Katelyn skończyła swoje pierwsze dzieło.

-I jak?- spytała się EndTale Chary.

Ta spojrzała na sweter trzymany przez dziewczynę i pokiwała z aprobatą głową.

-Jak na pierwszy raz nieźle. Przynajmniej lepiej od tej pierdoły w kącie- odpowiedziała opiekunka.

-Ej, zią, pierdołą nie jestem- zaprotestował Fresh.

-A przypierwiastkować ci?- odwróciła się w jego stronę Chara, robiąc swoją słynną, straszną minę.

-N-nie - odpowiedział cicho szkielet i skulił się w sobie.

Chara prychnęła z pogardą.

-Tak właśnie myślałam.

Nagle jakby coś jej wskoczyło do głowy.

-Wybaczcie, ale muszę pilnie załatwić jakąś sprawę. Wrócę za jakieś pół godziny- powiedziała z wrednym uśmieszkiem.

Mijając Kate, dała jej jakieś dziwne, czerwone żelki.

Na opakowaniu pisało, że mają "krótkotrwałe ale mocne działanie".

Chara powolnym krokiem podeszła do drzwi i otworzyła je.

Zerknęła jeszcze na Katelyn i mrugnęła do niej porozumiewawczo, poruszając ustami w przekazie:

"Teraz masz czas"

----------------------

Kirshe szła korytarzem, zastanawiając się nad tym, co ma zrobić.

Była w rozterce.

Jej CROSSpai jej nie zauważał i to była dla niej prawdziwa tragedia.

To prawda, Blueberry był uroczy, ale to nie to samo.

Obudziło się w niej coś.

Coś, czego nie czuła od bardzo dawna.

Coś, w czego istnienie już tak dawno zwątpiła.

Obudził się w niej syndrom Yandere.

Tak. Wybije wszystkich i będzie miała swojego CROSSpaia.

Nagle na kogoś wpadła.

-Uważaj jak leziesz, mały szatanie.

Kirshe spojrzała na osobę wypowiadającą te słowa, z chęcią mordu w oczach.

Była to zadowolona EndTale Chara.

Na jej twarzy gościł wredny, aczkolwiek dość przyjazny uśmieszek.

To Chara potafi być taka?

-Z czego się tak cieszysz?

-A z kilku rzeczy. Powiedzmy, że komuś nieźle się oberwie- zarechotała w ten straszny sposób i ruszyła dalej w głąb korytarza, pozostawiając Kirshe sam na sam z PRZERAŻAJĄCYM puchatym dywanem na podłodze.

------------------

Róża siedziała w sama pokoju, bawiąc się małymi bańkami z wodą.

Nawet nie wiedziała, skąd je ma.

Po prostu znalazła je w stercie rzeczy, do których nikt nie zagląda, bo po co.

Delikatne popchnęła jedną z baniek, a ta uniosła się prawie pod sufit.

Trzeba przyznać, że to magiczne bańki.

Nagle przez jedną z baniek przeleciało światło z okna.

A w wyniku tego wydarzenia pokój rozbłysnął tęczą.

Ale coś było nie tak.

Tęcza zaczęła jaśnieć i jaśnieć coraz bardziej.

Z jej barw ukształtowało się kilka sylwetek, dziwnie przypominających PEWNE istosy nieparzystokopytne.

Całe zdarzenie zakończyło się błyskiem i pojawieniem na podłodze dziwnej, wysokiej klaczy jednorożca, o białej sierści i grzywie przechodzącej od fioletowego, przez niebieski, pomarańczowy, żółty i po biel na samym czubku głowy.

Istota rozejrzała się po pokoju nieprzytomnym wzrokiem, a po chwili potrząsnęła głową.

-Wiesz może, gdzie jest Lily?- spytała klacz Róży.

-W swoim gabinecie na parterze, pokój numer 11- odpowiedziała dziewczyna i z mindfuckiem na twarzy patrzyła jak dziwna istota swobodnie opuszcza pomieszczenie.

-Chyba muszę iść spać- powiedziała sama do siebie i jak stwierdziła, tak zrobiła.

Już chwilę potem spała w najlepsze.

---------------------

Kornat grał właśnie w pokera z Reaper Sansem i Swap Papyrusem w pokera na żelki, kiedy do ich pokoju wbiła EndTale Chara.

Spowodowało to wywalenie się stolika i kolizją z podłogą dla wszystkich grających.

-Spokojnie, łapanek nie robię- zaśmiała się Chara- chciałam się tylko spytać, czy mogę do was dołączyć.

Wszyscy obecni w pomieszczeniu spojrzeli z niedowierzaniem po sobie.

-Eh, nie gryzę i muszę dać czas Kate na zrobienie krzywdy kolorowemu pajacowi- wytłumaczyła.

-A kto to kolorowy pajac?- spytał odważnie niczym królik Reaper.

-Fresh oczywiście. To jak, gramy? Mam pięć tabliczek czekolady, czterdzieści ludzkich dusz i pięć paczek żelków.

-No spoko, a umiesz grać?

-Ty nie ucz mnie, jak Genocide robić. Oczywiście, że wiem.

------------------

Demi przeglądała swoje ciuchy, kiedy usłyszała wrzask z pokoju pod nią.

Początkowo nie wiedziała, o co chodzi i chciała tam pobiec i pomóc, ale przypomniała sobie, pod KIM mieszka i kto tam ma karę.

-Nareszcie Chara sobie poszła, co?- spytała Hirae, zaglądając przez drzwi do jej pokoju.

-No. W końcu pozwoliła Kate na działanie. Nie mogłam się doczekać tego momentu od początku przyjazdu tutaj.

-A, właśnie- zaczęła Hirae- bo wiesz, dzisiaj jest dyskoteka nie?

-Tak...?

-W takim razie jutro jest ceremonia otwarcia i zaczynają się Igrzyska... Jak myślisz, jakie będą konkurencje?

-Wiesz, podobno mają nam dać niezły wycisk. Krążą plotki, że będą jacyś "goście specjalni" czy coś.

-Też mnie to ciekawi.

Ich konwersację przerwał kolejny krzyk.

-To lepiej wróćmy do swoich zajęć, póki możemy, co?

PRZEPRASZAM, OKEJ?
Wiem, rozdziały miały być częściej, ale ja zwyczajnie nie mam często czasu na ich pisanie.
Przepraszam raz jeszcze.
Wybaczycie mi?