Ik sta op het plein te wachten. Kizo staat hier ook al, met de kruik zonnewater en een fles maanwater. 'Je was echt geniaal daar in de arena, niet normaal!' Ik wuif de complimenten af. 'Hij had niet veel sneller moeten zijn, dan was het niet gelukt. Qua kracht was ik zwaar in het nadeel. Enkel mijn beweeglijkheid heeft me daar gered. Zonder mijn klimuitrusting had ik ook niet lang genoeg aan de palen kunnen hangen.'
'Daar komt Pohatu. Tijd voor je afscheid.'
Ik groet Pohatu. 'Welkom, bij mijn demonstratie.' 'Hallo.' Hij is zeker niet geamuseerd. Ik geef hem op zich geen ongelijk. Ik heb de man in een duel voor zijn hele stam/roedel verslagen.
'Brand los.'
'Kizo, heb je ook een kommetje geregeld?' 'Toevallig niet. Ik ben zo terug.'
Kizo spurt weg. De kruik en fles achterlatend.

Met een kleine minuut is hij terug. 'Hier.' De kom landt precies in mijn handen.
Heel voorzichtig giet ik een aantal druppels zonnewater in de kom, waarna ik de kurk weer snel op de kruik stop. Daarna open ik de fles maanwater.
'Wat wil je nu laten zien?' vraagt Pohatu ongeduldig. 'Dit.' zeg ik als ik de kom over Kizo's hoofd leeggooi. Kizo valt al snel op zijn knieën. 'Waarom Syl? Ik dacht dat we vrienden waren!' 'Ik weet van niks. Hier.' Ik giet nu ook de fles maanwater over hem leeg.
'Wat was het nut daarvan?' vraagt Pohatu. 'Dit is, volgens mij, de sleutel tot gaves.' 'Leg uit.' 'Ik ontdekte mijn gave na zonnewater op me te hebben gehad. Een gave ontwikkelt meestal in een week, maar zulke dingen worden versnelt met maanwater, wat ik ook heb gehad voordat ik mijn gave ontdekte. Laat Kizo trouwens behandelen.' 'Ja! Laat mij behandelen!'
'Aha. Weer een voordeel voor ons. Je helpt ons belachelijk veel.' 'Graag gedaan. Over een week weet je zeker of het werkt. Maar ik ben vrij zeker dat het werkt.' 'Dus er is een kans dat ik deze pijn voor niks doorsta?!' 'Ik voelde geen pijn met het zonnewater. Ik werd alleen ziek.' 'Jij sliep ook toen je het aanraakte.'
Afscheid is zwaar, meestal, maar als ik er maar zo snel mogelijk van af ben, is het maar gedaan. 'Ik vertrek nu. Tot weerziens.'
Ik berg mijn spullen die niet in mijn tas zaten op in mijn tas. Inclusief kurasigama, die oorspronkelijk van Pohatu was. 'Ik neem wel de achterdeur, want ik denk dat ik die kant op moet.' 'Welke achterdeur?' 'Daar.' zeg ik als ik op de bergen wijs. 'Ik klim er daar overheen, anders moet ik omlopen.' 'Je weet dat Yokohama die kant op is?' vraagt Kizo terwijl hij 90 graden van het punt waar ik wees, wijst. 'Ik geef je wel een kaart. Hier.'

Ik werp een blik op de kaart en kijk dan op richting de bergen. 'Vaarwel.' zeg ik terwijl ik Kizo nog een knuffel geef. 'Bedankt voor alles Kizo.' 'Geen dank, denk ik. Ik krijg nu toch een gave?'
'Laten we maar hopen dat het geen nutteloze gave wordt!' is het laatste wat ik hem zeg.
Ik loop al richting het punt waar ik de klim wil beginnen als Pohatu me terug roept. 'Syl! Wacht!' 'Hmm?' Ik draai me om. 'Wat is er nog?' 'Ik wil je een uitgebreide ninja-uitrusting geven. Je verdient hem wel.'
Hij spreidt een zak vol spullen uit op de grond. 'Fukiya, pijltjes,  vijzel met stamper, kunai(een soort dolk), extra spullen voor vallen, enterhaak, vijftien meter aan touw en een bansenshukai (inklapbare ladder). Ik wens je veel succes op je reis naar Yokohama.' 'Dank u.'
Ik berg alles snel op in de tas, uitzondering enterhaak, die hang ik aan mijn riem.
Voor de rest is mijn vertrek helemaal stil.

Ik klim het dak van het hoofdgebouw op. Ik klap de spijkers onder mijn schoenen en begin aan de steile klim de berg over. Door de haken en spijkers glijd ik niet weg door losse aarde.
Bovenaan de pas draai ik me een laatste maal om. Ik verlaat nu het gebied van het Shiverthorn pack. Pohatu staat nog steeds op het plein. Onze ogen komen samen. Ik steek mijn hand nog op. Met een shuriken in mijn hand uiteraard, zodat de zon in zijn ogen schijnt. 'Bedankt.' fluister ik.
Hij heeft het denk ik wel gehoord.
Tijd voor de afdaling.

---------------
Vertrek zat er uiteindelijk aan te komen. Hadden jullie door wat Syl door had en zo graag wilde laten zien?
Het wordt zeker gewaardeerd als je als lezer een stem achterlaat, ook probeer ik alle reacties te lezen. Dus als je iets wil vragen, ga je gang!
Ten slotte, als jullie het willen, jullie zijn welkom om dit boek met iedereen die je kent te delen.