Illegal (14) A Lie

"S-Sceven..."

Bigla akong napayakap kay Sceven at humagulgol ng iyak sa balikat niya.

"It's okay.... Everything's gonna be alright."

Hinaplos-haplos niya ang likod ko. Pinatong niya naman yung ulo niya sa balikat ko at niyakap ako nang mahigpit.

"Hayaan mo na si Tita, Cassy. Siguro magkasama na sila ngayon ni Tito Patrick."

Maybe it is. Ano kayang ginagawa nila ngayon?

Nagkita na kaya sila? Mahal pa rin ba nila ang isa't isa?

Paano si Kirk?

Tinayo naman ako ni Sceven at inalalayan niya akong maglakad.

Isinakay niya ako sa kotse niya at umikot siya.

Ang saya ng buhay ko.

Walang kahit na sino ang makaka-attend nong debut ko.

Wala na si daddy....

Wala na rin si mommy....

Sinong natira para sa akin?

Bakit napaka-komplikado ng buhay? Kung sino ang mabait, sila ang nagdudusa?

"Are you okay now?"

"I don't think so..."

Pinatong ko ang ulo ko sa bintana ng kotse at pinagmasdan ang mga nadadaanan naming mga bahay.

Squater area...

I smiled. Kahit nakatira sila sa maliit na bahay, kumpleto silang pamilya at nabubuhay nang masaya.

Samantalang ako?

I have everything? No! I don't have everything! A mother? A father?

I don't like dramas.... I don't want to cry right now. I'm strong!

Malalagpasan ko rin 'tong pagsubok na 'to.

"We're here."

Pagdating namin sa bahay ay inaayos na ang kabaong ni mommy.

Wait! Ba't ang bilis? Sinong nag-organize ng mga 'to?

"Cassy..."

Napalingon kaming dalawa ni Sceven kay Kirk na ngayon ay nakatayo sa harapan namin.

"You should go na, Scevy! I'll text you nalang."

Nagbeso muna ako kay Sceven bago ako pumasok sa bahay namin.

Dire-diretso lang ako sa paglalakad habang hindi nililingon si Kirk.

"Cassy—"

"Not now, Kirk. I'm tired."

Inalis ko ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko at inirapan siya.

Pero sadyang makulit talaga siya dahil hinila niya ulit ako at niyakap nang mahigpit.

"Hey! Ano ba? Tabi—"

"Cassy... ano bang gagawin ko para mapatawad mo lang ako?"

Napatigil ako dahil biglang may tumulong luha sa mga mata niya.

"Pinagsisisihan ko na ang nangyari sa nanay mo..."

"Ayoko! Aalis nalang ako rito!"

Hahawakan na niya sana ulit ang kamay ko nang magsalita ako.

"Stay away from me!"

"No! No, Cassandra! You'll stay here."

"What do you think of me?! A Child?! God! You're not even my father!"

"I am now your father!"

"Do you think that I'll consider you as my father? You wish!"

"What's your problem about me, Cassy?!"

"You! You're just going to break my moms heart then after that? What? Huh?! You're going to leave us! I will not consider you as my father but i'll consider you as my enemy! Nothing less. Leave us alone!"

"No! I can't do that, Cassy. You know I love—"

"You love my mother? Oh god! I forgot, you didn't broke my mom's heart because she's now dead. So, she's dead now and you have no rights to dictate me, father."

"Cassy! Will you listen to me?!"

"What? Just leave me! I can defend myself. I don't need your help. I can live on my own."

"You can't, Cassy. You can't."

"Oh come on, Daddy Kirk! I don't need you. I don't need all of you!"

"You need me, Cassy!"

"You sure?! For Pete's sake, just leave me alone!"

"No, Cassy!"

"Why? Give me enough reason!"

"Because... Because... I promise to your mom that I'll take care of you."

"I'm not child anymore!"

"I know! But please, will you just listen, Cassy?"

"...."

"Okay! I love you—"

"No one cares!"

"Tss! I love you, Cassy! Yes! I don't love your mom because I love you—"

"You jerk—"

"Wait! Please! Believe me, Cassy. I love you more than my life! I will do everything that you want."

"I want you to leave me! That's all that I want."

"I can't! I love you! How many times do I have I to tell you that I love you! Clear?! Understand?!"

"What did you just said? You love me?!"

"Yes, Cassy! And no one can apart us."

Bigla akong napatulala sa sinabi niya...

Ano?! Mahal niya raw ako?

"Are you insane?! Hindi pwedeng maging tayo!"

Hindi pa rin mapasok sa utak ko 'yung mga pinagsasasabi niya.

Nilapit niya ang mukha niya sa akin kaya umatras ako.

Ano bang ginagawa niya?

"Kirk..."

Atras lang ako nang atras hanggang sa pader nalang ang nasandalan ko.

"For true... Hindi ko talaga mahal ang nanay mo—"

I slapped him.

"Fuck you!"

Napangiti lang siya sa sinabi ko at nilagay ang dalawa niyang kamay sa pagitan ko.

"Sige. Saktan mo ako! Ayos lang. Hindi ako magagalit."

Napatulala ako sa sinabi niya.

Anong sinasabi niya?

"Alam kong mali ang pakikipag-relasyon sa'yo. Kahit tayong dalawa lang ang nakakaalam. I don't care. Ikaw ang mahal ko. Matagal na kitang gusto. Matagal na kitang kilala..."

Doon ako napaangat ng tingin nang sabihin niya ang huli niyang sinabi.

Matagal na niya akong kilala? Samantalang ngayon ko nga lang siya nakilala?

What's that?

"Gusto kong mapalapit sa'yo kaya nagtiis ako... Niligawan ko ang nanay mo? Kahit hindi totoong naging kami."

"ANONG HINDI TOTOO?"

"Na hindi talaga kami. That's not true. Ito, letter ng mommy mo bago siya mamatay. Read it out loud..."

Dear baby Sandy,

             Hi anak! Mahal na mahal kita. Sa ngayon, 'pag nabasa mo 'to, siguro patay na ang mommy. Hindi ako nagpakamatay dahil naghiwalay kami ni Kirk. Ayaw ko nang mahirapan pa anak kaya nagpakamatay nalang ako. I have a breast cancer. Hindi totoong pumunta ako ng Dubai para makipag-meeting, ang totoo Cassy ay nagpagamot ako. Pero, wala na. Wala na talagang gamot dito sa sakit ko. Hindi ko sinabi sa'yo dahil alam kong magagalit ka... kakaawaan mo ako. And 'yung picture nila ni Patricia, that's not true again. Patricia Valencia. Kapatid siya ni Kirk. And baby, nagpatulong lang sa akin si Kirk para mapalapit sayo. Boyfriend? Sige, ayos lang baby. Basta 'wag muna asawa ah. Mahal ka talaga niya baby and I know it. Again, mahal na mahal kita at mamimiss ka ni mommy. I love you Cassy. 'Wag mong papabayaan ang sarili mo. Sorry kung naging selfish si mommy pero hindi ko na talaga kaya, baby. Sorry. I love you.

                                         ~Mommy

Napaluha ako nang mabasa ang sulat ni mommy.

Ngayon palang namimiss ko na siya...

"Cassy..." hinawakan ni Kirk ang dalawang pisngi ko.

"Kung mali ang pakikipag-relasyon sa'yo, I don't care. But for me... You're my beautiful mistake. I love you."

Dahan-dahan niyang nilapit ang mukha niya sa labi ko. Pumikit ako at dinama ang kanyang labi.

Kirk Valencia.... Hindi ko alam kung anong gagawin ko.