failed to make it.

"This is my fault," aniya, "O-our baby..." humihikbing bulong nito.

Parang mas naging double ang sakit na nararamdaman ni Gayle dahil sa hikbi ng asawa niya. She didn't though that a mafia king would cry. Worst, he acted like a helpless man and blame himself for what happened.

"Wife... y-you and our b-baby is ok, right? B-both of you won't leave me, right?" Rinig niyang nanghihina at umiiyak na tanong ng asawa niya habang yakap-yakap siya nito.

Hinahaplos nito ang tyan niya habang patuloy pa rin ito sa paghikbi.

"Wife, I love you. Don't leave me with our baby. You two are everything to me." Paos ang boses na sabi nito bago siya tuluyang nawalan ng ulirat.

'My baby...'

HINDI Mapakali si Zach habang nasa labas ng emergency room kasama ang mga kaibigan niya. Puno ng dugo ang damit nito. Panay ang lakad at silip niya sa emergency room. Paminsan-minsan itong umuupo pagkatapos ay tatayo na naman at pabalik-balik ulit sa paglalakad. Tahimik lang ang mga kaibigan niya habang halos mahihilo na ang mga ito dahil sa ginagawa nito, pero hindi nangahas ang mga kaibigan niyang sitahin siya.

Hindi niya kakayanin kapag may nangyari sa asawa at baby niya. Marahas na napahinga siya nang malalim. Napasabunot sa buhok nito sa sobrang frustration na nararamdaman niya.

"Calm down, dre. She'll be fine with your baby." Rinig niyang wika ni Luhen.

Alam na ng mga ito na buntis ang asawa niya. Inaasar pa siya ng mga ito kahapon dahil kinuwento ng ina niya na nahimatay siya ng malamang magiging ama na siya.

At kagabi pa siya nababaliw sa kakahanap sa asawa niya. Wala silang tulog dahil hinahanap niya si Gayle. At nang ma-trace ni Shin na mabilis umuwi ng pinas para lang tulungan sila ng mga kabigan niya ay agad silang kumilos.

Sinugod nila ng madaling araw ang kuta ni Mr. Alaer at medyo nahirapan pa silang hanapin dahil matinik ang matanda.

At iyon ang naabutan niya kanina. Ang nagdurugo at nanghihinang walang malay na asawa niya.

He's fucking nervous a while ago. Seeing his wife bleeding while lying in the floor unconsciously is made him tremulous like a hell. Because of so much anger, he killed Mr. Alaer with full of bullet all over his body.

Pinasabog niya ang kuta nito sa tulong ng mga kaibigan niya habang siya ay mabilis na dinala sa hospital ang namumutlang asawa nito which is pag-aari ng kaibigan nilang si Charm Houstone.

Napatigil sa malalim na pag-iisip si Zach ng makitang lumabas ang dalawang doctor na nag-asikaso sa asawa niya.

"How's my wife and my baby?" Mabilis at kinakabahang tanong niya sa mga ito.

Tumayo na rin ang mga kaibigan niya at lumapit upang makinig sa sasabihin ng mga doctor.

"Your wife is fine now," napabuntong-hininga na sagot ng isang doctor.

Parang nabunutan ng tinik sa lalamunan si Zach dahil sa narinig niya bago muling tiningnan ang dalawang doctor.

"How about our b-baby? Please tell me that we still have the baby. That I'm still going to be a daddy." Umaasa at hindi mapakaling tanong niya.

Nagkatinginan ang dalawang doctor. Kita niya ang lungkot sa mga mata ng mga ito na ikinahinto ng paghinga niya.

N-no! It shouldn't be.

Fvck!?

"I'm sorry, Mr. Limorthone, but the baby was gone." Puno ng lungkot na sagot ng doctor bago ito nagpaalam sa kanila.

Bumagsak ang mga balikat ni Zach kasabay nang pagbagsak ng mga luha nito habang nakaawang ang mga labi. Kitang-kita sa mga mata nito ang sakit at panghihinayang. He look useless and helpless. Narinig pa niyang napasinghap ang mga kaibigan nito.

This is all his fault. There's no one to blame but himself. Tinapik ni Dwight ang balikat niya.

"Be strong. You still have a wife." Pagpapalakas ng loob sa kaniya ng kaibigan.

Dwight is a silent and serious detective but he is capable of help when it's needed. Kuripot din ito kahit na mayaman ang loko.

"We're sorry to heard about it, dre." Puno ng simpatyang sabi ni Zurich.

Alam niyang kahit pasaway at badboy ito ay may mabuting kalooban naman ito kahit papaano.

"We all know that it's not easy for you, bro. But be strong because you still have your wife." Ani ni Eldian na pinakamakulit sa kanila ngunit seryuso rin naman ito kung kinakailangan.

"Yeah. You should be strong for your wife. She's more in pain than you do, Zach." Wika ni Darshan.

Darshan is one of a kind. Kahit minsan ay masungit ito lalo na kapag hindi ka niya gusto.

"Just bear in mind that we're here to accompany you." Anas ni Roshan.

