'Jij kan binnenkomen, niemand anders.' 'Ze heeft nieuws voor ons, belangrijk nieuws. Daarnaast, ze is een ninja en heeft medicatie nodig.' 'Orders van de Elder, niemand anders komt binnen.'
Wel, dat was niet de beste manier om wakker te worden. Blijkbaar ben ik in slaap gevallen terwijl Kizo me droeg.
Ik neem de omgeving in me op. Kizo staat naast me. Verder zit ik in een grot. Er valt nog wel zwak zonlicht naar binnen, maar het is vrij donker. Er is echt verder niks in de grot.

'Hey beste stem.' roep ik. 'Dan neem ik mijn zonnewater wel weer mee.' 'Wat Kizo?! Ze heeft zonnewater? Waar heeft ze dat gevonden? Wat bedoelt ze met háár zonnewater? Is ze een Motrook? Die waren toch allemaal dood?' vraagt de stem uit de rotswand. Nu weet ik dus waar die aso zit die mij niet binnen wil laten.
'Mooie zet Syl.' Zegt Roxy me terwijl Kizo alles uit probeert te leggen. 'Dank je.'
Ik trek een spijker uit de zak en werp hem in de richting van de stem. Met een zware 'pof' steekt die in het zachte gesteente.

Mijn zicht wordt wazig en na de kortste keren zie ik helemaal niks meer. 'Kizo, ik zie nog geen hand voor ogen. Wat heeft die vlerk met mijn ogen gedaan?' 'Voor zover ik weet niks. Voel je je wel goed?'
Ik zwaai mijn armen de lucht in. 'Wat denk je? Ik zeg dat ik niks zie. Hoe denk je dat ik me voel?' 'Natuurlijk, stom van me, hier, neem wat maanwater.'
Ik voel een fles op me af komen. Door de lucht, dat is. Ninja-instinct is best wel erg nuttig. Ik vang de fles op en draai de kurk eraf. 'Volgende keer, Kizo, geef zo'n ding aan, best moeilijk een fles te vangen als je niks ziet.' Ik zet de fles aan mijn lippen en de vloeistof vloeit mijn keel binnen. Bittere smaak, jakkes.

Mijn zicht wordt weer scherper, maar begint hevig te flikkeren. Een minuut lang heb ik last van koppijn, maar daarna kan ik mijn ogen fatsoenlijk openen. Alles om me heen is nu groen getint. Ook veel lichter.
Ik trek nog een spijker uit de zak en werp nu op het gaatje net boven de vorige spijker. Een hoop gevloek komt van de andere kant. 'Ik had hem ook met de scherpe kant voor kunnen gooien.'
'Oké, ouch, jullie mogen beide naar binnen.' zegt hij uiteindelijk. 'Fakkel bevindt zich aan de rechterwand. Niet dat Kizo die nodig heeft, maar die nieuwe misschien wel.' Hij kan duidelijk een grijns niet onderdrukken. 'Niet nodig.' zeg ik terwijl ik mijn bagage oppak. 'Alles is prachtig groen en licht getint voor mijn ogen. Zo zag ik ook het gat waar ik de spijker doorheen moest werpen.' Mijn beurt om te grijnzen.

Kizo kijkt me even heel raar aan. Dan pakt hij toch maar zijn spullen op en loopt achter me aan de gang in die zojuist is geopend. 'Wat is er Kizo?' vraag ik als we door de opening lopen. 'Waarom ben je zo verbaasd? Ik weet het, alles met een groene tint zien is ook niet altijd even leuk, maar je hoeft me niet zo glazig aan te kijken.'
Er komt geen antwoord van hem dus ik ga midden in de gang stilstaan. Kizo botst tegen me op. 'Vertel me Kizo, wat is er? Je krijgt tien seconden om te beginnen.'

Daarna draai ik om hem heen en ga in een rechte lijn op de deurwachter af. Met een grote grijns op mijn gezicht trap ik tegen zijn schenen, waardoor hij op de grond valt. 'Je bent niet grappig.' zeg ik hem alleen maar. Ik loop achteruit terug naar Kizo. Ik tik hem even op de schouder. 'Hey, al nagedacht hoe je ging beginnen met die uitleg?' 'Eigenlijk niet.'
Oh, hoe geneigd ik me nu voel om hem een trap te verkopen. 'Doe maar gewoon.' Maar ik houd me in omdat hij toch weer met een zin begint. 'Ik denk dat dat groene zicht van jou een gave was. Nachtzicht. Er zijn vast wel documenten over te vinden.'
'Gemiste kans meid.'
'Ach houd je mond.'
'En waarom was dat speciaal?' vraag ik hem. 'Nou.. Samen met het zonnewater, verdwenen de gaves toen de Motroken uitgemoord waren.'

----------
Yeah! Weer een nieuw hoofdstukje! Ik wil alle lezers bedanken voor het lezen. 'Duh.' Maar dit boek is in zo'n korte tijd van onder de 60 views tot over de 210 gegaan!
Wat vinden jullie van de Motroken? En de gaves?
Lees, enjoy, stem, share, comment!