Helene

Ik werd gek van die gozer.

'Lukt het?' vroeg hij. Ik antwoordde met een vraag: 'Wat doe je hier?' 'Zwemmen.' antwoordde Edward. Ik fronste en keek hem aan. 'Merk ik.' zei ik droog.

Ik dreef Sera aan en stapte met Sera langs Edward. Hij draaide zijn paard en ging naast mij stappen. Ik rolde mijn ogen en keek hem aan. 'Wat moet je?' vroeg ik en keek hem ongeïnteresseerd aan. Hij zei niks dus dreef ik Sera aan en draafde weg. Edward volgde en zei: 'Waarom gaan we niet praten?' Ik keek hem met mijn Moet-dat? blik aan en hij ging verder alsof ik hem die blik niet had gegeven: 'Leren we elkaar gelijk beter kennen.' 'Liever niet, ik reis toch liever alleen.' zei ik en dreef Sera wat meer aan. Ook Edward ging wat harder draven.

'Waarom niet? Je hebt toch niks te doen.' zei hij en keek me aan. Ik keek hem aan. 'Laat me met rust.' zei ik en dreef Sera wat meer aan. 'Ik laat je niet met rust, totdat ik je wat beter ken.' zei hij en dreef zijn paard ook wat meer aan. Ik begon steeds geïrriteerder te worden en galoppeerde dus maar aan om van hem af te zijn. Edward kwam weer naast me galopperen. 'Mij raak je niet kwijt, lieverd. ' zei hij en glimlachte charmant. Hij zag er echt sexy uit zo galopperend uit op een prachtig zwart paard...

Ho Helene, koppie erbij houden; je moet zien weg te komen bij die gast. 'O wacht maar, ik raak je echt wel kwijt.' zei ik ondeugend en glimlachte. 'En ik ben echt geen lieverd.' voegde ik eraan toe met een valse glimlach. Ik dreef Sera aan, gelijk ging ze ervandoor in volle galop. Edward kwam naast me galopperen. 'Met dat boerenpaard van je raak je me echt niet kwijt.' zei hij en keek me aan met een Dat-lukt-je-nooit blik. 'Let maar op, het lukt me wel.' mompelde ik en spoorde Sera nog meer aan.

En toen ging het echt hard.

Ik zag dat Edward's paard het bijna niet meer bijhield. Ik spoorde Sera nog meer aan. Ik keek achterom; Edward keek me stomverbaasd aan en zijn mond stond een stukje open. Ik galoppeerde zo enkele minuten door het bos en galoppeerde daarna weer terug naar de Heilige Poel.

Daar stond Edward met zijn uitgeputte zwarte paard. 'Ik zei het toch.' zei ik lachend en hield halt naast Edward.

'Dat is absoluut geen boerenpaard.' zei hij en hij keek me ontzet aan.

Ik lachte. 'Wedstrijdje?' vroeg ik. 'Nee, Jack is uitgeput.' antwoordde hij en klopte Jack op zijn schouder. Ik steeg af. 'Sera is nog lang niet moe, wil je op haar rijden?' vroeg ik en aaide Sera over haar neus. Edward keek naar Sera en schudde zijn hoofd. 'Dan niet.' mompelde ik en steeg weer op. 'Ik ben weg, zeg maar tegen Tobias dat ik niet terug kom vanavond.' riep ik nog voordat ik in volle galop ervandoor ging. Ik lachte terwijl ik in volle galop met Sera door het bos reed. Dit is pas genieten, dit is

vrijheid.

Edward

Ik hoorde haar betoverende lach door het bos. Ze had een mooie lach: zuiver, vrolijk en lief. Ik moest haar gewoon hebben, ze was zo mooi, zo lief, zo jong en zo vol van het leven. Ze hield overduidelijk van reizen en was avontuurlijk. De vrouw die ik zocht. Nadat mijn geliefde was overleden had ik alleen nog maar één-dag-relaties gehad. Of beter gezegd: één-nacht-relaties.

Ik zuchtte. Ze was zo mooi, dat gouden haar, die ogen als het frisse gras en haar lijf. Echt, ik moest haar hebben. Maar waarom wilde ze mij niet? Ik ben gewoon ongelofelijk sexy en knap. Iedere vrouw weet dat, maar waarom valt ze niet voor mij en mijn charmes? Met die kus had ze zo, zo, zo verliefd geleken. Volkomen in mijn macht, maar nu. Ze wilde niks met mij te maken hebben.

Ik schopte een steentje het water in en balde mijn vuisten. Nondeju, ik moet d'r hebben! Ik keek woedend en een beetje opgewonden naar Jack. 'Hup luilak, we gaan achter haar aan.' zei ik tegen hem en steeg op. Ik spoorde hem aan en we galoppeerden in volle vaart weg.

