[Hera's POV]

Tinali ni Yoongi yung jacket niya sa bewang ko habang nakaback hug sa akin. Di ko alam kung anong kaulolan ang trip niya at nakajacket siya sa mainit na panahon.

Humiwalay din naman siya kaagad pagkatapos.

"OY! HOKAGE KA AH! GALAWANG BREEZY! BA'T MO AKO NIYAKAP?! BA'T MO BINIGAY SA AKIN JACKET MO?! ANONG GAGAWIN KO DITO?! CRUSH MO AKO NOH?! DI KO NAMAN KASALANAN NA ANG GANDA KO MASYADO AT ISA KA SA MGA NAGKAGUSTO SA AKIN!" Sigaw ko sa kanya.

"Huwaw Hera. Ano kinain mo kanina? Aircon? Ang hangin eh. ISANG MIN YOONGI, MAGKAKAGUSTO SAYO? HAHAHA! ASA KA."

"Oh talaga tol? Paliwanag mo nga kung bakit mo ako niyakap kanina? Hokage ka talaga noh? Kingina mo."

"Oh tapos ka na magsalita? Magpalit ka na ng napkin." Sabi niya. Napkin? Anong pinag--teka langhiya.

"May tagos ba ako?" Bulong ko sa kanya.

"OO MAY TAGOS KA HERA!" Sigaw niya kaya napatingin lahat ng tao sa akin.

"KINGINA MO!" Sigaw ko pabalik sa kanya at tumakbo sa malapit na cr.

"Walang anuman!" Rinig kong sabi niya.

Pero teka. Ba't alam niyang kailangan ko magpalit? Ba't may alam siya tungkol sa napkin? OMG! NAKARANAS NA BA SIYA?!

Nang matapos na ako mag-ayos sa lahat-lahat, pumunta na ako sa klase ko. Nakita ko nanaman si Yoongi.

"S-salamat." Sabi ko sa kanya sabay abot ng jacket niya. Nagpalit na rin ako ng pantalom.

"Sayo muna yan. Baka may dugo yang jacket ko eh. Kadiri."

"Grabe ka! Wala yang dugo! Ang arte neto! Binabalik ko na nga jacket mo sayo eh! Thank you!" Tinitigan naman niya ako. Tanginang titig yan, nakakatunaw.

"Sayo muna nga yan. Nakashorts ka kaya ngayon. So gusto mong pinagtitingnan nila yang legs mo?"

Nag-aalala ba siya sa akin?

"A-ano naman kung makita nila yung legs ko?" Tanong ko.

"Wala lang. Naaawa lang ako sa makakakita. Sakit sa mata eh." Langhiya talaga ng lalaking ito.

"YAN! SAYO NA YANG JACKET MO! TITIGAN MO ITONG LEGS KO HANGGANG SUMAKIT YANG MATA MO AT MABULAG KA! KINGINA MO TALAGA MIN YOONGI!" Sigaw ko sa kanya at binato yung jacket niya sa kanya.

"Yieeee!" Sigaw ng klase na napansin ko na nakatingin sa amin.

"ANONG TINITINGIN-TINGIN NIYO DIYAN?! MANAHIMIK NGA KAYO! ARGH!" Sigaw ko sa kanila. Tumawa sila nang mahina at bumalik na sa pinagkaka-abalahan nila.

Nang may free time ako, pumunta ako sa ilalim ng puno at doon kinain yung tinapay na gawa ng tita ko para sa akin. Wala rin naman akong mabibili sa cafeteria ng school kasi nga poor kid lang ako. Kung makatinda sila dito, feeling nila nasa private school sila kaimbyerna.

Habang kumakain, bigla nalang akong may narinig na humhilik. Tumingin ako sa paligid ko pero wala akong nakita. Puta, saan galing yun?!

Hanggang sa napatingin ako sa taas ng puno. ANONG GINAGAWA NIYA DIYAN SA TAAS?!

