Is nu het beste moment om de daimyo te verraden?
Er is een grote kans dat onze aanvallers Feral Ravens zijn, maar voor hetzelfde geld, wie weet wie.

Ik trek me wat verder terug.
'Hoe deed je dat?' vraagt een van de boogschutters. 'Acties uitvoeren op basis van pure wanhoop. Ook veel geluk. Heel veel geluk.'
Ik trek me nog wat verder terug, tot achter de boogschutterslinie.

Nog meer samourai worden door pijlen, diezelfde gitzwarte pijlen, tegen de grond genageld.
'Je hebt dit heerlijk gepland Suki.'
Gaat die daimyo dit nou ook nog aan mij verwijten? Het dan ook nog ironisch overbrengen? Niet te geloven. Misschien moet ik hem nu maar verraden.
'Syl Reshen heeft d'r inbraak lekker gepland dan?'
Geen reactie.

De aanvallers verschijnen uit het bos. Zie ik dat goed? Het kan toch niet anders dat ik dit goed zie?
Deze aanvallers ken ik. Dat kan ik met een zekerheid van bijna honderd procent zeggen.

Slechts vijf samourai staan nog overeind.
Vier, want ik heb de daimyo met het heft van mijn ninjato in het gezicht geslagen. Buiten bewustzijn.

Ik werp een shuriken op de pees van de yumi van een van de twee laatste boogschutters. Zijn pijl valt hopeloos naar de grond.
Mijn bekenden slaan de laatste samourai neer.

'Als het niet Vorox is!' zeg ik terwijl ik naar hem toe loop.
Hij is de tweede persoon die ik ken, van wie de naam een lettergreep heeft die niet eindigt op een klinker of de medeklinker 'n'. Ik ben die andere persoon.

Net als ik ben, is Vorox een ninja. Zeer getalenteerd daarbij ook. Maar wat wil je? Hij komt net al ik bij de Feral Ravens vandaan. Wij zijn een van de beste ninjaclans.
Zijn vechtstijl is apart. Hij claimt hem gebaseerd te hebben op hoe steppenomaden in het noorden van China vechten.
Ik herken hem aan zijn masker, wat lijkt op een schorpioen. Misschien is zijn vechtstijl daar stiekem op gebaseerd.
Vanwege dat masker weet ik zeker tegenover wie ik sta.

'Syl. Goed je te zien. Ik zie elk moment van de dag door je vermommingen heen.' 'Haha. Het helpt al dat ik weggeef dat ik je ken.' 'We kennen elkaar al vijftien jaar, dat is het gewoon.'
'Wat brengt jou en wat is het, een vijfde van de Feral Ravens zo dicht bij Yokohama?'

'Geen plezant verhaal. Verre van. Een klein leger samourai kwam het dorp platwalsen. Hoe ze ons in de moerassen gevonden hebben, geen idee. We verzamelen nu alles wat we kunnen vinden.'
'Is iedereen ontkomen?'
'Azuke en haar ninja zijn achtergebleven om de rest eens kans te geven te ontkomen. Kori, Lewato en Boke zijn net als wij ontkomen.'
'Hebben jullie iets van Azuke gehoord?'
'Nul. Misschien Lewato, bij het kamp, maar wij niks. Ik acht de kans dat Kori of Boke iets gehoord hebben ook klein.'

Arme Azuke. Ze heeft gedaan wat juist is, maar ons daarbij verlaten? Zo doodzonde. Ik had mijn jeugdvriendin graag nog willen zien.

Hoe hebben die samourai de Feral Ravens überhaupt gevonden?
Het zal toch niet dat datzelfde lek al mijn informatie door heeft gespeeld? En daarbij de locatie van mijn clan?

'We moeten ons opnieuw opbouwen. Daarom plunderen we groepen samourai.'
'Dat begrijp ik. Ik dacht even aan Azuke. Ook aan de Shiverthorn, heb jij ooit van ze gehoord?'
'Nee, waarom dacht je aan hen?'
'Ik was bij hen tijdens mijn reis naar Edo. Bergninja zijn het. Schijnbaar is er een lek bij hen, dat mij verraden heeft. Dat kreeg ik tenminste uit een met de dood bedreigde samourai.'
'Heb je hun over ons verteld?'
'Enkel dat ik bij jullie vandaan kom, maar ik betwijfel eerlijk gezegd of zij jullie hebben doorgespeeld, hun archieven zijn bijzonder leeg als het op ninjazaken aan komt.'
'Apart.'
'Aparter is nog dat ze simpele huurlingen, geen ninja, als bewaking rond hebben lopen.'
'Niet te geloven.'
'Ik was erbij en ik deel die mening.'

Vorox kapt ons gesprek af om zijn ninja een opdracht te geven.
'Zorg eerst dat niemand ontsnapt voordat jullie ze van hun spullen af helpen.'
Daar heb ik iets aan toe te voegen.
'Vooral die daimyo. Als die ontsnapt zorgt hij ervoor dat een vriend van me, wie ik heb beloofd dat die daimyo niet terugkomt, gedood wordt.'

Een vriend is zacht uitgedrukt. Eerder de persoon met wie ik de rest van mijn leven samen door wil brengen.

'Nog andere nieuwtjes, naast een nieuwe vriend?'
Wat heb ik allemaal geleerd sinds mijn vertrek? Twee dingen eigenlijk. Het negatieve eerst maar.
'Zanoci is dood.'
'Hey, ik ben slecht in sentimentele momenten, maar het spijt me voor je verlies.'
Zijn woorden gaan zo over me heen. Ik heb Zanoci's dood al lang geaccepteerd.

'Verder nog iets?'
'Er zit een wolvin in me, die me kan helpen die gedaante aan te nemen. Kijk me alsjeblieft raar aan. Uitleg volgt.'

Ik voel Vorox onder zijn masker grinniken.
'Je hebt de sake met rust gelaten?'
'Ik ben altijd sober.'
'Behalve die keer dat jij een Azuke stomdronken waren, twee jaar geleden.'
'Dat zijn dan weer dingen die jij onthoudt?'
'Speciaal voor dit soort situaties.'

'Ik ga met jullie mee naar het kamp. Daarna terug, mijn vriend helpen en melden dat hij me niet bij de Feral Ravens kan vinden. In ieder geval niet waar ze eerst zaten.'
Vorox vindt dat prima.

Tussen de ninja zitten meer bekenden, maar ik ken Vorox het beste.
Met Pomate, Suki, Keonto en Rateka heb ik nog samen getraind. We zijn toch erg verschillend. Ik kan me het beste vinden met Rateka. Er zijn tijden geweest waarin ik me afvroeg of ik misschien meer in hem zag, maar nu heb ik Iken en dat weet ik zeker.

Nadat we de bewusteloze samourai vastgebonden hebben, alle spullen hebben verzameld en ik heb gecontroleerd of niet toevallig iemand weggeglipt is, beginnen we naar het tijdelijke kamp van de Feral Ravens te reizen. Ik moet de route goed onthouden, anders loop ik Iken straks mis, terwijl ik probeer te vermijden dat hij mij misloopt. Zou dat niet stom zijn?