Ik moest haar inhalen. Ik moest haar hebben.

Ik dreef Jack nog meer aan en ik hoorde hem hijgen. Jack haalde zwaar adem maar galoppeerde gewoon door. Hij hield van racen, en van mij. Hij zou voor mij door het vuur gaan.

Ik hoorde voor me een verrukte gil en daarna gelach. Voor me galoppeerde Lucy op haar paard (volgens mij heette dat paard Sira of zo). Ik ging naast Lucy galopperen. 'Je laat me ook nooit met rust, hè?' zuchtte ze hoofdschuddend. 'Inderdaad.' antwoordde ik. Ze hield haar paard in zodat ze stil stond. Ik hield Jack ook in en keek ging tegenover haar staan.

'Het vragenuurtje begint.' zei ik en Lucy rolde met haar ogen, maar ze scheen het niet erg te vinden. 'Vraag één, waar kom je vandaan?' vroeg ik.

'Gaat je niks aan.'

'Hoe oud ben je?'

'Eenentwintig.'

'Waar hou je van?'

'Reizen en paardrijden.'

'Waarom ben je niet bij je ouders?'

'Tradities.'

'Waar val je op?'

'Eten.'

'Ben je nog maagd?'

'Ja, wát?!' antwoordde ze verbaasd. 'Waar slaat dat nou op?' vroeg ze. 'Hé, ik stel hier de vragen.' zei ik verontschuldigend. Ze draaide haar paard om en reed weg. 'Waar ga je naartoe?' vroeg ik verbaasd. 'Weg van jou!' antwoordde ze een beetje kwaad.

'En ik val op eerlijke en lieve mannen!' riep ze nog voordat ze weg galoppeerde.

Nou Edward, prima gedaan. Je bent niet echt veel te weten gekomen wat je kan gebruiken om haar te versieren en ze haat je. Oh ja, de kans is groot dat ze je gaat negeren en ontlopen. Goed gedaan.

Helene

Ik was kwaad op hem. Waarom vroeg hij zoiets? Hij was toch niet verliefd op me, of wel? Rare man, die Edward Goldway. Ik denk dat ik hem maar moet gaan negeren.

Ik galoppeerde het bos uit en kwam aan bij een grote, open en kale vlakte. Ik keek naar de zon.

Zo laag al?! Ik moest maar gauw een goede plek vinden om te slapen. Ik keek om me heen. Het gras was te hoog om in te slapen. Te veel kans dat er ongewenste dieren zoals slangen hier rond slopen.

Ik galoppeerde met Sera verder totdat ik bij een verlaten schuur aankwam. Ik keek om me heen. Ik zag alleen maar gras, en hier in het midden stond gewoon een schuur. Wauw, echt wauw.

Ik steeg af en begon de schuur te inspecteren. Veilig verklaard. Ik zette Sera binnen en gooide het bedorven hooi naar buiten. Ik hoorde gepiep en een aantal ratten schoten langs mijn benen heen.

Ik legde midden in de schuur mijn deken en kussen neer. Ik haalde uit mijn tassen eten, hooi en kleding. Ik kleedde me om, at mijn eten op en gaf Sera eten nadat ik haar had afgezadeld. Ik sloot de schuurdeuren en controleerde dat er geen maanlicht of dieren naar binnen konden komen.

Ik zuchtte en keek naar Sera. Ik klopte haar op de schouder en fluisterde: 'Lekker gaan slapen, al die zorgen wegdromen en morgen is er weer een nieuwe dag. We vechten er ons wel doorheen, zoals altijd, toch?' Sera keek me aan en had een trouwe blik in haar ogen. Ik klopte liefdevol haar op de schouder en ging liggen.

Ik maakte het mezelf gemakkelijk en sloot mijn ogen. We vechten ons er wel doorheen. Dat lukt ons wel, zoals altijd. Wij zijn de overlevenden. En ik zal de eerste zijn die niet toegeeft aan de charmes van Edward. Hopelijk.

Ik viel onrustig in slaap en werd meerdere malen gillend en bezweet wakker. En elke keer had ik dezelfde nachtmerrie: dat ik verliefd werd en Edward erachter kwam.

En dat hij me verraadde en ik werd verbrand.

Hey,

een normaal stukje dit keer. Ik heb niet echt iets te vertellen, maar wie moet ik toch in de cast zetten voor onze hoofdpersonen? Please zeg dat hier in de comments en wauw! 70 reads! Ga zo door!

Wie o wie?

-Helene/Lucy

-Kapitein Edward Goldway

-Tobias

Groetjes

-GyongyP