'Zonnewater? Wat voor blond spoor is dat nou weer?' roep ik uit. Kizo doet zijn mond open, krijgt er een lettergreep uit, - dat - maar besluit daarna zijn mond te houden.

Hij heeft me nog niet neergezet. 'Hey, zijn we der al?' vraagt hij. 'Hier naar rechts en dan stilstaan.' antwoord ik daarop. Ik snap niet dat ik dat nog weet. In ieder geval, Kizo zet een paar passen naar rechts en zet me dan neer op een rots. 'Dus.. Hier heb je in gelegen?' vraagt hij. Hij mompelt er ook nog wat achteraan, maar zelfs ik, met mijn ninja-instinct en weerwolfzintuigen kan het niet verstaan. 'Ja, hier was het.' antwoord ik. Ik zwaai mijn armen rond en roep erbij uit: 'Anders had ik je hier niet naartoe geleid. Dat snap je toch wel?' 'Ook goedemorgen Syl.' 'Ik zei helemaal geen -. Wacht, je probeert sarcastisch te doen, niet waar?' 'Probeert?!' 'Probeert ja, met echt sarcasme moet je geboren zijn of je moet het leren van de beste. Ik dus, voor als je het niet begreep.'

'Laat maar. Heb je iets waar je vocht in kan plaatsen? En heb je toevallig een kaart?' vraagt hij. 'Een, misschien. Twee, hoe kom ik aan een kaart van een gebied waar ik nooit te nimmer ben geweest?' 'Heb je nou gewoon een vochtcontainer?' 'Hier.' roep ik hem toe terwijl ik een aardewerken fles naar hem toewerp. 'Dank je.'
Daarna mompelt hij iets, maar dit keer heb ik het echt wel verstaan. 'Wat?!' roep ik uit. 'Ik loop het risico dat mijn mooie fles uit elkaar valt?! Wat was je er van plan in te doen? Bijtend gif?' 'Zonnewater.'

Hij besluit de conversatie daarmee en vult mijn fles met het water uit de poel, zonder ook maar in de buurt van aanraking te komen. In zekere zin ben ik geneigd hem er zo in te duwen, maar als het echt zonnewater is, dan raak ik mijn gids kwijt, als het zo slecht is als Kizo doet blijken.

Kizo duwt een grote stenen kurk op mijn fles en zegt dat we weer gaan. 'En zulke kurken heb je wel standaard bij je en een fles niet?' vraag ik hem. 'Goed geconcludeerd.' 'Voordat je me weer optilt -' zeg ik en ik gebaar er ook bij dat hij even niet in de buurt moet komen. '- Wil ik dat je me uitlegt wat zonnewater is en waarom het zo gevaarlijk en/of belangrijk is.' vervolg ik. 'We vertrekken niet voordat ik antwoord krijg.'

Hij zucht en gaat zitten. 'Waar begin ik?' vraagt hij zichzelf. 'Ik stel voor, dat je begint bij het begin. Wat ís zonnewater?' 'Ehm.... Tja.. Ken je maanwater?' 'De enige rede dat ik Roxy ken.' 'Oké, dat helpt. Het verhaal gaat zo: Toen de zon en de maan zorgden voor leven op de aarde, schiepen ze twee "ziektes" die zich hebben geëvolueerd tot de weerwolven en de Motroken. Motroken waren in alles superieur aan weerwolven en andere wezens van de nacht vanwege de enorme kracht van de zon. De enige rede dat weerwolven niet zijn uitgestorven komt doordat het maanwater giftig is voor Motroken en zo is zonnewater giftig voor weerwolven en tot een zekere hoeveelheid, vampiers. In het jaar 233 stond de maan zo dichtbij de aarde dat de weerwolven de vampiers op Aarde terug hebben kunnen brengen tot een minimum. Daarna zouden alle Motroken ook zijn uitgemoord, waarna al het zonnewater van de Aarde is verdwenen. Het zonne- en maanwater is een soort sleutel tussen Motroken en de zon en tussen weerwolven en de maan.' 'En wat zijn Motroken precies?' 'Eigenlijk net weerwolven, alleen ze zijn overdag op hun sterkst en veranderen in een soort kruising tussen een hert en een alligator.' 'En waarom was zonnewater ook alweer zo belangrijk?' 'Dat betekent dus dat er nog Motroken levend zijn! Die gasten zijn gevaarlijk, geloof me, ik heb er van gehoord, van de dingen die ze kunnen. Daarnaast, de grootste vampierclan van de wereld zit in Osaka. Als we, als weerwolven, het zonnewater tegen de vampiers kunnen gebruiken, zal de nacht van ons zijn en de maan nog langer aan de hemel staan.' 'Emh... weet je nog dat ik naar Yokohama moest gaan?' 'Ja, hoezo?' 'Nou, ik moest vandaar bericht sturen naar Osaka, over hoe het leger van onder andere Edo hen aan ging vallen. Dat zal zeker nu niet mogen verstuurd, nu die vampiers er zitten?'
Kizo springt helemaal op. 'Wat!? Dat is geweldig nieuws! Ze verwachten nog bericht?'

Hij tilt mij en onze spullen op en begint meteen weer te rennen. 'Kizo, waarom ben je zo blij met het bericht dat ik een bericht naar Osaka moet sturen over hoe ze hun verdediging moeten verbeteren en wanneer ze een aanval kunnen verwachten? Ik kan veel gedachtegangen raden en doorboren, maar dit slaat nergens op. Echt niet.'
'We brengen je direct naar mijn dorp, oké? De oudste moet van dit nieuws horen!' schreeuwt, om boven de wind uit te komen, hij nog naar me voordat we aan een dodelijk stille rentocht beginnen.

----------
Oké, dit kwam een beetje van het schema af, maar ik was maandag al begonnen aan het hoofdstuk en dit en het vorige zou eigenlijk een hoofdstuk worden. Ik heb ze uiteindelijk toch maar opgesplitst en op de dag voor en na de dag dat eigenlijk hoofdstuk 11 had moeten worden geplaatst.
Lees, enjoy, stem, share, comment!