"Ireumeun Jungkook, seukeireun jeonguk!" Napamulat nalang ako ng mata ko nang marinig ko na nagrarap si Taehyung sa gilid ko.

"Puta, sino nagpapasok sayo dito?! Anong oras na?!" Tanong ko.

"10:60 na ng gabi hyung. Saka sa bintana ako dumaan. Sarado kasi yung pinto hehe."

Gabi? Diba hapon yun nung kumain kami ng street foods ni Hera sa labas. Tapos biglang dumating si Jieun.

Teka. PANAGINIP LANG YUN?!

"Ba't ka nandito?!" Tanong ko.

"Ang lambot kasi ng kama ko hyung, gusto ko naman maranasan yung matigas hehe."

"Nandito ka ba para ipamukha sa akin na di kami mayaman? Pakyu Tete."

"BASTOS KA HYUNG! ANONG TETE?!" Gulat na tanong niya at pinaghahampas ako sa mukha. Kingina neto, parang bata kung umasta.

"Pangalan mo yun, gago!"

"Akala ko ba Taehyung pangalan ko?!"

"Nickname mo yun."

"Ay weh?"

"Kingina neto. Umuwi ka na!" Sabi ko pero nagmamatigas siya. Nagmamatigas na tete hehehe.

"Taehyung, anong kulay pala ng damit na pinahiram mo sa akin?" Tanong ko.

"May pinahiram akong damit?"

"Gusto mo ba palabasin kita sa pamamahay ko?"

"Sabi ko nga yung kulay black hehe."

"Ito na nga pala yun." Sabi ko sabay abot sa kanya yung damit. "Nilabhan ko nang mabuti yan."

"Bakit kulay puti?"

"Sa sobrang dumi ng damit mo, naging kulay itim na. Puti talaga kulay niyan."

"Talaga hyung? Salamat hyung!" Sabi ni Taehyung at niyakap ako. Sa kwarto ko siya natulog kaya pumunta ako sa sala at doon napagdesidsyunan matulog.

Kinabukasan, sabay na kaming pumasok ni Taehyung. Nakita naman namin na wala sa tambayan yung tropa. Sakto naman na nakatanggap ako ng text.

From: N@m?Ün n9 b0H4ii n1 ?1n
nand2 ako sa may tle lab titig lang ako kay my luv #gm #kim_namjoon

Agad naman kaming pumunta ni Taehyung sa TLE lab at nakita namin sila na malapit sa may kalan.

"Hello mga putangina." Bati ko.

"Hello gago." Bati ni Jungkook at nagbrofist kami.

"Ba't kayo nandito?" Tanong ni Taehyung.

"Basta." Sagot ni Namjoon.

"OY OKAY NA YUNG STOVE!" Sigaw ni Jimin. "PWEDE NA NATIN BUKSAN!"

"Akin na yung phone ko, i-play natin yung kanta ng Bangchicser Hash5dan. Yung Fire." Sabi ni Hoseok at pinlay yung music. Binuksan naman ni Jin yung kalan.

"FIRRREEEEEE~" Kanta nila. Tangina ano nangyayari?

"Hyung! Sama ka na sa amin!" Sabi ni Jimin na tuwang-tuwa kasi yakap siya ni Jungkook sa likod. Magsama sila, tss.

"MAG-TWERK KA NALANG ULIT!" Sigaw ni Hoseok at nagtawanan kaming lahat.

Nag-ingay kaming lahat sa loob hanggang sa mahuli kami ng isang teacher at pinapunta kami sa principal's office.

Nang matapos ang pagsesermon sa amin na tinulugan ko lang, pumunta na kami sa klase namin. At katulad dati, tutulugan ko lang din naman mga yun pero peste si Hera. Lagi nalang ako dinidistorbo.

Dahil di ko trip pumasok ngayon, pumunta ako sa likuran at tumalon sa bakod para makalabas ng kulungan este ng eskwelahan hehe.

To: bH0cxZ ?13üN $w3g n9 b0H4ii q0h
aL4m q0H n4 b0b0 aq0H!! 4n9 b0b0-0 n9 b0H4ii m0h
.
.
.
h1, sÜNd0 k1+4 L8t3r :*

(Trans: To: Bhocxz Jieun sweg ng bohaii qoh
Alam ko na bobo ako. Ang bobo-o ng bohaii moh
.
.

Hi, sundo kita l8ter)

[Jieun's POV]

I was in my class when I received a text from Yoongi. As always, another smile was planted on my face until I remember what my mother said to me few days ago.

"Hi mom!" Sabi ko kay mommy pagkauwi ko sa bahay.

"You're late. Again. Saan ka galing?" Tanong niya sa akin.

"I went out with a friend."

"Sinong friend?"

"Yoongi."

"Who the hell is Yoongi? He's a guy, right?"

"Yeah, he is. Tinulungan niya ako dati sa isang magnanakaw."

"I'm thankful for him for saving you from a thief but for goodness sake! Stay away from him. He's a bad influence. I guess he's not from a wealthy family." Nalungkot kaagad ako sa sinabi niya.

"But mom, he's not a bad influence! And in fact, he always makes me smile. What's bad about that?"

"Let me clarify things for you. May driver tayo at binabayaran natin siya para ihatid at sunduin tayo. Pangalawa, mas late ka nang umuuwi. Delikado na diyan sa labas kapag gabi na! Especially for you because you're a girl! Tapos umuuwi ka nang hindi kasama yung mga bodyguards natin! Come on, Jieun. You're a Choi. You're not just an ordinary girl that can go to the streets alone with a guy that she barely know."

"Mom, I told you, Yoongi is a nice guy!"

"Then let me meet the guy."

Alam ko ang magiging reaction ni mommy once makita niya si Yoongi. She will not like him.

I like Yoongi. Not as friend, but more than that. Gusto ko siyang sagutin pero natatakot ako. Natatakot ako sa maaaring gawin ng mga magulang ko.
I don't like the idea of being seperated from the guy that I like just because he's not from a wealthy family like me.

I do accept Yoongi as himself. To be honest, ayoko siya magbago. Yung ugali niya ang isa sa mga dahilan kung bakit ko siya nagustuhan pabalik.

Pero gusto ko siya tanggapin ng magulang ko. Kailangan kong baguhin nang konti ang pagkajeje niya. I need to change Min Yoongi.

To: Min Yoongi
Wag mo na ako sunduin. Pero gusto ko sana mag-usap tayo mamaya. May mahalaga sana akong sasabihin sa iyo.

Pagkasend ng text ko, sakto naman na may natanggap din akong text. Akala ko kay Yoongi pero di pala.

From: Mom
I want you to meet someone later. He's a guy from our company's friend. He is a Kim.