He's the chicks boy among of them. But he is a good friend to be with. Sa hirap man o sa ginhawa.

"We can do everything for you. We are your best buddy." Nakangiting sabi ni Keen.

The number one playboy sa kanilang lahat. Sumusunod sa kaniya si Charm sa pagiging playboy.

"Just call us and we were be there for you." It's Charm.

"And now, all you need to do is to come to your wife's room and guard her while sleeping. She needs you," wika ni Luhen na nakasandal sa bubong habang nakapamulsang may lungkot sa mga mata.

Luhen is one of his best buddy in everything. He is a good friend at matino sa kanilang lahat. Not mentioning Dwight who always been a serious guy.

"It's ok, dre. Magiging ama ka pa rin kapag pag-igihan mo ulit ang pag submarin kay Miss Wilson," nakangiting sabi ni Kimwell.

Ito ang pinakamaloko sa lahat pero kapag pagdating sa mga kaibigan niya ay maasahan mo naman.

Nagtawanan pa ang mga kaibigan niya dahil sa sinabi ng malokong kaibigan. He knew that, they're just making him feel at ease. But deep inside, they feel sorry for him for losing his first baby.

He's very thankful to have such a group of friends like them. They're not just his gang group. He treat them like his own brothers even if he's so cold and serious every time.

He sighed heavily before nodding to his sets of friends.

"Thanks guys," mahinahong sabi niya sa mga ito.

Pinilit niyang itago ang totoong nararamdaman niya. Ayaw niyang mating mahina sa paningin ng mga kaibigan niya.

"Don't mention it." Nakangiting sagot ng mga ito.

"You can leave and do your own business," tumalikod ito at pumasok sa kwarto na nilipatan sa asawa niya.

Nakaramdam pa rin siya ng lungkot, panghihinayang at sakit dahil nawala ang first baby nila ng asawa niya. 'Ni hindi nga niya narinig sa bibig ng asawa na magkaka-baby na sila tapos bigla na lang nawala ang walang kamuwang-muwang nilang anak.

Fvck that old man.

He's the reason why he lost his baby. He can't bear if he's wife will get mad at him for what happened.

Muling bumalik ang takot at kaba niya sa naisip. Natatakot siyang magalit sa kaniya ang asawa dahil wala na ang baby nila.

Alam niyang may kasalanan din siya. Kundi dahil sa kaniya hindi siya kikidnapin ni Mr. Alaer at mawala ang baby nila.

'God. Please help me that my wife won't get mad at me.'

Aniya sa isip niya bago naupo sa gilid ng kama ng asawa niyang mahimbing na natutulog. Masuyong hinawakan niya ang kamay nito at hinaplos ang pisngi ng asawa niya.

"I'm sorry, wife." He whispered while staring at his wife's beautiful face. "I'm sorry if I didn't protect you and our baby. Sorry if because of my stupidity... I lost our baby." Basag ang boses na aniya habang hinahalikan ang likod ng kamay ng asawa niya.

Hindi niya namalayang unti-unting pumapatak na naman sa pisngi niya ang mga luhang pilit niyang pinipigilan. Matagal na panahon na ang lumipas ng huli siyang umiyak.

It was the time when he lost his twin sister and entered the mafia's world. That was the last time he cried. He promised to himself that he will never cried again.

But now, seeing his wife unconsciously with full of blood a while ago, losing his own flesh and blood child made him broke his promises before. Because he was cried again. He can't stand his promise when his twin sister died in a war fight.

Mariing naipikit ni Zach ang mga mata nito at hinayaan ang mga luhang pumatak sa pisngi niya.

'This is all my fault.'

"Zach..." napamulat siya ng mga mata ng marinig ang mahinang boses ng asawa.

"Wife? Thank God, you're awake!" He said thankfully.

He kissed his wife's hand and her forehead while caressing her cheek.

"Are you alright? Did you feel pain or something?" He asked worriedly.

Hindi ito nagsalita habang nakatitig lang ito sa kaniya. 'Ni hindi ito kumukurap man lang. Kinakabahang hinaplos niya ang pisngi ng asawa.

"Why are you staring at me like that? Are you----"

"Our baby..." nanghihinang putol nito sa kaniya.

Nahigit ni Zach ang hininga niya habang nakatingin sa mga mata ng asawa. Iba't ibang emosyon ang nakikita niya sa mga mata nito.

"Wife..."

"Tell me that our baby is fine in my womb." She said in a low voice.

Halata sa boses nito na umaasang ayos lang ang anak nila. Zach look away because he can't look at his wife's eyes. There's something in the deepest of her eyes that he couldn't name.

"Wife, just rest first and let's talk about it later---"

"Ang sabi ko, sabihin mo sa akin kung a-ayos lang ba ang a-anak natin." Basag ang boses na pigil nito sa sasabihin niya.

Tumingin siya sa asawa habang hinawakan ang mukha nito at masuyong hinalikan ang noo ng asawa. Hindi niya alam kung paano sasabihin dito na wala na ang anak nila.

Alam niyang hindi matatanggap ng asawa niya kapag nalaman nitong nalaglag ang anak nila.

