Hoofdstuk 9: Weglopen

Ik kijk Norogu strak aan. 'Ik weiger.'
Hij kijkt verbaasd op. 'Wat jammer nou toch. We kunnen je ook nog testen op vaardigheden?' 'Het spijt me, ik zal nooit samen kunnen leven met samoerai.' 'Heel spijtig. Dan zullen we helaas op het rechtssysteem over moeten stappen.'

Hij roept Yoringo, wie snel aan komt lopen. 'Breng haar naar de rechtszaal.' Daarna wendt hij zich tot mij. 'Vaarwel Syl.'
Ik weet echt totaal niet wat ik zal moeten doen in de rechtszaal, maar ik loop gedwee achter Yoringo aan. Hij duwt de deur open en de geur van zilverspar heerst weer even over mijn luchtwegen.
Yoringo geeft Kizo en Taro een seintje met zijn hand. Meteen staan ze op.
Ik wordt wederom door zowat alle weggetjes in het dorp geleid voordat we een ander gebouw betreden. De hele wandeling hebben we geen woord gewisseld.
'Naar binnen.' zegt Yoringo tegen me.

Ik loop al naar de deur als ik opeens twee lijven tegen de grond hoor vallen. Ninja-instinct zegt omdraaien, dus dat doe ik.
Daar liggen Yoringo en Taro op de grond. Kizo met mijn spullen naast ze.
'Hier, je spullen. Ga naar waar de de beek je leidt, ik zie je bij de bron.' fluistert hij naar me. Hij gooit mijn tas naar me toe en ik vang die op.
Ik maak mijn tas open terwijl ik wegren. Dat klopt niet, ik heb nooit voedsel gehad, dat was ik vergeten te kopen, waarom zit het hier dan in mijn tas?
Mijn tas sluit ik weer en ik sla hem over mijn schouder.

Aan een dakrand trek ik me op nadat ik van een regenton af was gesprongen. Ik trek mezelf meteen de schaduwzijde van  het dak in. Daar blijf ik sluipen totdat ik weer bij een straat kom en daarin lopen bewaker-weerwolven in samoerai-uitrusting.
Op het dak word ik echt gezien, dus ik klim snel aan de zijkant naar beneden en duik de eerste de beste waterton in. Het water komt tot boven mijn neus.

Ik begin mijn ademhaling en hartslag zo stil mogelijk te krijgen. Mijn adem houd ik wel een minuut of drie in, dus dat is geen probleem, maar hartslag gaat even wat moeilijker in deze situatie.
'Kolen, beste wachters? Vers van het veld!'
Barst, die wachters staan nu dus op de hoek stil.
Gekletter van een kar die omvalt, kolen die op de grond rollen, stampende laarzen en een om hulp schreeuwende man. Teveel geluiden om de overzien voor normale mensen, maar ik zie de hele gebeurtenis gewoon voor me. De wachters gooiden de kar om, stampte toen de andere kant op en lieten de kolen op de grond rollen.

Voorzichtig duw ik de deksel van de regenton omhoog, geen gevaar te zien, dus de deksel duw ik er volledig af. Drijfnat stap ik uit de ton, pak mijn verstopte tas en sluip door de schaduw verder langs de muur.
Ik moet extra voorzichtig zijn, want dit zijn allemaal weerwolven met dat superieure hoorvermogen. Conclusie? Als ik een druppel water op de grond hoor vallen, zij waarschijnlijk ook. Maar de enige die het zou kunnen horen is de man van de kolen en die zal het echt even niet merken.

Eenmaal weer in de schaduw begin ik verder te rennen. Uiteindelijk moet ik daar wel mee stoppen, want ik zit bijna achter de wachters.
Ik ga achter een krat zitten en maak gewoon even mijn tas open, mijn kleren zijn al redelijk gedroogd dus ik hoef niet nieuwe aan te trekken.
Verbaasd valt mijn oog op de verzameling ninjasterren die ik niet mee had verpakt, ik zou niet eens weten waar ik ze zou moeten vinden.

Dan bedenk ik me ook, welke beek moet ik volgen? Mijn wakizashi verstop ik onder mijn kleding en ik heb al een plan bedacht.
Ik sta op en loop op de wachters af. 'Pardon? Weet u waar de beek is? Ik heb er werk gekregen en ik zoek hem dus.'
De wachters draaien zich om en zeggen in koor: 'Eindigt bij de markt en loopt vandaar de stad uit.'
Wanneer ze me zien, ze spraken namelijk al tijdens het omdraaien, kijken ze me erg verbaasd aan. 'Wacht? Hoor jij niet in de cel te zitten?' zegt de ene. 'Ja.' vult de ander hem aan.

Plan B.
Ik ren tussen hen in en geef beide een harde trap tegen de knie. Ik trek de wakizashi en steek tweemaal venijnig in hun bovenarmen.

------
Hier is ie dan weer! Er komt helaas heel vaak school tussen, dus het wordt helaas meestal maar twee keer per week uploaden.
Wederom dank aan dreamlover2000 voor het maken van de cover.
Lees, enjoy, stem, comment!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top