proloog
Proloog
Ik kijk uit het raam, terwijl er langzaam een traan over mijn wang rolt.
Mijn ouders zijn beneden weer aan het ruzie maken, maar mijn oudere zus ging het proberen op te lossen.
Ineens hoor ik heel veel geschreeuw en geroep van beneden komen.
Ik leg mijn handen op mijn oren, en begin zachtjes te huilen.
Waarom maken mam en pap altijd ruzie?
Ik hoor een harde knal van beneden komen, en dan is het ineens heel stil.
Ik doe mijn handen voorzichtig af mijn oren, en kijk naar mijn slaapkamer deur.
Met kleine stapjes loop ik angstig naar de deur, en doe hem voorzichtig open.
Ik stap met brokken in mijn keel, voorzichtig stapje per stapje naar de living.
Mijn ogen worden groot, en mijn hart begin hevig te versnellen.
Wat ik daar zag, ging ik nooit meer vergeten.
Mijn oudere zus liep snikken naar mij toe, en tilde mij op.
'Mama dood', snikte ik.
Ik zag mama dood op de grond liggen, en papa zag ik nergens.
'Waar is papa?', vraag ik snikkend.
'Hij is even naar buiten, hij komt sebiet terug', zegt mijn zus met pijn in haar stem.
Ik begin direct harder te huilen.
'Papa mama gedood?', vraag ik huilend.
Mijn zus knikt langzaam en gaat op mijn bed zitten, met mij op haar schoot.
'Sky?', vraagt zus voorzichtig.
Ik knik langzaam, en kijk haar met betraande oogjes aan.
'We moeten weg lopen, we kunnen niet bij papa blijven, hij heeft ons al veel te veel erge dingen aan gedaan, maar nu is het over de grens', zegt zus, terwijl ze mij op bed zet, en een koffer in pakt.
'Maar naar waar moeten we dan?', vraag ik voorzichtig.
'Dat weet ik niet, maar misschien is het beste als we naar een weeshuis gaan', zegt mijn zus die een koffer vult met kleren.
Ik knik langzaam.
'Kom dan vertrekken we nu, voordat papa thuis komt.'
Ik knik, en pak mijn grote zus haar hand vast.
Mijn zus vrijft gerustellend over mijn hand, en pakt dan een koffer vast, en loopt daarna met mij uit huis.
Als ik en zus voor een weeshuis staan, slik ik.
'Gaan we hier wonen?', vraag ik terwijl er nog een paar tranen mijn ogen verlaten.
Mijn zus knikt, en slikt de brokken in haar keel weg.
Ze neemt me mee het weeshuis in, en gaat naar de balie.
'Hallo mevrouw, kunnen ik en mijn zusje in dit weeshuis blijven?', vraagt mijn zus met pijn in haar stem.
De vrouw achter de balie kijkt ons geschrokken aan, en hurkt voor mij neer.
'Ja natuurlijk mag dat, wat is er met jullie gebeurd?', vraagt ze geschrokken.
'Dat vertellen we liever niet mevrouw', zegt mijn zus, terwijl er een traan over haar wang rolt.
De vrouw knikt, en wilt mij een knuffel geven, maar ik kruip angstig achter mijn zus.
'Ow sorry ik wou je niet bang maken klein meisje', zegt de vrouw zachtjes.
Ik knik alleen maar, en blijf veilig achter mijn zus staan.
'Jullie mogen naar kamer 12 gaan, daar zijn 2 bedden voor jullie.'
Mijn zus knikt, en neemt me mee naar boven.
'Is dit wel een goed idee?', vraag ik angstig.
Mijn zus trekt mij mee naar de kamer, en doet de deur achter mij dicht.
Ze hurkt voor mij, en kijkt mij met een slappe glimlach aan.
'Sky dit is het beste, wil je liever naar papa?'
Ik schud snel mijn hoofd.
Ze knikt, en legt alle spullen die ze mee had genomen in de kasten.
Ik ga op bed zitten, en zie dat zus mijn knuffel wolf Snow mee heeft genomen.
Ik ren naar de koffer, en pak mijn knuffel eruit, terwijl ik die heel dicht tegen mij aan druk.
Ik ga voorzichtig op bed zitten, en begin zachtjes te snikken.
Mijn zus ziet het direct, en komt naast mij zitten.
Ik ga op zus haar schoot zitten, en begin harder te snikken.
'Mam is dood', snik ik.
Ze vrijft rustig over mij rug.
'Ssst alles komt wel goed, misschien krijgen wij nieuwe ouders?'
Ik schud mijn hoofd.
'Ik wil geen ouders meer, ik wil alleen mama en jou, maar gelukkig ben jij er nog', snik ik.
'Ssst Sky, alles komt wel goed.'
Ik schud mijn hoofd weer.
'Ik wil naar huis'
'Weet je wat huis betekend?', vraagt zus.
'Ja waar je woont'
'Nee een huis is waar je je goed voelt, en waar je familie is, en ik ben hier bij jou, dus je bent thuis', zegt zus met een slappe glimlach.
Ik knik, en glimlach zwak terug.
Ik laat mijn hoofdje tegen haar borst rusten en gaap.
'Ben je moe?'
Ik knik zachtjes.
'Ga maar slapen'
Ik knik, en mompel nog een 'Ik hou van je', en val dan is slaap.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heyyy hallo allemaal.
Dit is mijn nieuwe boek, waar ik nog aan bezig ben.
Veel lees plezier.
Groetjes Huskyzot Xxx
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top