Ik ga terug naar het vertrek van de daimyo.
'Daimyo, zou ik binnen mogen komen?' 'Uiteraard Suki.'

Ik duw de deur open en ga met benen gekruist voor de daimyo zitten.
'Waarover wilde je het hebben? Ik neem aan dat je het ergens over wilde hebben, nietwaar Suki?'

Waarom gaat hij nou meteen vragen stellen?
'Ehum, ja, klopt. Als we Syl Reshen - en daarbij de gegevens over de belegering van Osaka - willen onderscheppen, wat we willen doen, niet? In dat geval moeten we wellicht met enige spoed vertrekken. Anders lopen we haar nog mis.

'Zoiets had ik ook al bedacht, maar het is goed dat jij het ook ten sprake brengt. Maar denk je niet dat ze ons zal ontwijken?'
'Haar enige optie is de stad ingaan. Als wij de poortdienst overnemen, heeft ze niks door.'
'Ze moet de stad in?'
'U verwacht toch niet dat ze de gegevens eigenhandig in Osaka kan krijgen, of ze in Edo of een van de vele halteplaatsen aan de Tōkaidō achterlaat? Om de gegevens bij Osaka te krijgen, moeten ze in Yokohama op de post.'
'Juist. Logisch. Slim geredeneerd. Ik zal de mannen optrommelen en dan bewegen we ons richting Yokohama. We vertrekken binnen het uur en tegen die tijd halen we jou en je samourai op.'

Hoe klets ik mezelf hier uit? Eigenlijk moet ik Iken hier uit kletsen, zelf moet ik wel mee. Ik zal met een excuus moeten komen om hem hier achter te laten. Iets met zo min mogelijk details. Niet dat ik dat daar niet mee kan komen, maar als je een paragraaf aan details levert, is het niet geloofwaardig meer.
Vraag iemand waar je van vermoedt dat hij liegt eens hoe z'n dag was, een leugenaar zal meestal een heel verhaal geven van hoe z'n dag is verlopen. Niet dat dat garantie levert.

'Ik zou het liever hebben dat mijn samourai hier rust neemt, voordat hij naar huis vertrekt.'
'Hoezo dat?'
'Hij heeft weken gereisd en gezwoegd. Het is tijd voor zijn rustperiode.'
'Dan doen we het zo, jij gaat met ons mee, je samourai rust hier nog even. Tot kort Suki.'

Ik ken zijn naam nog steeds niet. Ach wat, niet dat ik er iets aan heb.
Ik vertrek uit zijn vertrek en vertrek daarbij naar mijn vertrek.
Ik controleer nog eens de inhoud van mijn tas.
Geld heb ik nog zat. Ik geef wel wat mee aan Iken.
Shuriken, aanwezig. Enterhaak, idem. Kleding, ja. Beukelaar, die ga ik onder mijn kleding dragen. Klim- en klimhandschoenen, onwijs handig. Futon, ook handig om mee te nemen.
Ten slotte onderin nog wat voedsel. Niet veel. Hooguit genoeg voor krap twee dagen.

Ik klop op de deur van Ikens kamer. 'Je betaling. Vanwege het feit dat je diensten niet meer nodig zijn op dit moment, reis je zelf terug.' zeg ik terwijl ik een fors bedrag onder de deur door schuif.

En dan nu wachten. Ik ga weer terug naar mijn kamer en ga op het bed zitten. Wat nu? Wachten uiteraard, maar dat wist ik al.
Misschien wil ik wel even trainen.

Ik trek mijn ninjato en maak er een aantal snelle slagen mee. Simpele zwaardslagen echter, verwonden geen gepantserd vijand. Dan heb je iets zwaars nodig. Aan één uiteinde zwaar vooral. Of je moet gaan steken.
Ik vis drie shuriken uit mijn tas. De gaten in het midden hebben meerdere doelen. Massa verlagen. Materiaalkosten verlagen. Ze zijn ook prima voor trainingen.
Ik gooi ze met verschillende snelheid omhoog.
Met twee snelle steken heb ik de eerste twee aan mijn ninjato, maar de derde mist de punt van mijn ninjato. Ik vang hem op met mijn hand, ik wil natuurlijk niet dat hij op de grond valt.
Ik herhaal het wat, maar berg de wapens dan op. Die daimyo kan elk moment binnenvallen en dan wil ik geen shuriken zichtbaar hebben.

Er wordt op de deur geklopt. 'Suki, kom je mee?' 'Kom eraan.'
Ik pak mijn tas en sta op. De deur achter me dicht schuivend verlaat ik de kamer.
'Het is goed dat we vertrekken.' merk ik op. De daimyo knikt. 'Die ninja ontsnapt ons anders helemaal.'

'Ik weet dat het enkel een excuus is om bij je mate te komen. En het ís goed dat we vertrekken, want dan komen we bij onze mate. Geen Iken meer om ons deuk over te maken-.' 'Houd maar op, je raaskalt.' 'Oh nee. Je weet dat ik gelijk heb. Je weet het diep vanbinnen.'
Oh Roxy, hoe fout je zit...
'Ik was ook liever hier gebleven, met Iken, maar ik moet nu weg, die gast wegleiden, zodat hij geen roet in het eten kan gooien en Iken zijn broertje wél kan redden.'
'Ze komen altijd met excuses wanneer ze hun mate ontmoeten.'

Ze gaat nu echt te ver.
'Luister eens, ik weet exact hoe Iken zich voelt, ik weet hoe rot het is, hij heeft nu een kans er iets aan te doen en jij gooit even roet in het eten.'

'Ik houd van hem, geef om hem en ben het beste met hem voort. Dat jij in mij zit betekent dat je je maar even aanpast. Ik ga niet waar ik om geef riskeren te verliezen. En ik geef om die relatie met Iken. En die verlies ik wanneer die gast hier de boel verknalt en Iken komt erachter dat die gast voor mij komt.'

'Ik volg geen regels, nooit gedaan. Jij gaat er niet nu opeens verandering in brengen omdat jij dat wilt, nee, jij moet even snappen dat jij geen macht hebt over de belangrijkste keuzes in mijn leven. En je moet even leren op te houden zo brutaal te zijn. Sloop mijn leven en ik zorg dat dat van jou een hel wordt.'

'Au.'

'Je mag de ironie bij jezelf houden. Je mag al blij zijn dat die daimyo niks heeft gemerkt van dit alles.'