That's because of his stupidity.

"Zach, sagutin mo ang tanong ko." She beg.

"Would you promise me that you will never leave me if I tell you the truth?" Puno ng takot at umaasang tanong nito sa asawa.

Tiningnan lang siya nang matiim ng asawa at unti-unting nawala ang emosyon sa mukha nito.

He knew it! D*mn!?

"Just say it, Zach." Walang emosyong sabi ni Gayle.

He stunned for a moment. This is the first time he heard and saw her emotionless.

Zach took a deep breath and tried to hide his real emotions. But deep inside, he hopes that Gayle will not leave him after he will tell her the truth.

"Wife... our baby is gone. I'm sorry if I didn't protect you both. I'm sorry, wife." He said with his voice cracked.

He failed to hide his real emotions. He can't hide the pain that he felt just like what his wife felt right now.

Nakita niya kung paano natigilan at unti-unting nanubig ang mga mata ng asawa niya. He saw the pain, disappointment, anger and h-hatred in her tantalizing eyes.

Sh*t!?

Parang sinaksak ang puso niya sa mga nakita niyang emosyon sa mga mata ng asawa. Lalo na nang mag-unahan sa pagpatak ang mga luha nito.

"N-no. H-hindi totoo 'yan! My b-baby is safe in my womb! B-buhay ang anak ko! B-buhay siya!" Umiiyak na sa sigaw nito at pilit na bumangon pero mabilis na niyakap niya ang asawa.

He felt the pain in his chest while hugging his wife. His tears fell down in his cheeks and he sobs quietly. Gayle push her and punch his chest again and again while crying in pain.

"Buhay ang anak ko! Hindi siya pwedeng mawala! Ang baby ko!" Nanghihing sigaw nito na halos ikapaos nito habang walang tigil sa pagsuntok sa dibdib ni Zach.

"I'm sorry, wife. I'm sorry." Paos ang boses na wika ni Zach at mahigpit na niyakap ang asawa.

"N-no! K-kasalanan mo 'to! Kasalanan mo kung bakit nawala ang baby natin! I hate you! I hate you!" Puno ng galit at pagkamuhi na sigaw nito habang pilit siyang tinulak palayo.

Nabitawan niya ang asawa habang tulalang nakatingin dito.

'S-she hates me?'

Tanong niya isip habang unti-unting nag-sink in sa utak niya ang sinabi ng asawa. 'She fvcking hate me!? Fvck!? This can't be! Hell no!'

Angil ng isip niya at pilit hinawakan ang asawa niyang umiiwas sa kaniya.

"Wife..."

"No! Don't touch me! I hate you! Get out! I don't want to see you! Leave me now or else I'll leave!" Humahagulhol sa iyak na sigaw niya.

Bumagsak ang mga balikat ni Zach habang nagtatagis ang bagang niyang nakatingin sa asawang umiiyak.

Fvck this!?

Ayaw man niyang iwanan ang asawa na umiiyak ay pinilit pa rin niyang lumabas ng silid habang nagmumura sa galit at inis sa sarili.

He lost his baby and now his wife hated him.

"This is fvcking hell!?" Puno ng frustration na sigaw niya.

Napatingin sa kaniya ang nag-aalalang mukha ng mga kaibigan niya naiwan. Iilan na lang sila at mukhang bumaba ang iba.

Pati ang mga nurse at ibang mga staff ng hospital ay napapatingin sa kanila. Sinapo niya ang mukha niya at bumuga ng hangin.

"Dre, what happened?" Takang tanong ni Luhen.

"She's mad at me. She hated me and she doesn't want to see me!" He shouts with frustration written all over his handsome face.

Natahimik ang mga kaibigan niya. Ngayon lang nila nakitang ganito ka frustrated ang boss slash kabigan nila. Tinapik ni Eldian ang balikat niya bago ito nagsalita.

"I called Nisha to came here and to accompany your wife. I think, you should take a break first." Wika ng kabigan.

Rhey look so worried.

"Yeah. Pahupain mo muna ang galit ng asawa mo. We understand your wife. Hindi madali sa kaniya ang pinagdaanan niya at mawalan ng anak." Sabat ni Darshan.

Napasabunot sa sariling buhok si Zach bago tumingin sa mga ito. His eyes were full of pain and anger.

"Fvck!? I'm in pain, too! Nawalan rin ako!" Galit na sigaw niya at mabilis na naglakad paalis.

Napabuntong-hininga ang magkakaibigan bago sumunod dito. They need to accompany their boss slash matalik na kaibigan nila.

Isasantabi na muna nila ang mga trabaho at business nila para samahan ang kaibigan nila. They all know that this is not easy for their friend.

Kahit sila, nakaramdam ng lungkot sa nangyari.

"This is good damn fvcking hell. Huwag lang sanang magwala ang isang yun. Baka magkakaroon ng world war lll 'pag nagkataon." Bulong ni Luhen bago sumunod sa mga kaibigang hinahabol si Zach.

A/N: Aw! How sad that they lost their first baby ):

|•MysteriousBlueee•| R.C