Hoofdstuk 27:

'Op orders van de keizer, laat je zien!'
'Syl. Slecht idee.' 'Dank je opnieuw voor je overbodige informatie.'
Ik haal al mijn werpsterren uit mijn tas en klim hoger de boom in. De naalden prikken continu in mijn ninjapak. Helemaal bovenin kan ik niet komen. De naalden en takken werken daar samen tegen elk wezen dat daar wilt komen. Tenminste, elk wezen dat een huid zo kwetsbaar als die van de mens heeft.

Op het uiteinde van een tak kijk ik naar beneden. Een ietwat gezette man, geklad in een pantser zoals de samurai gebruiken. Hij lijkt alleen te zijn, maar achter hem, een goede twintig meter van hem vandaan staan een aantal samurai met yumi's, lange bogen. Niks wat ik niet aan kan. Ik klim terug naar mijn onderkomen en selecteer de uitrusting die ik mee naar beneden neem. Uiteraard de ninjato. De schede hang ik aan mijn riem in plaats van op mijn rug, wat de gebruikelijk positie is om te reizen, maar het is niet al te makkelijk om een wapen van je rug te trekken. Daarbij maak je jezelf ook een prachtig open doelwit voor elk wapen wat je vijand maar kan gebruiken.

Ik maak verder wat werpsterren vast aan mijn riem en neem er ook een aantal in mijn rechterhand. Terwijl ik de kurasigama weer aan mijn riem hang duw ik wat takken opzij. Ik spring naar beneden. De kap van mijn pak trek ik tijdens de sprong over mij hoofd. Onder de rand door kijk ik de man aan.
'Een ninja hmm?' 'Correct.' 'En ook nog een jonge dame.' 'Correct.' 'Mogelijk ninja Syl?'
De man weet veel. Zal dit dan Osaka zijn? 'Correct.' 'Osaka wacht nog steeds op uw bericht.' 'Ik heb dat bericht. Maar niemand komt de stad binnen.' 'U kunt met ons mee komen. Wij komen de stad in.' 'Prima.'
Zijn ogen glinsteren elke keer wanneer ik een gewenst antwoord geef. Heel apart. 'Laat me even inpakken.' 'Prima.'
Ik gooi mijn kurasigama over de tak heen. Vlug klim ik omhoog.

Wanneer ik na het inpakken terug naar beneden spring, zijn de boogschutters verdriedubbeld. 'Hoezo de extra boogschutters? En hoezo nog steeds met pijl op de boog? En hoe kan u eigenlijk bij zowel de keizer als bij Osaka horen?'
'Ze heeft ons door! Haal haar neer!'
Voor het commando tot de schutter doordringt heb ik al drie werpsterren afgeworpen. Alle drie raak. Nog negen over. Ik laat me op de grond vallen om alle pijlen te ontwijken en spring snel weer op. Met mijn linkerhand trek ik mijn ninjato en met mijn rechterhand trek ik het schouderpantser van mijn schouder af om dat te gebruiken als beukelaar.

(Die kleine schilden zijn dus beukelaars.)

Geen genade nu. Ik steek de punt van de ninjato in de keel van de leider. Reactievermogen nul. Met een simpele trap duw ik zijn lichaam bij me weg. Ik duik naar links en maak daarbij een rol. Wederom de pijlen ontweken. Opnieuw gooi ik drie werpsterren. Nog zes te gaan. Vanaf waar ik sta staan ze precies op een rijtje. Ze zijn hun bogen alweer aan het spannen. Ik ren op ze af. Twee werpsterren. Twee bogen onschadelijk. De string klapt in hun gezichten. Pantser verwisselen met kurasigama. Kurasigama vliegt naar voren en trekt de pijl van een boog af. Meteen verwissel ik wapen en pantser weer.

Twee pijlen missen. De ander ketst tegen mijn pantser af.
Een nette slag en een hoofd rolt op de grond. Met een sprong steek ik de twee punten van het pantser in het volgende gezicht. Een steek en een werpster later is het gevecht afgelopen. Ik aanschouw de nasleep van het gevecht. Een man, ver van de andere twaalf, met van deze afstand, geen zichtbare doodsoorzaak. Zeven samurai, elk met een werpster in het gezicht. Alle hevig gebloed. Nog een met een niet zo zichtbare doodsoorzaak. Een lijk zonder hoofd. Een man met een gezicht dat ook hevig heeft gebloed, maar zonder de werpster.

Ten slotte twee man die nog op de grond liggen te jammeren van de pijn van de string die in hun gezicht klapte. Ik verwijder hun wapens en verzamel mijn werpsterren.
'Ik heb drie vragen. Jullie gaan die vragen beantwoorden en als ik er achter kom dat jullie logen, weet ik jullie te vinden. Dat kun je van me geloven.' 'Oké.' Een weet dat uit te brengen. 'Een. Hoe heet de stad in die richting?' Ik wijs met de ninjato en ga daarbij vervaarlijk dicht langs hun gezicht. 'Doe eens rustig. Geen zin om agressief te zijn. Dat is Edo.' 'Oké. Twee. Hoe wisten jullie dat ik bericht naar Osaka moest sturen?' 'Een informant bij de Shiverthorn ninja.'
Ik ben werkelijk verrast. Een lek bij de Shiverthorn? 'Drie. Is het aanvalsplan op Osaka aangepast sinds de inbraak in de tempel?' 'Ja.' 'Vier. Wat is nu het plan?' 'Je zou drie vragen stellen!' 'Het worden er meer, aangezien je een deel van het verwachte antwoord liet ontbreken.' Ik zet de ninjato op zijn keel.' 'Het wordt eerder. Over een week.' 'Vijf. Wie is het lek bij de Shiverthorn?'

----------------
Cliffhanger. :)
Ill under the Moonlight is weer springlevend! En omdat ik nu geen toetsweek meer heb en tijdelijk niet meer de verplichting van HaLveKat, wordt het lekker veel IutM schrijven, en lezen voor jullie, dus geniet!
Ik ben ook gestopt met kleine spoilers geven in de titels van hoofdstukken. Houdt het iets spannender.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top