A/N Rowan appte met "hoe is je dag?" en ik denk maar niet dat ik vertel dat ik mijn tijd heb besteed om hem belachelijk te maken in een wattpadboek.

Rowan woont niet dichtbij. We moeten twee uurtjes reizen om elkaar te zien. Als we elkaar dan een keer zien, gaan we meestal gewoon bij iemand thuis chillen. Ja, ik heb in zijn slaapkamer gehangen, maar er is niks gebeurd. Er waren wel momenten. Maar die gingen meestal weer weg. Die ene keer dat hij mijn bril af deed en dicht naar me toe kwam alleen maar om te zeggen "kijk ik kan een gek bek trekken". Of toen ik naar hem toe kwam met mijn armen om zijn nek geslagen en hij tegen mijn neus aan tikte. Hij zei wel "je hebt een leuk neusje" achteraan, maar daar heb ik helemaal niks aan. Kut Rowan. Het waren momenten, maar ook weer helemaal niet.

Meestal praten we via whatsapp. Eigenlijk praten we over van alles en nog wat, maar dat moment praatte we best veel over mijn dromen. Ik gaf namelijk toe dat ik over hem droomde. Niet die zoen-droom. Dat was mijn geheim. Wel andere dromen waar hij in voorkwam.

Ik weet niet wat mijn doel hier was. Rowan weet dat al mijn dromen gekke moralen hebben over mijn onderbewustzijn. Dus basically vertelde ik hem dat mijn onderbewustzijn gewoon vaak met hem bezig was. Ik bedoel, was ook zo, maar ik hoefde het niet zo te gaan delen.

Dus ik vertelde hem dat ik had gedroomd dat hij boos op me werd. Dat was echt een rare droom. Rowan heb ik nog nooit boos gezien. Geïrriteerd wel. Niet boos. De reden dat hij boos was, was omdat ik hem mixed signals begon te geven. En toen zei hij: "Je moest eens weten hoeveel mixed signals je geeft."

En toen had ik paniek.
(Het enige dat je met zekerheid uit dit boek kan concluderen is dat ik een paniekerig persoon ben).

Dus ik zei: "Jij kan er ook wat van."

Toen was het stil, maar die fucking blauwe vinkjes waren er wel. Hij was online. Ik was online. Niemand typte! Het heeft zeker twee hele seconden geduurd voordat hij reageerde.

"Hoe bedoel je?"

Wat een eikel. Nu moet ik het nog gaan uitleggen ook. Dus ik legde het uit met zoveel details mogelijk.
"Nouja, ik dacht dat in dat ene moment iets gebeurde, maar toen gebeurde het niet." Ik dacht gelijk aan ons zoenmoment. Nouja meer anti-zoenmoment waarbij hij uiteindelijk tegen mijn neus aantikte.

En verbazingwekkend genoeg reageerde hij gelijk met: "Ja, ik ook. Maar ik twijfelde of ik wel iets moest doen door wat jij zei."

Mensen. Dit was echt een vreemde sfeer. Ik wist echt niet wat ik hiermee moest doen. Ik overwoog om eromheen te dralen tot hij eindelijk eens zei wat hij moest zeggen, maar dat ging niet werken. Dus ik belde hem op. En hij nam op. En ik zei drie woorden.

Drie simpele woorden die ik al zo lang wilde zeggen.

"What the fuck?"

Het was echt een hele minuut van over en weer rare verwarde kreten voordat we echt een gesprek voerde. Nouja normaal gesprek is het niet. Abnormaal ongemakkelijk gelach. En gegaap. Die knul moest gapen! (Het was één uur 's nachts). Ik was echt gestresst, maar gelukkig was hij rustig. Hij legde me uit dat ik hem had gefriendzoned en hij me niet wilde zoenen als ik dat niet wilde.

En dat was lief.
Mijn input in het gesprek was voornamelijk "ja, maar" en "aw" en "wacht wat?"

Er is namelijk nog één mooie openbaring van het gesprek. Hij was verbaasd toen ik zei dat het begon toen hij mijn hand vastpakte. Rowan zei namelijk dat ik het initiatief nam.

Ik.
Paniekerige ik!
Ik heb onbewust al deze drama voor mezelf gecreëerd.