Soms als je bezig bent met iemand heb je de neiging je te vergelijken met anderen. Vooral als je nog in die fase zit van "geen idee wat te doen". Een beetje de fase van mijn hele leven zeg maar.

Toevallig. Tijdens de hele "meet Rowan, dit is maybe eventueel jouw potential boyfriend" hunger games, had een vriendin van mij hetzelfde gaande.

Het begon op hetzelfde tijdstip. (Onze first date was ook in dezelfde week.)
Het was ook haar beste vriend.
Hij kan net zo'n vage idioot zijn als mijnheertje Rowan.

Ik snap dus wel dat Camila mij en Rowan vergelijkt met haar en Daan. Het ding is alleen dat onze verhalen totaal anders zijn gelopen.

Dus bij deze een keer minder Rowan.
Maar net zo veel drama.

Het verhaal van Camila en Daan
Camila en Lily zijn de mensen waar ik altijd naast zit bij college. Een keer was Camila te laat dus ging ze vooraan zitten naast een jongen. Raad eens? Daan. Trouwens, hij speelt trompet, maar ziet eruit als een gitarist. Heel verwarrend. Hij is een soort nerd op een motor die in zijn vrije tijd trompet speelt. Dat kan niet.

Maar dat terzijde.

Er was gelijk een connectie tussen die twee. Liefde op het eerste gezicht? Daar geloof ik niet in, maar er was wel echt een erg sterke aantrekkingskracht. Een unspoken thing zoals Peter Quill tegen Gamora zou zeggen.

Dit ging best lang door. Veel te lang naar mijn mening. Ze draaiden constant om elkaar heen en waren die-hard in de ontkenning.
Lily en ik pookten daarom heel irritant in hun vuur van passie. Eigenlijk wilde we hun hele unspoken thing gebeuren doorbreken door met kutopmerkingen te komen.
Tja, dus dat deden we dan ook gewoon.

"Ow, ga je weer naast Daan zitten? Of zie je hém wel zitten?"
"Ik voel toch een soort sexual tension tussen jullie twee."
"Er is plots een romantische vibe hier in de collegezaal."

We werden naarmate de tijd vordert steeds minder subtiel. De ongeduldigheid werd ons te baas.We wilden ietsjes duidelijker maken wat ons doel is.
"Wanneer krijgen jullie nou eindelijk wat? Lily en ik willen drama."

Heel hypocriet van mij om dit te zeggen natuurlijk. Rowan en ik hebben de situatie ook niet, hm zeg maar, compleet uitgevogeld. Het is gewoon veel makkelijker anderen te judgen en bovendien véél leuker. Ik geniet ervan als Daan en Camila samen lachen en ik er tussenin kom met een grote grijns. Die ongemakkelijkheid in hun gezichten. Kunst!

En toen pats.
Daan veranderde de situatie en vroeg haar op date.
Ik en Lily willen graag wat credits en een ereplekje op de bruiloft. Dit zeiden we dan ook hardop waar Daan en Camila bij waren, waarbij (vooral Daan) beetje ongemakkelijk het onderwerp probeerde te veranderen.

In ieder geval had cupido's pijl toegeslagen en was het leven voor die twee cute en leuk en toppie allemaal.

Het ding alleen is, dat sinds die twee echt aan het daten zijn, Camila soms rare opmerkingen maakt. Misschien onbewust, misschien niet, maar ze lijkt mij en Rowan met haar situatie te willen vergelijken.

Ze vertelde supervrolijk en giechelig over haar date met Daan. (Anders dan ik. Ik ben helemáál nóóit druk en ongemakkelijk als ik over Rowan praat). Hij had haar aan het eind een afscheidskus gegeven. Heel lief. Vervolgens vroeg ze aan mij of ik en Rowan al hadden gezoend. Om mijn eigen naam niet al te veel te bevuilen, zei ik maar dat ik "eventjes moest wennen aan het idee, maar we wel hebben gezoend". Ik heb maar weggelaten dat ik als een spast ging lachen en over eskimo's begon te praten.

En toen zei ze het volgende:
"Met tong? Dan ben je al verder dan Daan en ik."

Verder? In wat opzicht? In het spectrum van wit en zwart ben ik nog steeds grijs.
Tussen feitje: "heel grijs" had helemaal niks met het spectrum te maken. Ik heb daar onnodig lang over gepiekerd. Rowan had me dan ook ongelovig aangekeken toen ik mijn theorieën erover aan hem vertelde.

Terug naar #damila

Ook met andere kleine dingetjes vergelijkt ze. Toen ze bijvoorbeeld vroeg hoeveel hartjes smileys of koosnaampjes we gebruiken. Ik en Ro noemen elkaar eerder "klootzak" dan "bae", maar dat betekent niet dat iedereen dat charming vindt. Ik vind het gewoon niet mijn ding om iemand de hele tijd "bae" te noemen. Dan moet ik veel te snel denken aan dat lied "sitting at the dock of the bay". Heb ik die melodie weer in mijn hoofd. Maar dat is een heel raar specifieke situatie waar denk ik maar weinig mensen mee zie zitten.

Sowieso is tongzoenen niet eens per se "verder" dan afscheidskus geven na een date. We waren gewoon meegesleurd in het moment. Dat betekent niet dat we wel overwogen stappen richting een serieuze relatie hebben gemaakt. Het betekent gewoon dat onze tongen een spastische aanval tegen de ander kreeg.

Ik hoop voor Camila, en ook voor Daan eigenlijk, dat ze dan ook stopt met vergelijken. Het lijkt misschien dezelfde situatie, maar we zijn vier verschillende mensen die op verschillende wijzes met de situatie omgaan.

Je hebt combi stresskip Camila en trompet Daan.
En ongemakkelijke Moira en uhh... Rowan. Rowan is een term an sich.

Dus in plaats van een ongemakkelijk verhaal heb ik dit keer een wijze les.
Een relatie is niet een stappenplan dat je kan uitwerken. Het is een continue groei van gevoelens tussen twee mensen, die het in de weg naar elkaar toe steeds op meer manieren kunnen uiten. Eerst misschien alleen door handen vast te houden en later door een mooie diamanten (want zeg nou zelf, je wilt nog steeds een beetje opscheppen) ring om je vinger te doen.

Maarja.
Als het wel een wedstrijd was.
Dan hadden ik en Rowan gewonnen natuurlijk.
#teamRomo