Pov Skyler
Ik hoor geklop op de badkamer deur.
'Sky doe alsjeblieft open', hoor ik de stem van Niall zegen.
'Nee', snik ik.
'Sky alsjeblieft, ik wil even met je praten.'
'Heeft mijn zus het al verteld?', vraag ik voorzichtig.
'Nee ze gaat niks zegen, je moet het zelf vertellen.'
'Sky ik en de jongens en je zus zijn er voor je, we willen je helpen.'
Ik veeg mijn tranen weg, en doe het slot ervan af.
Voorzichtig gaat de deur open.
Ik kijk met betraande ogen naar Niall die naast mij komt zitten.
'Skyler wat is er allemaal gebeurd?', vraagt hij voorzichtig.
Ik kijk naar de grond, en slik.
'Je kunt mij vertrouwen.'
'Dat is het probleem juist.'
'Wat bedoel je?'
'Ik heb moeite om iemand te vertrouwen, maar het moeilijkste vind ik om andere mensen mij te laten helpen.'
'Ik wil niet slap zijn', snik ik.
'Skyler je bent niet slap onthoud dat, wie heeft dat gezegt?'
Ik slik, en kijk even kort naar Niall.
'Dat wil ik niet vertellen.'
'Het is oke, je hoeft het niet te vertellen, maar je weet toch dat ik jou wil helpen he.'
'Ja maar ik wil geen hulp, ik kan het zelf wel.'
Hij knikt langzaam.
'Maar iedereen heeft wel is hulp nodig, dat weet je toch he?'
Ik knik zachtjes.
'Ja dat weet in, sorry.'
'Je hoeft geen sorry te zegen.'
'Jawel dat moet ik wel, jij en de jongens zijn mijn pleegvaders nu, jullie moeten alles weten, maar ik wil jullie geen last geven.'
'We hebben geen last van je, je mag het altijd vertellen.'
'Ja maar dit kan en mag ik niet vertellen, anders word het nog erger.'
'Je mag het vertellen als jij er klaar voor bent.'
Ik knik zachtjes, en geef hem een knuffel.
'Ik hou van je papa Niall', mompel ik.
Ik kijk snel naar zijn gezicht, en ja hij glimlacht breed.
'Ik hou ook van jou kleintje.'
'Gaan we naar beneden?'
Ik knik, en loop met Niall naar beneden.
Ik zie mijn zus naast Louis en Harry in de zetel zitten.
'Ik heb niks verteld, beloftes breek ik niet', mompelt ze.
Ik knik.
'Dankje', mompel ik terug.
Ik ga naast Niall in de zetel zitten, en kijk naar mijn handen die nog steeds vuisten zijn.
Ik ontspan mij rustig, en kijk naar de tv.
'Skyler wil je het ons vertellen, waarom Emma het niet mag zegen.'
Ik schud mijn hoofd, en blijf voor mij staren naar de tv.
'Skyler je zou het wel een keer moeten vertellen, wij zijn jou pleegvaders, en wij willen je graag helpen.'
'Ik heb geen hulp nodig', zeg ik terwijl ik kort naar de jongens kijk.
Ze knikken zachtjes, en kijken naar Niall.
'Laat haar maar eventjes met rust.'
Ik zie in mijn oog hoek dat de jongens zuchtend knikken, en naar de tv kijken.

Na een uurtje tv hebben gekeken, gaan we avond eten.
Ik ga naast Niall en mijn zus zitten, en kijkt naar mijn bord.
Ik moet het vertellen!
Maar het mag niet!
Ik wil niet dat ze mij helpen!
'Sky?', vraagt een stem naast mij.
Ik kijk vragend naast mij, en zie een bezorgde Niall zitten.
'Sky je moet iets eten.'
Ik schud mijn hoofd.
'Ik heb geen honger.'
'Sky je moet iets eten.'
Niall legt een broodje op mijn bord, die ik met tegenzin begin op te eten.
'Sebiet komen 5 seconds of summer op bezoek oke?'
Ik knik langzaam.
Na dat ik de laatste hap van mijn broodje neem, sta ik op, en loop naar boven.
Ik loop naar de muziek kamer, en ga met een gitaar in een hoekje van de kamer zitten.
Ik begin stilletjes Darkside te zingen.

We're not in love.
We share no stories.
Just something in your eyes.
Don't be afraid.
The shadows know me.
Let's leave the world behind.
Take me through the night.
Fall into the dark side.
We don't need the light.
We'll live on the dark side.
I see it, let's feel it.
While we're still young and fearless.
Let go of the light.
Fall into the dark side.
Fall into the dark side.
Give into the dark side.
Let go of the light.
Fall into the dark side.
Beneath the sky.
As black as diamonds.
We're running out of time.
Don't wait for truth.
To come and blind us.
Let's just believe their lies.
Believe it, I see it.
I know that you can feel it.
No secrets worth keeping.
So fool me like I'm dreaming.
Take me through the night.
Fall into the dark side.
We don't need the light.
We'll live on the dark side.
I see it, let's feel it.
While we're still young and fearless.
Let go of the light.
Fall into the dark side.
Fall into the dark side.
Give into the dark side.
Let go of the light.
Fall into the dark side.
Dark side.
Take me through the night.
Fall into the dark side.
We don't need the light.
We'll live on the dark side.
I see it, let's feel it.
While we're still young and fearless.
Let go of the light.
Fall into the dark side.