"MIN YOONGI! IKAW BA YAN?" Tanong ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin. Kumuha ako ng notebook at binato sa kanya hanggang sa bumangon siya at pinakyu ako.

"Hanggang dito, nahanap mo ako?!" Reklamo niya.

"Anong ginagawa mo diyan sa puno? Sabagay, unggoy ka naman. Magilagid na unggoy nga lang."

"Malamang tinataguan ka! Pero kingina, sasaeng ba kita?! Paano mo ako nahanap dito?! Umamin ka Hera, may pagnanasa ka ba sa akin?!" Sunod-sunod niyang sabi na tila nagrarap na siya dahil sa bilis ng pagkabigkas niya ng mga salita.

"Para kang gilagid mo, makapal. Kingina mo." Sabi ko at umalis na. Kailangan kong makalayo sa kanya. Masaya siyang kasama pero laging may masamang nangyayari sa akin kapag nandiyan siya.

[Jieun's POV] (Kumuha na ng tissue si otor)

From: Yoongi
güD m04N!nq p0H bH0cxZ. 47@rM c74K k4 b@H?? k$1 iK4ü 4Nq d4H17@N küNq bK1+ 4k0H n4q1q1$N9 4r@w(2x)
-bH0cxZ $w43993r

(Trans: gud moaning poh bhocxz. Alarm clak ka bah?? Ksi ikau ang dahilan kung bkit akoh nagigising araw(2x)
-bhocxz swaegger)

A smile crept on my face after reading his message. Sinend niya ito kanina pero ngayon ko lang nabasa. Oo, mahirap basahin yung mga text niya pera natututo naman ako habang tumatagal.

I didn't reply to his message because I don't even know where he is. Maybe he is in his class, I don't want to disturb him. I don't want to cause him any trouble anyway.

As soon as my classes are over, lumabas na ako at inantay si Yoongi. Ever since he told me that he will court me, palagi na siyang pumupunta dito para sunduin ako. Minsan pupunta siya sa bahay ko na may dalang bulaklak. I like his efforts.

"Yoongi-ah!" I called him as soon I saw him. He suddenly flashed his gummy smile.

"Swag." He said.

"Gilagid mo." Sabi ko at tumawa. I do speak fluent in Tagalog but I prefer English because it is my mother tongue. When it comes to Yoongi, I always try to speak in Tagalog so he can understand me. Pero nakakatawa siya kapag sinusubukan niyang mag-english.

"Buti pa yung gilagid ko, pinapansin mo. Ako kaya, kailan?" Sabi niya.

"Dami mong alam, Yoongi."

"Talaga? Ba't kapag kasama kita, lagi kong nakakalimutan ang mga sasabihin ko?" Banat niya. And again, he successfully made me smile like an idiot.

"Iuwi mo nalang ako sa amin, mas mabuti pa." Sabi ko at ngumiti lang siya.

Another thing I like about Yoongi is that he always let me experience how to commute. I never rode a jeepney before because my parents won't let me. They always say that we have a bloody car and I should use that but I refuse.

"Thank you ulit Yoongi." Sabi ko sabay ngiti sa kanya.

"Uhm, Jieun. Pwedeng ano..."

"Ano?"

"Tangina, paano ko ba sasabihin ito?!" I heard him whispered. "Uhm, pwede ba tayong magdate?"

Ngumiti naman ako sa sinabi niya. "Yes. I would love that." Sagot ko.

"Sabi ko nga ayaw mo. Tanggap ko na--teka ano sabi mo??"

"Oo nga, payag ako."

"YES! TANGINA! SALAMAT JIEUN!" Sabi niya at niyakap niya ako bigla pero humiwalay kaagad siya. "Bukas, pwede ka ba?"

"Yeah."

"Sige bukas. 4:00 ng hapon. Susunduin kita. Sa Italian resturant tayo." Sabi niya at umalis.

Did he just invited me to go with him in a fancy date? I didn't expect that from him. Min Yoongi is a man full of surprises. He got swag.

***

Correct me kung may mali sa grammar ko haha. Thank you!