Ik slik, en leg de gitaar naast mij.
Ik begin zachtjes te snikken.
De tranen rollen over mijn wangen.
Ineens gaat de deur van de kamer open.
Michael komt naar mij toe gelopen, en komt naast mij zitten.
'Hey wat is er kleintje?'
Ik veeg snikkend mijn tranen weg, en kijk naar de grond.
'Wil je het mij vertellen?'
Ik schud mijn hoofd.
'Ik mag het niet vertellen, anders krijg ik nog meer problemen', snik ik angstig.
Michael trekt mij op zijn schoot, en vrijft gerustellend over mijn rug.
Ik druk mijn hoofdje ik zijn t-shirt, en huil het uit.
'Ssst het komt wel goed.'
Ik schud mijn hoofd.
'Ik verdien dit leven niet', snik ik angstig.
'Hey dat is niet waar, je verdient dit leven wel kleintje.'
Ik schud mijn hoofd snikkend.
'Ik ben een mislukkeling.'
'Wie zei dat tegen jou?'
'Je bent helemaal gaan mislukkeling, en ik en de andere jongens houden van je net als jou zus.'
Ik knik zachtjes.
'Ik wil niet naar school, nooit meer', snik ik.
'Maar je moet wel he kleine.'
Ik schud mijn hoofd.
'Dat moet niet, ik kan ook gewoon thuis blijven.'
Michael schud snel zijn hoofd.
'Je moet wel naar school, want daar leer je dingen, en die dingen heb je nodig om later te gaan werken.'
'Ik wil niet werken, dat is kei saai', zeg ik met een slappe glimlach.
'Ja werken is saai, maar je moet wel geld hebben later.'
'Ik kan toch zingen voor geld?'
'Ja dat gaat, maar..'
'Wacht kan jij zingen?'
Ik hou mijn schouders op.
'Een beetje.'
Hij knikt.
'Wil je iets voor mij zingen?'
Ik knik snel mijn hoofd.
'Welk liedje?'
'Kies maar.'
'Nederlands of Engels?'
'Kan je al Engels?'
Ik knik mijn hoofd hevig.
'Oke zing dan maar iets in het Engels.'
Ik knik en sta op, en pak de gitaar, en ga op een krukje voor een microfoon zitten.
Ik begin Young Love te zingen van Ruby Jay.

They say we're to young to understand love.
But maybe their to old to undersatnd us.
The way you make me feel is like nobody else.
When I'm with you I feel like I'm under. your spell.
If I'm to young for love why does he keep running through my head.
I guess its called young love, young love.
And it can be all of my love.
And that's because young love is just to hard.
I guess its called young love, young love.
Don't got to be grown up, grown up.
And that's because young love is just to hard.
Trying to make a spark.
Trying to make a spark.
I know sometimes it may be hard to see.
But we both know that you've got to take a chance on me.
Did I tell you I get butterflies from your brown eyes.
And there's no need to change because I love it when we fly.
I guess its called young love, young love.
And it can be all of my love.
And that's because young love is just to hard.
I guess its called young love, young love.
Don't got to be grown up, grown up.
And that's because young love is just to hard.
Trying to make a spark.
Trying to make a spark.
And you know who you are.
I want you in my arms.
I want you in my heart.
Cause your the boy next door.
Standing on my porch.
What are you waiting for.
I guess its called young love, young love.
And it can be all of my love.
And that's because young love is just to hard.
Trying to make a spark.
And thats because young love is just to hard.
Trying to make a spark.
Yeah we got that young love.
Young love, young love.
Trying to make a spark.

Als ik klaar ben met zingen, begint Michael glimlachend te klappen.
Ik grinnik, en leg de gitaar terug weg.
Ik loop naar hem toe, en ga op zijn schoot zitten.
'Je zei dat je een beetje kon zingen, je kunt kei mooi zingen, zeker voor een 10 jarige.'
Ik grinnik.
'Ik zing vroeger ook elke dag.'
Hij knikt.
'Vannaf wanneer begon je te zingen?'
Ik slik de tranen in mijn ogen weg.
'Ik begon te zingen toen mijn vader mij begon pijn te doen', fluister ik.
Hij knikt.
'En op je hoeveelste was dat?'
Ik slik, en voel dat er een traan mijn oog verlaat.
'Ssst je hoeft het niet te zegen hoor.'
Ik druk mijn hoofd in zijn t-shirt.
'Op mijn 6 jaar begon hij mij pijn te doen, maar op mijn 4 jaar noemde hij mij al..'
Ik slik.
'Noemde hij mij een mislukkeling.'
Michael knikt begrijpend, en trekt mij in een knuffel.
'Ik ben er altijd voor jou onthou dat, als er iets is mag je het altijd tegen mij vertellen.'
Ik knik langzaam, en knuffel hem terug.
'Dankje Mickey, ik hou van je', fluister ik zachtjes.
Ik voel hem glimlachen.
'Ik hou ook van jou kleintje.'
'Kom gaan we naar beneden?'
Ik knik, en loop met Michael naar beneden.
Zal ik het hem vertellen?
Nee anders gaat hij het tegen mijn pleeg vaders zegen!
Pfff het leven is toch moeilijk he.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heyyyy hallo allemaal hoe gaat het met jullie? Wat vinden jullie al van dit boek? Laat het weten in de reacties. Hier zijn nog de 2 liedjes dat Skyler zong in dit hoofdstuk :
(Ps : echt mega goede liedjes.)